07:00 De wekker gaat terwijl ik nu eens niet zo vroeg eruit hoef. Voorgaande jaren vertrok de boot uit Venetië om 14:00 en nu pas om 17:00, dus ik heb tijd zat. Maar ik weet ook dat de kerkklokken - op ongeveer 25 meter van mijn hoofd - over 15 minuten in een angstaanjagend gebeier uitbarsten. En de balkondeur staat in kantelstand dus dan komt het nog wat harder aan. Op het gemak lees ik nog wat uit de meegenomen krant maar het Nederlandse nieuws interesseert mij niet zoveel meer. Ik gooi de spullen weer in de auto en neem een douche. Fris en kruidig (nieuwe deo) stap ik de ontbijtzaal binnen. Het is rustig in het hotel. Geen busladingen oudjes die staan te springen voor het buffet.

Ik werk het ontbijt in alle rust naar binnen en geniet van het ontwakende stadje. Ik hoef niets meer af te rekenen omdat ik de hele rekening al vanaf huis heb betaald. Ik neem afscheid van de moeder van de eigenaar die ochtenddienst heeft en loop naar de auto. Het is 08:45 dus ik heb zeeën van tijd! Bert stuurt mij terug naar de afslag die ik bij binnenkomst van Steinach heb genomen en wordt bijna vals als ik besluit mijn eigen weg te gaan. Normaal neem ik ook deze route die parallel aan de Brenner autoweg loopt en door mooie dorpjes voert. Een paar keer word ik door Bert gemaand om te keren totdat hij mijn bedoeling snapt en met een zucht de juiste weg aangeeft.

Onderweg wat mooie plaatjes geschoten want de zon komt net over de bergen heen en het is onbewolkt. Weinig vrachtverkeer op de autoweg maar dat wist ik. Het is een feestdag in Italië, het feest van de republiek, en vrachtverkeer is niet gewenst. Dus zet ik de auto net voor de Italiaanse grens weer op de snelweg neer en begin vanuit de Alpen af te dalen. Het is rustig op de weg en ik heb hem lekker op 110km/u (de maximum toegestane snelheid) op de cruisecontrole gezet. Bertje Vis wordt ook wild van tolwegen ("daar betaal je dan wegenbelasting voor, ik zou niet stoppen, gewoon gas geven!") maar ik stop netjes om mijn ticket uit de machine te halen. Hierachter staat de Italiaanse politie normaal mij op te wachten maar dit keer hebben ze al een Nederlandse Mercedes te pakken en ze zijn maar alleen.

Het eerste stuk blijf ik achteruit kijken of ik dan soms door de douane teruggehaald zal worden maar ik denk dat die ook de feestdag in het hoofd hebben. In alle rust kan ik doorrijden en geniet van de slingerende weg door die ruige bergen. Er hangt vandaag een wat lichte sluier bewolking waardoor de zon er niet lekker doorheen komt. Prima om te rijden, dat wel.

Onderweg stop ik een keer voor een goede Italiaanse cappuccino en je proeft toch wel een verschil. Ik verlaat vlak voor Venetië de snelweg en mag € 20,50 aftikken. Dan gaat het op weg naar de haven en verbaas ik mij erover dat ik dat vorig jaar zonder TomTom heb kunnen vinden. De richting is wel duidelijk maar de wegen slingeren zich hier als spaghetti door elkaar heen en ze zijn ook nog met wegwerkzaamheden bezig (maar nu even niet). Ik bereik de haven om 12:15 en ben dus heel erg op tijd. Toch staan de auto's al rijen dik te wachten. Ik zet de auto aan de zijkant van het gebouw, lekker in de schaduw, en meld mij bij de incheckbalie. Daarna loop ik nog even rond, drink een cappuccino en eet een broodje. Ik ga dan naast mijn auto in een uitklapstoel zitten en pak een leesboek. Zo verstrijkt de tijd en gaan steeds meer auto's richting boot. Als ik eraan kom rijden zijn ze juist wat auto's aan het eruit halen en ik mag meteen aanschuiven. We komen apart te staan en na wat wachten worden we als opvulling voor het vrachtwagendek gebruikt. Mij prima want dan hoef ik niet moeilijk in de onderste garage te manoeuvreren en staat de auto een stuk koeler.

Van dek 3 naar dek 6 is een beste klim want de lift wordt door iets teveel mensei opgewacht. Aan de receptie krijg ik de sleutel van hut 655 en zit al snel op bed. Ik pak het fototoestel en loop naar het achterdek. Onderweg mijn eerste frappee meenemend want we zijn tenslotte al op Griekse (scheeps-) bodem. Na het vertrek (iets over vijven) geldt dan ook de Griekse tijd. Als het beste stuk van Venetië is geweest (ik heb nu de andere kant voornamelijk gefotografeerd) ga ik weer richting hut. Even een douche en omkleden en dan richting restaurant. Bifteki met ei en een Griekse salade. De feta neem ik mee om morgenochtend op wat resterend brood te doen. Ik lig nog wat te lezen maar de trillingen van het schip laten mijn luiken langzaam sluiten. Ik vecht niet en hou ze dan ook om 22:30 stevig dicht.

De vakantiedagen van 2008 op een rijtje