Reisverslag  Dag 32 - Woensdag 2 Juli 2008

 

Het is al 11:00 als we bijna gelijktijdig wakker worden. Ze brengt mij een Ellenikos op bed en ik merk dat het gesprek van gisterenavond ons beide wat heeft aangeslagen maar ook heeft opgelucht. Beter eerlijk verder dan verderop een schipbreuk oplopen.

Eva laat haar auto in Heraklio achter en we rijden in mijn auto naar Malia. Haar werkdag begint weer om 13:00 en ik zet haar keurig op tijd voor de deur af. Ik heb wat te doen en ruil de auto om voor de scooter. Ik rijd naar de boekhandel van Pellagia en tref haar net op tijd aan want ze was aan het afsluiten. Ik praat haar bij en vraag haar naar een goede bloemenwinkel. Ik was gisteren al even op zoek geweest en had er een gevonden maar het assortiment vond ik om te janken. Ik weet dat bloemen het hier moeilijker hebben en minder goed verkrijgbaar zijn dan in bloemenland Nederland. Maar die winkel was echt drama.

Ik krijg van Pellagia een goede tip, zo blijkt als ik even later daar naar binnen stap. Nog steeds geen Nederlandse taferelen en alle bloemen staan in een koelvitrine want anders hangen ze al slap voordat ze bij de klant zijn gearriveerd. Hier vind ik echter mooie donkere rozen en ik weet dat ze daarvan houdt. Ik schrijf er een kaartje bij en laat ze afleveren bij de Spa. Even voor de duidelijkheid, dit zijn geen bloemen als goedmakertje voor iets, maar om te laten weten wat ze voor mij betekend.

Daarna ga ik door naar de mini golf waar Mike druk bezig is om Bob Ross te evenaren. We zitten wat bij te praten en dan verstrijkt de tijd voor hem ook wat sneller. Als hij afgelost wordt door Richard, ga ik richting huis. Een kleine siësta en ik ben weer wakker.

Om 21:00 haal ik Eva op bij de Spa en ze bedankt mij hartelijk voor de bloemen want het is inderdaad een mooi boeket. We blijven in Malia en nemen al snel kamer 2 in gebruik. Eva heeft een vermoeiende dag achter de rug en dat zie ik bijvoorbeeld aan haar handen. Door de druk van het masseren stagneert het terugvloeien van het bloed en zijn de aderen op haar handen opgezwollen. Ik help haar dat weer in orde te krijgen en zorg dat ze weer wat tot rust komt. Dat lukt gelukkig goed want ik weet nu wat haar laat ontspannen.

Met een glimlach op haar gezicht valt ze in mijn armen in slaap.


De vakantiedagen van 2008 op een rijtje