Reisverslag Dag 37 - Maandag 7 Juli 2008 |
05:30 De wekker gaat en haalt mij uit een diepe slaap. Ik zie het Griekse vaste land al door het raam heen maar weet uit ervaring dat het nog wel even kan duren voordat we echt vast liggen in de haven. Ik pak een douche en daarna de spullen in. Ik moet eerst weer even het halve schip door om de sleutel bij de receptie af te geven. Daarna moet ik nog een hele tijd bij de deur naar de garage wachten. Zelfs de Grieken beginnen te mopperen dat het zo lang duurt, zeker als de deur naar de onderste garages al 10 minuten open is. Dan kunnen we eindelijk richting auto en kan ik gelukkig net weg draaien voor mijn voorganger want die is nog niet bij zijn auto aangekomen. Het is 06:40 als ik de boot af stuur en door Pireaus navigeer. De weg naar het westen ken ik op mijn duimpje maar die naar Thessaloniki is toch wat onduidelijker. Gelukkig weet ik - enigszins door wat gelukkige beslissingen - de snelweg al snel te bereiken. Het is ochtendspits in Athene en dat merk je op de snelweg. Vijf en soms zes banen auto's en daar tussendoor schieten de scooters en motoren je om de oren. Goed je ogen openhouden en alles verwachten van je medegebruikers, dat is het enige wat je kan doen om schade te voorkomen. Dat lukt gelukkig en als ik dan na een half uur de mega plaats Athene heb verlaten gaat het met drie banen lekker snel richting het noorden. Ook bij Lamia is de snelweg nu klaar en hoog boven de plaats schiet ik door wat tunnels en over wat bruggen. Enkel net voor Katherini is de snelweg niet klaar want daar moet het door een uitloper van het Olympos gebergte. Toch rijdt het allemaal heerlijk door. Onderweg even gestopt om de tank te vullen en een gisteren gekochte sandwich op te eten. Het is 11:30 als ik Thessaloniki heb bereikt. Morgen zal ik hier weer zijn om Berry en Frances op te halen. Even de tijd timen. Ook hier is de snelweg nog niet helemaal af en heb ik 40 kilometer 'oude stijl' snelweg wat betekent dat je de vluchtstrook gebruikt als een ander je wilt inhalen. Ik bereik iets voor 13:30 Keramoti en de kade van de veerboot. Die komt er net aan en ik heb dus nog even de tijd om de auto te keren en bij de goedkope pomp hm vol te laten gooien. Dan de boot op en daar neem ik een frappee en een toast. Ik bel Elsbeth maar krijg geen contact. Misschien slapen ze zo, dat moet ik maar afwachten. Na een half uur zijn we op Thassos en stuiter ik de boot af (zoals Elsbeth dat twee jaar geleden noemde, toen ze mij dat zag doen). Ik weet de weg en ben al snel bij huize Sinodias, zoals de achternaam van Stelios is, de man van Elsbeth. Ik loop naar de deur en hoor de kinderen rondlopen. Die slapen nog niet en al snel hoor ik ook de stem van Elsbeth. Ik stap door de keukendeur van het balkon de woning in en wordt begroet door Elsbeth, Tijn, Tim en Ioli. Op het balkon zit ik even Elsbeth bij te praten en hoor ik dat we een week een villa kunnen hebben. In het kantoortje van Elsbeth wordt dat in de planning vastgelegd als ik ook van Berry en Frances de goedkeuring heb gekregen. Ik kan nu al villa 6 betreden maar Elsbeth en de kinderen gaan naar het hotel (van Nicole zoals het wordt genoemd) om te zwemmen en de kinderen willen graag dat ik mee ga. Ik laat de auto dus voor wat hij is, die pak ik later wel uit. Ik pak mijn zwemspullen en ga met ze mee. Net voor vertrek ontmoet ik Stelios die op weg is naar zijn bed voor een siësta. We praten later wel bij. Dat zwemmen is wel even lekker na 700 km sturen en ik lig al snel met de kids in het zwembad te spetteren. Elsbeth vindt het prima en gaat een tijdschrift liggen lezen. Ze heeft het druk zat en ik wil best even oppas spelen. Na een tijdje ga ik er ook uit maar de kinderen blijven spartelen. Ik krijg telefoon van Berry en die zegt wel meerdere keren dat ze zich verheugen op de vakantie. Ik kan het mij bijna niet voorstellen. Ik bespreek met hem de laatste details en keer dan terug naar de frappee die Tijn voor mij gemaakt heeft. Om 18:15 rijden we terug naar huis en onderweg zitten we mee te zingen met de kinder CD die op staat. Nu is het tijd om de auto uit te laden. Ik rijd eerst naar villa 6 en haal dan de spullen eruit die ik de komende week nodig denk te hebben. Daarna rijd ik de garage onder het huis binnen en begin de rest van de spullen op te slaan in de kamer van de hulp. De hulp die ze dit jaar heeft - de 16 jarige Bulgaar/Griekse Constadine - slaapt echter niet in het huis en dus is die kamer vrij. Het kost wat zweetdruppels maar dan is de auto ook leeg. Ik plons in mijn eigen zwembad, dat van villa 6. Daarna gaat de airo op de slaapkamer even aan om het iets koeler te maken en mij te laten opdrogen. Ik krijg van Elsbeth het verzoek om een mp3 speler met muziek te vullen en als ik die kom brengen belt Stelios. Die zit bij Syrtaki en wil bestellen. Ik moet direct komen. Ik stap dus in mijn auto en zit al snel tegenover deze vriendelijke Griek. We kletsen wat bij terwijl we drinken en wat eten. Hij eet risotto en dat lijkt mij ook een goed idee. Lekker licht verteerbaar want ik heb geen zin in een zware maaltijd. Elsbeth is bij een vriendin langs geweest om de mp3 speler af te leveren en komt nu op haar mooie design scooter voor rijden. Bij Akis bestellen we nog wat eten en zitten te praten. Dan belt Eva en die sta ik natuurlijk graag te woord. Ze heeft een rustige dag gehad (de maandag hè) en ik vertel haar hoe mijn dag is geweest. Het is leuk om haar stem even te horen. Daarna belt Ruud en die praat ik ook even bij. Om 23:50 vind iedereen het genoeg geweest, ik moet morgen weer vroeg uit de veren. Twee auto's en een scooter rijden langs de haven richting huis. Twee buigen dan af richting garage en ik rijd door naar villa 6. Met de airco zachtjes aan sluit ik al snel de luiken. |
De vakantiedagen van 2008 op een rijtje |