Reisverslag Dag 01 - Zondag 1 Juni 2008 |
06:00 De wekker gaat na een laatste nacht in het eigen bedje. De komende 10 weken lig ik in het bed van een ander (en dat wisselt een fiks aantal keren). Ik verplaats nog even een server die ik vanaf nu op afstand kan benaderen (ook vanuit het buitenland). Er moet nog wel wat op gebeuren maar ik hoop daar toch wat lang verwachte foto's op te kunnen zetten. Daarna een douche, de laatste spullen in de auto en een bak koffie. Broertje Berry komt mij uitzwaaien, vriendin Frances ligt helaas met buikgriep te bed. Zolang ze het nu maar heeft en niet op vakantie, dat is beter voor alle partijen. Het afscheid volgt en ik rijd iets te laat weg (08:02). Pa neemt foto's, Ma zwaait en Berry denkt aan zijn bed. Al zwaaiend neem ik het hoekje en zie ik buurvrouw Jenny op haar horloge tikken. Voor een ambtenaar is de klok het hoogste goed want die geeft aan wanneer je weer naar huis mag (geintje Jenny!!). Ik rijd nog een rondje door mijn wijkje en als ik weer langs Pa en Ma rijd, zit Berry al in de auto. Nogmaals zwaaien, ook naar de buuf en dan richting snelweg. Ik heb Berry achter mij aan, die wil nu zeker weten dat ik weg rijd. Toeterend schiet ik de snelweg op, wij zullen elkaar eerder zien dan ik mijn ouders. De rit door Nederland is genieten. Zondagsrust zou iedere ochtend zo moeten zijn. Dan rijd ik met plezier naar de vestiging Velp. Bij de grens is er geen oponthoud, hooguit doordat ik de tank nog even vol gooi. In Duitsland is de diesel duurder volgens het ANWB handboek en ik probeer zuinig te zijn voor de baas. In Duitsland heb ik af en toe een "baustelle" met soms wat file. Ook hier relatieve rust en geen vrachtverkeer (en dat scheelt!). Ik heb dus een paar files waarvan een door een klein ongeluk. Oostenrijk denkt tegenwoordig alleen maar aan het milieu en hoge geldboetes want de hele snelweg lang branden de matrixborden op 100km/u. Ondanks de hoge boetebedragen zijn het vooral de Oostenrijkers zelf die zich niet aan de snelheid houden. Ik zie een Ferrari en een Lamborgini die "stapvoets" rijden. Je zult daar al dat geld voor hebben neergelegd! Om 16:55 stop ik de auto bij het tankstation in Steinach am Brenner. Ik bekijk de voorraad diesel (heb in Duitsland getankt) en de afstand die ik morgen moet afleggen. Er hoeft pas weer in Griekenland getankt te worden en daar is de prijs ongeveer gelijk aan de Nederlandse en 10-15 cent lager dan in Duitsland of Oostenrijk. Ik haal dus enkel wat frisdrank, ze hebben lekkere citroendrank (zonder suiker of alcohol!!). Dan moet ik nog 200 meter naar het hotel en Bert Visscher wordt helemaal wild in mijn TomTom. Ik word verwelkomd door de eigenaar, krijg de sleutel van de kamer en de garage en zet de auto onder de grond. Spullen die ik nodig heb eruit en richting kamer. Ik ben stram van het zitten en besluit wat te gaan rondlopen. Eerst vergeet ik het fototoestel en wie zijn hersens niet gebruikt moet zijn voeten gebruiken. Met het toestel gewapend loop ik rond en schiet plaatjes. Na anderhalf uur heb ik de benen voldoende gestrekt en ga ik naar mijn kamer. Ik eet er een broodje en pak een verfrissende douche. Bastiaan, zoon van de baas, belt nog om te vertellen dat de systemen een indirecte blikseminslag hebben overleefd dankzij de vorig jaar aangebrachte beveiligingen. Gelukkig maar en ik kan daarna dus rustig slapen. Ik sluit mijn luiken al om 22:00. |
De vakantiedagen van 2008 op een rijtje |