08:45 Wekker. Ik wil vandaag het verslag helemaal bijwerken. Vandaar dat ik de wekker gezet heb. Ik moet nog 8 dagen maar ik weet hoe anders een dag kan lopen. Ik tik als eerste de keywords van de afgelopen dagen en dat is soms best even diep nadenken en terug redeneren. Ondertussen kook ik wat eieren zodat die straks op brood kunnen. Om 09:45 komen Berry en Frances naar beneden. Ze hebben eindelijk eens uit kunnen slapen. Omdat het vandaag de laatste dag in de villa is, gaan we er niet op uit. Ik moet toch tikken en de anderen vermaken zich hier ook prima.

We liggen al snel in het water te plonzen als Frances de kinderen op het balkon ziet. Ze vraagt ze of ze ook willen zwemmen. Ze aarzelen maar dan ziet Frances Elsbeth en krijgt van haar de goedkeuring. Elsbeth kijkt met verbazing want de kinderen zijn nog nooit zo snel naar beneden gekomen en bepakt met alle noodzakelijke spullen. Normaal moet Elsbeth dat allemaal regelen en ze achter de broek aan zitten. We nodigen Elsbeth uit voor een kop koffie maar ze moet eerst nog wat zaakjes regelen. Het is vandaag een wisseldag voor villa 1. Gisteren heeft een fikse groep Bulgaren bezit genomen van villa 2. Vanuit onze villa kun je dat mooi allemaal overzien.

Ondertussen zijn de kinderen bij ons gekomen en al snel klotst het zwembad. De bommetjes worden van kwaad tot erger en de kinderen blijven springen. Dan raken zij ook vermoeid en komt het wat tot rust op twee luchtbedden. Het is niet veel wind maar die is best fris. Al snel staat Ioli te klappertanden in het water. De kinderen gaan uit het water en staan - met een badlaken om hen heen - in de zon op te drogen. Ze hebben genoeg geplonsd en gaan weer spelen. Dan komt Elsbeth op de koffie. Ze heeft het wel druk want de telefoon gaat een paar keer en er komen zo wat gasten aan. Dus moet ze na de koffie alweer aan de gang want de gasten zijn net de berg opgereden.

Ik ga aan het tikken, Frances vouwt zich in een hoek met een goed leesboek en Berry pakt een mountainbike en gaat richting kust. Het tikt wel gemakkelijk maar toch komen soms de woorden niet helemaal vanzelf en dwalen je gedachten nog wel eens af. Na de lunch die bestaat uit tosti's (mijn voorstel, we hebben tenslotte een tosti ijzer) gaan Berry en Frances voor een siësta. Ik krijg niet veel later bezoek van twee kinderen, Tim en Ioli. Ze willen graag zwemmen en die smekende gezichtjes kan ik dat toch niet weerhouden. Dus ga ik als badmeester aan de kant van het zwembad zitten. Even loskomen van het tikwerk kan soms wel goed zijn.

Grote broer Tijn komt terug van het vissen en gaat naar villa 5 waar een Nederlands gezin zit. Tim en Ioli volgen hun grote broer waardoor ik weer door kan gaan met tikken. Even later worden Berry en Frances wakker en die gaan zich opmaken voor een bezoek aan een rotsstrandje. Ik heb Eva een sms gestuurd en die reageert als ze net zijn vertrokken. Er staat veel wind in Heraklio en ze is dus niet naar het strand. Ze heeft de vloerkleden uit huis gehaald (die heeft ze eigenlijk alleen in de winter liggen) en die worden morgen door een bedrijf opgehaald om gewassen te worden en opgeslagen voor komende winter. Ze is nu het hele huis aan het boenen.

Ik bel haar en we staan een kwartier lang elkaar te woord. Ik merk een verandering in haar maar ik kijk door een roze bril. Maar het is een leuk gesprek en ik merk dat we er beide vrolijk van worden. Ze vindt het ook leuk te horen dat ik haar muziek heb draaien, maar bij die rustige muziek gaat het tikken ook het best. Na het gesprek zit ik voor mijzelf alles op een rijtje te zetten en ga dan weer aan het tikken.

Berry en Frances komen terug van hun strandtocht en ik heb een goed gesprek met beiden hierover. Zij kijken met een andere blik er tegenaan en doen waardevolle suggesties. Soms spreken verstand en hart elkaar tegen en dat is niet eenvoudig op te lossen of zelfs maar onder woorden te brengen.

We besluiten de laatste avond in de villa door te brengen. Berry en Frances gaan zo even wat winkelen en nemen dan boodschappen en pitta gyros mee. Ik tik verder en ben nu - we spreken 20:33 lokale tijd - volledig bij en dat is een verdomd lange tijd geleden. Nu alles klaar zetten voor de website en hen het laten lezen. Morgenochtend de verhuizing en nog een week met Berry en Frances maar dat gaat zeker lukken. Hoe het verder gaat? Dat weet enkel de geest van de toekomst. . . Wordt vervolgd. . .

Zo, deze update volgt de vorige weer iets sneller op. Lees verder, gij lieve kijkbuislezertjes, er is weer veel gebeurd!

De site kan ik deze avond niet live zetten omdat de internetverbinding eruit ligt. Dan morgen maar proberen. Ik ben net klaar als Berry en Frances binnenkomen met het eten. De pitta gyros wordt op ons terras - met kaarslichtjes - opgegeten. Daarna hebben we ook nog een salade, tzatziki en brood. Dat brood roosteren we in de broodrooster welke we via onze verlengsnoeren hebben staan op de tafel van ons terras. Ik kan mij niet herinneren dat ik ooit een broodrooster buiten heb gebruikt maar het gaat prima. Het scheelt wel dat het niet regent want dan was het resultaat heel anders geweest.

Na het eten komen de dobbelstenen op tafel en wordt er weer een partijtje Catan gespeeld. Berry heeft iets te vaak geluk wat Frances en mij tot wanhoop drijft. Dan is het tijd om het terras om te toveren tot een kapsalon voordat Frances helemaal van de slaap omvalt. De tondeuse wordt gehaald en ik raak wat haar kwijt. Het is standje 6 want standje 3, wat Berry gebruikt, vind ik veel te kort. Bij mij groeit het wel weer beter aan maar toch, ik moet aan mijn image denken. De grote plukken verdwijnen netjes in een plastic zakje, de kleine haartjes zijn goed voor het gras. Het resultaat wordt grondig geïspecteerd dodor Frances en ze is - volgens mij - zelf ook verbaasd over het resultaat.

Ze is echter wel over haar slaap heen en besluit het wasrek op het balkon dan ook maar leeg te gaan halen. Daarna zoeken we toch ons bedje op want het is morgen vroeg dag. We gaan verhuizen, helaas maar waar. Om 0:10 sluit ik dan mijn luiken.

De vakantiedagen van 2008 op een rijtje