Om 10:15 worden we wakker vanwege het alarm op het mobieltje van Eva. Niet veel later wordt er op de deur geklopt. Een man met een trolley vol ontbijt en een klein uitklaptafeltje komt naar binnen. Eva kruipt wat dieper onder de lakens maar toch doet de man er verdacht lang over om alles uit te stallen. Een typische Griek. Ik onderteken de rekening en help hem snel de deur uit.

Het ontbijt is lekker en uitgebreid. Ik krijg de complimenten voor de massage van gisterenavond maar ze kan het toch niet laten om enige opmerkingen en tips te geven. Ik vind dat niet erg en knoop die goed in mijn oren. Ondertussen neemt Eva de rol van de Griekse vrouw op zich en ik word compleet in de watten gelegd. Ik hoef, bij wijze van spreken, enkel nog te kauwen.

Er staat veel wind, dat wordt al snel duidelijk als we het balkon op lopen. Eva wil toch even naar het strand en dus pakken we wat spullen in en gaan naar beneden. Vanuit het hotel is er een tunnel die onder de weg door loopt en naar het strand voert. Nou is strand hier wel een heel groot woord. Ik zie eerst wat betonnen plateaus en daarachter een klein strandje met kiezels. Dat mag het woord strand eigenlijk niet dragen en Eva denkt daar hetzelfde over. Dus lopen we terug en gaan naar de vijfde verdieping. Het gevaar voor zeewater is geweken want dat probeer ik altijd te mijden sinds ik er een keer goed ziek van geworden ben.

We komen bij het zwembad aan. Ook hier waait het behoorlijk maar minder dan op zeeniveau. We kiezen twee ligbedjes uit en installeren ons. De zon brand al goed op onze huid. De huid van Eva kan daar goed tegen maar ik moet goed oppassen. Heb geen zin in een fikse verbranding. We liggen even te zonnen - onbeschermd - maar dan staan we op voor een frisse duik in het zwembad. Ik duik er in en kom onderwater verschrikt tot de ontdekking dat dit geen zoetwaterzwembad is! Met dezelfde snelheid ben ik er weer uit en kruip op mijn ligbedje. Eva zegt hier niets van en ik lig enkel te hopen dat mijn maaginhoud blijft waar hij hoort. Mijn maag borrelt een aantal keer maar verder gebeurt er niets. Eva is ook weer op haar ligbed aangekomen en terwijl ze mijn rug insmeert leg ik uit wat er aan de hand is (of was).

Ze begrijpt - zoals zovelen - niet wat er aan de hand kan zijn geweest maar is nu blij dat ik toch het water in kan gaan. De middag wordt aan het zwembad doorgebracht waarbij ik veel minder lang in de zon blijf liggen dan Eva. Maar haar huid kan het hebben terwijl ik met mijn huid toch heel erg moet oppassen. Ik ben al genoeg keren verbrand en wil dat niet meer zo erg meemaken. Ik zoek dus de schaduw op terwijl zij in de zon blijft liggen bakken. Ze komt tot rust en dat is het voornaamste. We drinken in het begin van de middag een frappee in de poolbar en aan het eind van de middag schakelen we over op wat bier. Ze draaien lekkere lounge muziek en dat vinden we beide wel heel lekker. Enkel de harde wind maakt je wat onrustig want die komt soms met fikse kracht langs het hotel gewaaid.

Het is 18:00 als we richting kamer vertrekken en ons klaarmaken voor de avond. Ze geeft mij een créme die de vochtigheid in de huid moet bijwerken. Dat krijg je met een schoonheidsspecialiste, die heeft voldoende middeltjes om je lichaam te verzorgen. Wat dat betreft is zij zelf het levende bewijs want haar huid ziet er puntgaaf uit. Ze is er vandaag een stuk bruiner op geworden, haar huid reageert direct op het zonlicht. Ik ben rood, volgens haar, maar ik vind dat ik ook best gekleurd ben.

Als we klaar zijn voor de avond lopen we naar beneden. Eva twijfelt nog steeds of we naar Plaka gaan (7km verderop) of naar Agios. Bij de receptie zit de man die er gisterenochtend ook zat. En Eva herkent hem meteen want ze heeft in het vorige hotel met hem samengewerkt. Dimitris heet hij en hij is duidelijk blij om Eva weer te zien. Ze is flink afgevallen en ziet er goed uit. Dat laatste kan ik zeker beamen. Ze staan wat te praten en Dimitris doet Eva een suggestie over een taverna in Agios. Eva is meteen om en wil daarheen want daar heeft ze altijd goed gegeten. Als we naar buiten lopen verteld Eva dat Dimitris homo is, maar dat had ik gisteren al aan zijn manier van bewegen gezien.

We gaan dus in Agios eten en zitten al snel aan een tafeltje met uitzicht over zee. Eva besteld veel mezes (kleine hapjes), voornamelijk vis maar mijn voorkeur voor vlees vergeet ze niet. Het is goed eten, enkel de kalamari (inktvisringen) smaken niet zoals het hoort. Na het eten ontmoeten we de dochter van de eigenaresse en Eva begint over de chocolademousse die vorig jaar aan het eind van de maaltijd werd gegeven. Volgens mij doen ze dat niet meer want het duurt een tijd maar dan komt de dochter met een verse mousse uit de keuken. De chocola is van binnen nog gesmolten en samen met het vanille-ijs is het alsof een engeltje over je tong piest. Wat een heerlijk toetje en we zitten dan ook beide kreten van verrukking te slaken. De dochter kan alleen maar glimlachen als Eva haar hiervoor bedankt.

We gaan daarna door naar een bar. Maar dat blijkt aan de verkeerde kant van Agios te zijn, voor wat betreft de wind. We waaien bijna van de bank af. Een oog van Eva was al wat geïrriteerd en nu krijgt ze er ook nog wat as van haar sigaret in. De lenzen doet ze snel uit maar je ziet het oog al iets dikker worden. Ze baalt dat haar dit nu moet overkomen en wil zo snel mogelijk uit de wind. We vertrekken dus en gaan naar de hotelbar waar we binnen blijven, in de gekoelde ruimte. De barman zoekt op ons verzoek wat lekkere lounge muziek op als de finale van het EK afgelopen is. De Spanjaarden hebben de Duitsers verslagen en dat stemt mij ook vrolijk.

Er wordt een aantal keer geproost op het weekend en op ons, maar als ik weer op mijn klokje kijk is het al 2:00. De bar gaat sluiten en we nemen nog een drankje mee naar onze kamer. Daar aangekomen liggen we nog even TV te kijken en sluiten dan onze ogen. Toch is de nacht nog niet afgelopen, want midden in de nacht wordt ik wakker door Eva. Ze kermt het uit van de pijn en heeft de tranen in haar ogen staan. Haar maag gaat tekeer en ze krimpt in elkaar als er weer een pijnscheut door haar lichaam gaat. Ze heeft veel meer vis en kalamari op dan ik en ik vermoed dat die wel eens de oorzaak kan zijn. Net voordat ik de receptie wil bellen voor een dokter, herinnert Eva zich dat ze maagtabletten in haar tas heeft. Ze neemt er een in en die geeft wonderbaarlijk snel het gewenste resultaat. Je ziet haar ontspannen en na 15 minuten is de pijn verdwenen. Zachtjes wieg ik haar weer in slaap en stop haar in bed. Daarna probeer ik ook mijn luiken te sluiten wat pas gebeurd als ik zeker weet dat ze goed slaapt.

De vakantiedagen van 2008 op een rijtje