10:30 Wakker. Ontbijt met koffie uit een waterkoker die ik via Alla heb bemachtigd. Het wordt vandaag een ultieme relaxdag, alles staat in het teken van totale ontspanning. Ik rijd naar de mini golf waar Mike al bezig is de dode bladeren uit de bomen te halen. Ik word weer aan de vitamine toevoer gezet en pers een fiks aantal sinaasappels uit. Ik moet de grootste glazen nemen die ik kan vinden want de vorige keer heeft Mike te weinig gehad. Ik dien zijn voorbeeld te volgen en een sapje is goed. We zitten niet lang daarna te praten waarbij hij mij verteld dat ik ook nooit op mijn kamer ben. Ik praat hem bij wat ik allemaal gedaan heb en hij vertelt dat hij met de loodgieter bezig is om mij meer water te geven voor onder de douche.

Al pratend verstrijkt de tijd. Ik ga naar huis en werk wat aan het verslag. Maar dat is meer een "moeten" en dat wil ik vandaag niet. Ik wil slapen en dat doe ik dan ook. Daarna lig ik nog even lekker met muziek te "chillen" en dan is het - vind ik - tijd voor het Wellness Center. Ik rijd de heuvels in en meld mij bij de receptie beneden. Ik krijg handdoeken, een badjas en slippers. Allemaal keurig verzorgd en bij de prijs inbegrepen. Peggy is er nog niet maar als ik uit de omkleedruimte kom dan is ze er. Ze heet mij welkom en ik krijg een rondleiding. De sauna is niet groot, gescheiden voor mannen en vrouwen en ik mis een koud dompelbad. De massageruimtes zien er echter schitterend uit maar daar kom ik straks nog op terug. De hamam is een Turks stoombad. Alles is nieuw en heel netjes afgewerkt.

Ik hoor van Peggy dat ik nog een kwartier in het zwembad mag spartelen want dan zijn er drie uur lang zwemlessen voor kinderen. Ik plons dus als eerste in het zwembad. Waterspuwers aan de zijkant, een bubbel gedeelte en een plafond met glasplaat zodat het verlichte water erin weerspiegeld wordt. Dan de sauna en de hamam. Ik ben de enige en de sauna is na een keer wel voldoende. De hamam is wel een herhaling waard. Een soort sterrenhemel die langzaam van kleur wisselt totdat de stoomspuwers een dusdanige mist hebben opgetrokken dat er slechts een kleurige waas te zien is.

Na de eerste ronde drink ik water en sta wat met Peggy te praten over mijn mening omtrent alles. Dan doe ik een tweede ronde en ga daarna op een ligbed bij het zwembad liggen kijken naar de zwemles. In gedachten drijf ik af naar Ome Kees, mijn zwemleraar. Ik verwonder mij erover hoe goed de lerares deze Griekse kinderen kalm kan houden. Heel af en toe zwelt het Griekse gebrabbel aan tot orkaankracht (wat deze kinderen ook normaal gewend zijn) maar slechts een vinger tegen de mond en het wordt weer muisstil. Dan zie ik Peggy wenken en naar de massageruimtes wijzen. Het is tijd. . .

In de massageruimte wordt ik verwelkomd door Eva, een klein Grieks vrouwtje. De ruimte wordt zachtjes verlicht door gedimd tl-licht maar dat is slechts totdat ik op de massagetafel lig. Het is wel een tafel maar niet in hoogte verstelbaar. Nou is deze wat anders dan de behangtafel waar ik in Thassos op lig en de behandeltafel van de sauna in Nederland. Hier kom je op een soort luchtbed te liggen wat gevuld is met warm water. Het is bijna doorzichtig en er liggen witte handdoeken op. Onder dit alles schijnen lampen die langzaam van kleur veranderen. Langs de wanden branden kaarsjes en klatert er een waterval langs een glazen plaat. Dan ook nog rustgevende muziek en de tl-lampen doven. Ik lig goed en geef mij over aan Eva's vakkundige handen. Vakhanden dat merk ik meteen en ook wat een kracht dit kleine vrouwtje zou kunnen uitoefenen. Maar ik heb gekozen voor een relax massage en die geeft ze op een perfecte manier. Ik zweef helemaal weg. Aan het einde van 50 zalige minuten wordt het gemasseerde gezicht opgefrist met een koel vochtig doekje, verlaat Eva de ruimte en mag ik rustig tot mijzelf komen.

Als ik na een tijdje naar de balie loop met een glimlach van oor tot oor schieten zowel Eva als Peggy in de lach. Ik geef Eva de complimenten die ze verdiend heeft en ik krijg een flesje water en een kop groene thee voorgeschoteld door haar. Dit wil ik best nog een keer meemaken. Dus ik boek bij Peggy meteen voor volgende week vrijdag.

Na een tijdje bijgekomen te zijn ga ik onder de douche en kom als herboren de kleedkamer uit. Eva vertrekt weer naar Heraklio waar ze woont en ik reken bij Peggy af. De sauna is normaal apart maar ik krijg alles voor een vriendenprijsje. Ik bedank haar en stap naar buiten. De wereld ziet er ineens heel anders uit, ik heb energie gekregen! Geen echte honger ondanks dat ik de hele dag bijna niets op heb. Dit zou vaker moeten gebeuren.

Nadat ik de berg ben afgedaald stop ik in het oude Malia bij Allou, de loungebar. Daar neem ik een frappee terwijl ik geniet van de lekkere Griekse muziek. Het is bijna 22:00 als ik een pitta gyros eet en zie dat Nederland al begonnen is aan de wedstrijd tegen Frankrijk. Het staat al 1-0 voor ons. Ik rijd door naar huize Jongeneelen waar Ruud en Maria net binnengekomen zijn. Maria heeft vanochtend een van de klapdeuren tegen haar pijnlijke rug aan gekregen en dat heeft haar rug weinig goed gedaan.

In de tweede helft komt ook Arno ons gezelschap houden. Met "ons" elftal gaat het ondertussen uitstekend. 2-0, dan even schrik, 2-1 en 25 seconden later schreeuwen we het uit als het 3-1 wordt. Als er dan nog 4-1 van gemaakt wordt kan de blijdschap niet op. En dat voor voetbal! Maar als ze zo blijven spelen dan maakt dit team echt een kans. Want een team is het, net als de Grieken 4 jaar geleden.

Voor Ruud is het bedtijd en ik sluit mij erbij aan. Ik rijd terug naar mijn kamer en zoek lekker mijn bedje op. Dit soort dagen mogen vaker voorkomen. Ik sluit de luiken om 0:30.

De vakantiedagen van 2008 op een rijtje