09:00 Wakker. Ik haal brood bij de bakker en na het ontbijt gaan we richting de westkust. We gaan wat bergdorpjes bekijken. Ik ken ze al maar vind het geen enkel probleem om terug te keren. Als eerste bezoeken we Mikros Prinos. De weg er naartoe is al indrukwekkend genoeg maar dan stoppen we aan het begin van het dorpje. Via allerlei slingerpaden lopen we een stuk naar boven en door het dorpje heen. Er wordt zelfs nieuwbouw gepleegd en twee vrouwen staan een huisje op te meten. Misschien voor het programma "Bouwval gezocht" want daar moet echt nog wel wat aan gebeuren.

Onder de plataan zitten we even later aan wat fris en een frappee voor mij. De fotocamera's worden driftig gebruikt, er zijn genoeg mooie plekjes om te fotograferen. Dan verlaten we dit bergdorpje en keren terug naar de kust. Dat moet je wel want enkel dan kun je verderop de volgende weg de bergen in nemen, op weg naar een totaal ander bergdorpje. Tenzij je een echte 4-wheel drive hebt of een ezel, dan kun je ook een tussendoor weg gaan proberen.

Wij rijden dus terug naar de kust en slaan bij Skala Sotiras de weg richting de bergen, richting Sotiras in. Dit is een totaal ander dorp, heel anders opgezet ook omdat de berg hier minder stijl omhoog loopt. Maar wel met prachtige vergezichten richting zee. Weer wordt menig foto gemaakt en flink geklommen en gedaald. Te voet wel te verstaan want ook hier wordt de auto aan het begin van het dorp geparkeerd.

Ik krijg onderweg een bericht dat Pellagia een boeket rozen namens mij naar Eva heeft gestuurd. Ruud had de tekst aan haar doorgegeven en een vrouw kan dit beter doen zodat er geen gekke roddels in het dorp komen. Pellagia heeft mijn tekst in een envelop gestopt zodat die voor anderen uit het zicht blijft. Ik had geld achter gelaten om dit te doen en met dit soort vrienden komt dat dan helemaal goed.

We hebben nu genoeg geklommen en gedaald en rijden terug naar Thassos stad. Daar stoppen we bij de patisserie en halen er loukoumades, kleine oliebolletjes zonder krenten maar in een honingbad. We zijn eigenlijk te laat want dit is een ochtendgerecht. Er zijn nog net twee porties overgebleven en we nemen ze mee naar huis. Daar eten we ze op, aangevuld met brood en salade.

Het is siësta tijd en zelfs ik doe er nu aan mee. Ik lig net als ik een klap hoor. Eerst denk ik aan de schoonmaaksters maar ik hoor daarna helemaal niks meer. Ik ga kijken en tref een kat aan die zich aan onze Sultana's tegoed doet. Ze kan nog net ontsnappen door het gat in de hordeur voordat ik haar een schop kan verkopen. Ik ruim de troep op en sluit de deuren. Odan ga ik weer naar bed en het duurt een tijdje voordat ik de slaap kan vatten. Ik slaap dus niet lang maar gelukkig ook niet erg diep zodat het niet moeilijk wakker worden is, als om 16:00 de wekker gaat.

Om 17:00 komen we op Paradise Beach aan en zien mooie golven uit zee komen. Er staat een flinke noordwesten wind, dat hebben we in de morgen al gemerkt in de bergdorpjes. Die komt hier over de berg heen en rolt dan terug. Dat maakt mooie rollende golven. Ik ben nu totaal over mijn zeevrees heen - uitgezonderd stekelige monsters en puntige rotsen - en duik met volle overgave in de golven. Vanaf deze plek even een excuus naar Ruud maar die moet het maar positief zien en de volgende keer dat ik bij hen ben, ga ik vaker met hen mee de zee in.

Sommige golven rollen zo mooi dat je er perfect doorheen kunt duiken. Ook ontdek ik dat je plat op de bodem kunt gaan liggen en dan voel je de golf over je heen spoelen. Je moet dan wel je ogen gesloten houden, anders komen die vol opdwarrelend zand te zitten. Op een golf verkijk ik mij een beetje, ik duik er vol in en ontdek dat zelfs dit relatief kleine golfje een ontzettende kracht heeft. Ik moet even wat uitproesten maar de maag speelt niet op.

We liggen daarna nog net in de zon op te drogen maar die verdwijnt nu met een noodgang ander de bergkam. Ik lig met relax muziek heerlijk weg te dromen als ik een takje op mijn rug voel. Frances heeft het wat koud gekregen en wil graag naar huis. Berry gooide het takje om mijn aandacht hiervoor te vragen. Dus pakken we de spullen op en rijden naar huis. Thuis even onder de douche alles van je af spoelen.

We gaan bijtijds eten, bij Chrisa aan de randweg. De voorgerechten zijn net op als Eva belt. Ze bedankt mij voor de bloemen en we praten elkaar weer bij over de dag. Gelukkig heeft ze vandaag een lekkere dag met werk gehad. Dat is goed voor de omzet en dus voor haar commissie. Morgen heeft ze vrij en gaat dan waarschijnlijk met familie naar het strand of een zwembad. Ik wens haar een lekkere ontspannen nacht en morgen een lekkere vrije dag.

Ik ben keurig op tijd terug voor mijn mousaka. Nadat we het eten op hebben, gaan we terug naar de villa. Bij kaarslicht spelen we wat potjes Colonisten van Catan - het dobbelspel. Berry en Frances gaan nog aan de kataïfi en ik kijk met verbazing naar hoeveel eten die twee weg werken. Zij vinden daarentegen dat ik heel weinig eet. Misschien is dat de invloed van Eva maar ik heb absoluut geen trek buiten de normale maaltijden om, laat staan dat ik een honger gevoel heb.

Om 0:30 vinden we het alle drie welletjes en gaan we onze bedjes opzoeken. De wasmachine heeft nog gedraaid en dus worden die wasstukken nog even aan de lijn gehangen. Maar daarna worden de luiken toch echt gesloten en heerst er volledige rust in villa 6.

De vakantiedagen van 2008 op een rijtje