Reisverslag  Dag 20 - Vrijdag 20 Juni 2008

 

08:30 Wakker. Het is weer tijd voor een ontbijtje te Malia Park. Het is druk en beide vrienden moeten flink aan het werk om de gasten te voorzien van alles. Ik zit alleen maar en het begint al wat te druppelen, laat staan dat je zo hard moet werken. Ik heb enkel bewondering voor ze en doe het ze zeker niet na. Omdat ik weer even wil gaan werken, krijg ik van Ruud de sleutels van het huis.

Maar eerst rijd ik langs Pelagia in de boekhandel. Voordat ik ook maar iets gezegd heb is, vraagt ze hoe het is tussen mij en Eva. Ik vertel haar dat ik mijn vertrek een week wil uitstellen en vraag haar of de kamer beschikbaar is. Armandos, haar broer, beheert de lijst maar die is nog niet op kantoor. Dus zit ik een tijdje te wachten. We krijgen hem dan eindelijk te pakken en ik kan de kamer aanhouden. De boottickets probeer ik in Malia te wijzigen maar dat ik verloren moeite. Ik zal naar Heraklion moeten. Dat doe ik morgenochtend vroeg. Ik bedank Pella en ga richting huize Jongeneelen.

Het kost weer een tijd alvorens ik een redelijke verbinding heb met de zaak. De software op de laptop is weer eens ontregeld. Uiteindelijk kan ik aan het werk als Ruud en Maria thuis zijn. Ik bedank vriendelijk voor de lunch want ik heb vanochtend iets teveel gegeten. Als het werklegioen naar bed gaat, ga ik met de laptop naar Eva. Ik wil een cd met mp3 die wel speelt onderzoeken zodat ik weet hoe ik mijn muziek moet branden. Uiteindelijk blijkt enkel een simpele indeling door die Philips afgedraaid te kunnen worden. Ook Eva is niet helemaal gelukkig met deze aankoop.

Terwijl ik de cd's brand en test, zit zij haar nagels van decoratie te voorzien. Ze oefent wel vaker op zichzelf om nieuwe dingen en combinaties uit te proberen. Ik help haar bij een bepaalde behandeling want dat kan ze niet bij zichzelf. Ik vertel haar dat dit nog niet wil zeggen dat ik mijn nagels ga lakken. Ze schiet in de lach waardoor ze nog bijna uitschiet met de nagellak. Ze vindt mijn muziek mooi maar twijfelt bij sommige stukken wel of die zo geschikt zijn voor de relax massage. Ik ben het met haar eens. Daar moeten we nog eens wat op verzinnen.

Terwijl zij boven in het restaurant wat gaat eten, breng ik de laptop terug naar huis. Het is nu voor mij tijd om te gaan relaxen. Op de weg naar boven dient er wel even de geldvoorraad aangevuld te worden. Maar dan is het sauna, hamam en zwembad. Het neefje van Eva heeft zwemles van Marina en ook de moeder van Eva is van de partij om haar kleinzoon gade te slaan. Ik lig op het ligbed te wachten totdat het tijd is voor alweer een massage.

Tsja, wat moet ik daar nog over vertellen? Dat het weer heerlijk was, enzovoort? Lees de voorgaande keren er maar op na. Ik krijg nu echter van Eva de opdracht om de olie de hele avond de tijd te geven om in de huid te trekken en dus geen douche of duik in het zwembad te nemen. Ik gehoorzaam natuurlijk, want een expert als zij, weet vast wat goed voor mijn huid is. Ik vlij mij neder op het ligbed, badjas strak om mij heen en handdoek in de nek. De thee en water staan alweer klaar. Na een klein uur heeft Eva het werk er voor vandaag opzitten. Ze komt nog even bij mij staan en we praten nog even over de komende dagen. Morgen is het heksenketel, de agenda staat vol afspraken, enkel aan het begin van haar werkdag om 14:00 is het nog niet volgeboekt maar ze heeft ook wat andere zaken af te ronden.

Ze gaat nu afsluiten en ik loop nog even met haar mee naar haar kantoor. De schoonmaakster is al bezig met de massageruimtes. Ik bedank haar weer eens voor de massage en we kijken elkaar eens goed in de ogen. Toch blijft ze goed bij de les want de Spa is haar dierbaar en ze wil dat alles goed is. Ze is lief tegen de schoonmaakster (zoals tegen iedereen want dat is haar karakter) maar geeft haar ook de opdracht om schoon water te halen en daar extra zeep in te doen. Er is nu gedweild met vuil water en vooral in de massageruimte waar geurtherapie wordt gegeven is dat dodelijk voor de gewenste effecten.

Ik ga mij omkleden en als ik bij de balie kom zit Eva daar nog steeds. Van een van haar slippers is het achterbandje gebroken en met een nietmachine wordt dat verholpen. Ik had eerder een opmerking gemaakt dat deze vast niet voor 5 euro van de markt kwamen en ze had gelachen toen ik de marktlui nadeed die hun waar zo aan de vrouw proberen te brengen. Nu moet ze dus weer gaan shoppen want dames hebben nou eenmaal meer schoenen nodig dan heren.

Uiteindelijk verlaten we tegelijk de Royal Hall, Eva met moeder en neefje in haar auto en ik op de scooter. Ik ga naar mijn kamer waar ik een telefoontje van Ruud krijg. Allemachtig, die klinkt beroerd! Dat klopt ook. Hij voelt zich beroerd en zijn neus blijft maar lopen. Hij duikt dan ook zijn bed in. Ik duik ook het bed in maar voel mij kiplekker. Ik lig een tijd te lezen en muziek te luisteren. Om 23:30 sluit ik dan ook - nog rozig van de massage - mijn luiken.


De vakantiedagen van 2008 op een rijtje