08:00 Wakker. Ik ontbijt en ga met foto's aan de gang. Backup. En ik brand een cd met de foto's van Mike en de kids op de waterscooter. Ik heb een fikse achterstand in het schrijven dus ik zal er vandaag flink aan moeten pezen. Er is genoeg te vertellen maar dat hoef ik jullie nu niet meer uit te leggen, dat heb je kunnen lezen.

Om 11:00 ga ik naar de mini golf waar ik Mike help openen en hem de cd overhandig. Pella belt op en ik praat haar weer bij op "Eva" gebied. Ze nodigt mij uit om rond 18:00 bij haar huis te komen. Vele anderen komen ook en ik moet tegen Mike zeggen dat hij watermeloen en kaas moet kopen voordat hij naar huis komt. Ik breng de boodschap over. Mike laat mij zijn "Bob Ross" schilderijen zien. Allemachtig, die heeft talent. Ik heb het ooit geprobeerd maar Mike (met heel beperkte middelen qua kwasten) schiet mij zo voorbij. Daar kan hij zo een bijbaan van maken. We zitten nog even te praten als ik toch weer terug naar de kamer ga.

Met relax cd nummer 4 op de achtergrond zit ik de hele middag te tikken. Maar nu, 16:54 ben ik bij en ga ik zo de site bijwerken. Ik weet dat jullie heel benieuwd zullen zijn hoe dit verhaal verder gaat, maar geloof mij, ik ben nog veel benieuwerderder!! Het verhaal zal worden vervolgd, ik hoop heel positief, maar ik weet nog niet wanneer. Heb geduld. . .

Zo, beste kijkbuislezertjes, dat is een tijd geleden! Er is ondertussen heel wat gebeurd, echt heel wat gebeurd! Een aantal van jullie weet al het een en ander, de rest zal de komende dagen moeten lezen om te weten te komen wat er is gebeurd. Mijn excuses voor het feit dat de update zo enorm lang op zich heeft laten wachten, maar ik had andere zaken aan mijn hoofd. Welke? Blijf lezen, dan kom je het te weten. . .

Na de update ben ik naar Cretan Family gereden en heb daar weer eens heerlijk zitten eten. Jorgos en Aristo waren in een prima stemming en ze kunnen dat ook overbrengen op de gasten. Na het eten was het weer eens tijd om huize Jongeneelen "onveilig" te maken. Ruud en Maria waren nog niet thuis maar Emmanuela deed keurig de deur voor mij open. Ze zat Griekse TV te kijken. Even later kwamen Ruud en Maria binnen en nadat zij zich hadden omgekleed zijn we op het balkon gaan zitten. Daar is de temperatuur toch echt wat aangenamer dan binnen.

Op het werk van Ruud en Maria gaat het niet altijd van een leien dakje. Ze hebben hulpjes uit Oost-Europa en die zijn niet allemaal een aanwinst. Dat kost dus meer energie die ze beter voor het overige werk kunnen gebruiken en levert de nodige frustratie op. Dat moeten ze af en toe even kwijt en ik bied graag een luisterend oor. Soms snap ik de leiding van het hotel ook totaal niet maar ik heb ondertussen genoeg grotere bedrijven gezien waar het er zo aan toe gaat. Gelukkig werk ik bij een klein bedrijf en is mijn contact met de leidinggevenden (de baas en zijn zoon) uitstekend. Ik ben erg gelukkig dat ik - alweer bijna 20 jaar geleden - deze keuze heb gemaakt.

Om 0:30 gaat Ruud dan ook echt de binnenkant van zijn ogen bekijken en ik ga zijn voorbeeld volgen maar dan in mijn eigen kamer. Dus niet veel later sluit ook ik mijn luiken.

De vakantiedagen van 2008 op een rijtje