09:30 Wakker. Ontbijtje gaat erin snel in en dan rijd ik naar de mini golf. Mike en ik openen de toko, ik begin er al bedreven in te worden. Terwijl we van onze verse jus genieten begint hij ook over Eva. Ik vertel hem dat ik mijn vertrek vanaf Kreta wil gaan uitstellen en hij is blij voor mij. Er is nog niets zeker, zo vertel ik hem, maar ik heb er een goed gevoel over en wil niet dat ik vast zit aan dit snelle vertrek. Het is broeierig warm en niet goed voor de klandizie want iedereen gaat richting strand waar tenminste nog een klein briesje staat.

Ik ga door naar huize Jongeneelen. Ruud begint te vertellen over de tijd dat hij Maria leerde kennen en hoe dat verlopen is. Hij is ook wel bezorgd om mij en roept mij op mij niet gek te laten maken en vooral mijzelf te blijven. Er is ook nog niets concreets en dat besef ik mij terdege. Toch zitten we op een gegeven moment zelfs achter de laptop naar huizen te kijken! Hallo beste familie, werkgever en thuisblijvers. Er is nog niets gebeurd en jullie hoeven nog niets te vrezen. Deze jongen laat zich niet gek maken en ook spring ik niet in zeven sloten tegelijk (zelfs niet in twee). Maar rondkijken naar huizen stond sowieso al op mijn actiepuntenlijstje voor dit jaar, gewoon om eens een indicatie te krijgen en een gevoel. In de winter hebben programma's als "Een nieuwe plek onder de zon" mij wel eens aan het dromen gebracht, vandaar deze interesse.

Ruud gaat pitten en ik besluit te gaan zwemmen. Maar het is buiten zo bedompt dat ik beter in de door airco gekoelde lucht van Royal Hall mijn baantjes kan trekken. Dat ik dan ook met Eva kan praten zal ongetwijfeld ook wel hebben meegespeeld in deze beslissing. Dus spullen gepakt en naar boven. Ik neem de cd's mee en kom daar tot de ontdekking dat ze op de Philips spelers niet willen draaien. Die speelt wel mp3 af, dus moet er iets anders aan de hand zijn. Ondertussen raak ik wel met Eva in een wat persoonlijker gesprek en komt ons verleden en onze families aan bod. Veel hiervan hou ik lekker voor mij zelf want het was - zoals gezegd - een persoonlijk gesprek. Maar ik wil voor jullie wel een klein tipje van de sluier oplichten. Ze is 39, getrouwd geweest zonder kinderen, woont alleen in Heraklion en heeft hiervoor in een Spa in Ellounda gewerkt. Dat was 7 maanden per jaar en toen kreeg ze de kans om hier het hele jaar door te werken.

Tevens kreeg ze van de eigenaar - Michalis - de vrije hand in de inrichting en 100.000 euro om te besteden. Ze is een maand aan het internetten, plannen en bestellen geweest. Zo is ze bijvoorbeeld aan de massagetafel uit Italië gekomen. Kost 8000 euro maar dan heb je ook wel wat. Ze heeft duidelijk flink wat in haar mars en je kunt haar om een boodschap sturen. Uiteindelijk heeft ze de hele bouw in 4 maanden afgerond en is het echt haar kindje. Ze voelt zich hier thuis.

Ik geef aan dat ik haar graag buiten werktijd eens wil zien, bijvoorbeeld een avond op stap. De komende avonden blijken een probleem. Haar moeder van 78 wordt straks gebracht door een van haar broers en wordt vanavond door Eva weer mee naar huis genomen. Vrijdag- en zaterdagavond zijn ook al ingepland. Zondag is haar vrije dag en dan komt bijna altijd de familie tezamen. Kan het maandagavond? Wanneer vertrek je? En ik heb al meteen mijn besluit genomen, ik verlaat Kreta nog niet. Ze voelt zich schuldig dat ik door haar de planning wijzig maar ik maak haar heel duidelijk dat zij wel de oorzaak is maar dat ik het doe omdat ik dat wil. Haar ogen glinsteren hierdoor.

Ze moet dan echt aan het werk, ik neem afscheid van haar en ik doe een rondje relax. Als ik op een ligbed lig bij te komen van een dampende hamam, zie ik een oude vrouw binnenkomen. Dezelfde ogen als Eva, dus dit moet wel haar moeder zijn. Die is nog een kop kleiner dan Eva, en die is al niet groot. Gearmd lopen moeder en dochter naar de massageruimtes, moeders krijgt een gezichtsbehandeling van haar dochter.

Ik ga op huis aan en begin aan het avond ritueel. Ik brand nog snel een van de cd's op een andere manier en breng die naar Peggy. Eva is de hele avond bezig maar ik kan vanavond bellen om te horen of deze manier wel werkt. Dan naar Cretan Family waar ik een skordopsomo, een saganaki en een mix grill neem. Jenneke en haar ouders verschijnen in de taverna en ze herkent mij. We staan even later wat te praten. Vorig jaar begon ze hier in de bediening maar nu loopt ze stage in een hotel. Haar vader kan goed gitaar spelen en niet veel later zit hij dan ook naast Jorgos om hem te begeleiden.

Ik bel Peggy en hoor dat ook deze cd niet werkt. Bij mij op mijn portable mp3 speler van tig jaar geleden spelen ze prima maar de Philips vreet ze niet. Ik ga door naar huize Jongeneelen waar Ruud uit nood maar Griekse tv zit te kijken. De satellietontvanger zal voor zaterdagavond gerepareerd zijn, zo heeft de schotelboer belooft. We blijven hopen want dan speelt Oranje de kwartfinale. Ruud zoekt zijn bed op en ik doe hetzelfde. Om 0:30 sluit ik de luiken.

De vakantiedagen van 2008 op een rijtje