08:00 Wakker voordat de wekker dat doet. Het is vandaag verslag dag. Jullie kijkbuislezertjes zijn nu al zolang verstoken van nieuws dat het echt wel tijd wordt. Maar eerst een ontbijtje in Malia Park. Met de rug van Maria gaat het beter hoewel ze dat meteen afklopt. Ik zit weer bij Ruud in de wijk en Jorgos heeft mij ook weer gezien. Ik geniet van een lekker ontbijt met cappuccino als koffiesoort.

Dan rijd ik terug naar mijn kamer en zie dat de scooter van Mike er staat. Hij staat met Alla te praten en ik moet vertellen over de massage van gisteren. Hij verteld dat straks de loodgieter naar mijn douche komt kijken. Ik vertel hem dat ik aanwezig zal zijn omdat ik toch zit te tikken.

Ik ben al even onderweg als er wordt geklopt. Mike en de loodgieter. Mike kijkt zijn ogen uit als hij mij met de laptop en het tft scherm ziet zitten. Lekkere muziek op de achtergrond, zo maak ik het verslag.

De oorzaak van de kleine straal is snel gevonden. De doucheslang is de oorzaak. Die knijpt teveel de watertoevoer af. Waterbesparend is goed maar als de bron al niet veel water geeft is het afknijpen overbodig. Deze straal ziet er beter uit en ik bedank beide heren voor de genomen moeite.

Dan wijd ik mij weer volledig aan het verslag en het is 15:30 als ik helemaal bij ben. Heb ik dan niets anders dan tikken gedaan? Ik heb nog wat sms verzonden en beantwoord en de douche gedweild nadat de loodgieter was vertrokken en nog even liggen doezelen. Dus geen medelijden alstublieft. Ik vind het veel te leuk om jaren later dit weer terug te lezen. De beelden komen er dan vanzelf weer bij. Nu is het dus bijwerken van de webpagina's en de zaak online zetten.

Wanneer de volgende update gebeurt is enkel bekend bij de geest van de toekomst. Wordt vervolgd. . .

Ik zet de website online en ga daarna boodschappen doen. Als ik net weer het straatje richting parkeerplaats wil opdraaien, hoor ik getoeter achter mij. Het is Mike met beide kinderen op de scooter. Ik zie dit jaar voor het eerst weer Broderomos en Mantheos. Mike roept dat ze naar het strand gaan en of ik mee wil. Ik wil wel mee maar zal droog blijven. Ik moet echter eerst de boodschappen naar boven brengen. Mike legt uit hoe ik moet rijden en lopen en ik beloof dat ik zo zal verschijnen. Dus de boodschappen opgeborgen en naar het strand. Het is warm en de zon brandt goed. Bij de waterscooters zie ik de drie heren staan want beide zonen beginnen toch al het kinderstadium te ontgroeien.

Mike heeft ze beloofd dat als het schoolvakantie is geworden en ze op school goed hun best hadden gedaan, dat ze op de waterscooter mochten. En dus staan ze te wachten bij de beheerder (die Mike goed kent) op hun beurt. Ik heb het op het strand alweer gezien maar op nog geen 5 meter is een mooi terras. Uitzicht op zee, schaduw en een fris windje. Fotocamera in de aanslag want ik wil wel dit uitstapje vastleggen voor de familie Vlastos. Dat lukt eigenlijk wonderlijk goed. Ondanks de grote afstand die ze hebben als ze eindelijk de gashendel goed opendraaien.

Hierna lopen we terug richting scooters als we Eddy en Rebecca tegenkomen. Dat zijn de nieuwe uitbaters van Mike's voormalige bar. Het heet nu R-Bar en ik zit dus in het appartement boven deze bar. Geen overlast want veel klandizie hebben ze niet en zeker niet tot laat in de avond. Dan zitten alle Engelsen in het centrum. Rebecca verteld aan Mike over een probleem met een van de rolluiken. Mike heeft wel wat te stellen met deze verhuurders want ze bellen voor ieder klein probleem. Ze hebben door dat Mike handig is en Eddy is dat niet. Ik help Mike en uiteindelijk - met wat gereedschap uit mijn auto - fiksen we de boel weer. Als dank krijgen we wel een lekker koel biertje aangeboden en dat is maar goed ook want we lopen beide toch wel te druppelen na deze inspanning.

Mike en de kids vertrekken op de scooter naar huis en ik naar mijn kamer. Voor mijn eten hoef ik vanavond niet ver want ik ga bij de buurman (Argos taverna) eten. Een saganaki, tomaten-komkommer salade en een mix grill. Ik bestel erbij een groot glas bier. Het is heel rustig, voor Manolis is het ieder jaar erger om de zaak nog open te kunnen houden. Toch loopt er nu ook nog 2 man personeel in de bediening rond en dan ook nog zijn eigen zoon. Een van de obers staat nu buiten de zaak de mensen richting menukaart te lonken maar hij heeft weinig succes. Ik krijg van het huis nog een loeder van een bierglas. Dat is mij iets teveel. Gelukkig heeft Manolis dat ook door en krijg ik een raki om de maag enigszins schoon te branden.

Volgegeten stap ik op de scooter en ga naar huize Jongeneelen. Ruud en Maria komen thuis en we zitten op het balkon weer even de dag te bespreken. Dankzij deze vrienden voel ik mij hier zo thuis en dat gevoel zal nooit verdwijnen als het aan mij ligt. Met de rug van Maria gaat het gelukkig wat beter al is ze nog niet pijnvrij. Ze duiken hun bedje in en ik besluit hun voorbeeld te volgen. Om 0:30 sluit ik ook mijn luiken.

De vakantiedagen van 2008 op een rijtje