07:30 De wekker gaat en ik verspil geen tijd aan het omdraaien en uitrekken. Het is tijd om in te pakken. Ik heb toch best wat losse spullen en ook mijn kantoor aan de keukentafel dient ontruimd te worden. Waarom ik dat gisterenavond niet heb gedaan? Omdat ik toen nog voor jullie (en mijzelf) druk zat te tikken en ik na de knipbeurt ook best wel wat slaap kon gebruiken.

Dus worden de spullen ingepakt en ondertussen komen Berry en Frances ook tot leven. Die hebben het iets gemakkelijker want die hebben elk 1 koffer. Maar ze zijn niet te beroerd om mij even te helpen zodat we voor half negen - als de schoonmaaksters komen - alles hebben verhuisd. Ik kom er nu ook achter dat ik Berry en Frances helemaal de appartementen heb laten zien! Ik dacht dat ik dat wel gedaan had maar ik hoor nu kreten als "Ooh, best ruim!" en "We kunnen het best hier een week volhouden!".

Ik betrek de slaapkamer van de au-pair. De huidige slaapt niet in de woning en deze slaapkamer (met badkamer) had ik al als opslag voor de andere spullen uit de auto gebruikt. Het verdere installeren in deze kamer gebeurt straks pas, nu gaan we eerst plonzen. Het zwembad van villa 6 is al snel weer gevuld met drie mensen die afkoelen na deze verhuizing. Voordat de schoonmaaksters eraan komen zijn wij alweer uit het zwembad en staan met de buren van villa 5 te praten. Die vertrekken vandaag en nemen Tijn en Tim op sleeptouw. De broertjes gaan voor 10 dagen naar familie in Nederland en het is altijd prettig dat ze goed gezelschap hebben die ze wat kunnen begeleiden.

Er is echter een vervoersprobleem naar de haven. Ik spring in en voorkom dat Elsbeth twee keer naar beneden moet rijden. Ik breng ze naar de haven en bedenk mij dan dat ik ze misschien ook naar het vliegveld moet brengen. Dan moeten Berry en Frances wel erg lang op hun brood wachten. Maar bij de boot staat de bus van Hotelplan waar deze mensen bij geboekt hebben. Die nemen ze op weg naar het vliegveld. Ik hoef ze dus enkel uit te zwaaien en dat doe ik dan ook. Daarna naar de bakker en met het verse brood op weg naar huis.

Daar hebben Berry en Frances het balkon ingericht met een tafel die ik nog niet had gezien. Hij blijkt verderop te hebben gestaan. Ook heeft Berry een parasol gecharterd en die gerepareerd (het ratelmechaniek werkte niet). Dus hebben we een tafel en schaduw, het ontbijt kan beginnen. Daarna ga ik naar mijn kamer. Ik installeer mij hier en maak ook mijn kantoor hier in orde. De wireless haalt het echter niet door al het beton heen, enkel buiten hebben we voldoende ontvangst voor internet. Dus dan ga ik binnen tikken en buiten updaten. Moet kunnen.

De ochtend wordt in de kamer doorgebracht maar die ochtend was toch al zo goed als verstreken. We worden door Elsbeth uitgenodigd op de koffie, hoewel dat voor Berry en Frances iets anders wordt. Elsbeth is echter alweer de hort op want ze moest gasten van de boot halen. Stelios wijst mij de weg en ik maak de drankjes voor ons klaar. Frances gaat met Ioli een spelletje spelen en voordat ik het weet zitten we met z'n allen kinder monopoly te spelen waarbij we de spelregels zelf verzinnen omdat het boekje niet in de doos zit. Ioli vindt het prachtig en wordt zodoende even afgeleidt van het feit dat haar broers er niet zijn.

Elsbeth komt terug en gaat tosti's maken. Berry gaat naar beneden en haalt de ingrediënten voor een salade. Zo staat al snel de tafel vol met allerlei hapjes en hebben we een lekkere lunch. Ook "ons" kind, Ioli, krijgen we redelijk goed aan het eten en aan het fruit. De tijd verstrijkt snel het is al 15:30 voordat we het spel en de tafel hebben opgeruimd. Even de spullen pakken voor het strand, want dat is het volgende doel.

We rijden weer naar Paradise Beach waar de golven nu schitterend zijn. We duiken er vol in en laten ons dan lekker in de zon opdrogen. Als we dan weer verhit genoeg zijn geraakt is het tijd voor een tweede plons. En weer opdrogen terwijl ik lekkere muziek op mijn oren zet. Om 19:00 is de schaduw gekomen en begint het - ook dankzij de straffe wind - best koel te worden. Frances heeft het dan al goed koud en we besluiten op te breken en nog even door te rijden. Verderop is een kleine baai met kiezelstrand en rotsen aan de zijkant, Agios Ioannis genaamd. We kijken van boven erop uit en zien dat de weg ook door niet-terreinwagens genomen kan worden.

Op de weg terug word ik gebeld door Ruud. Ik probeer mijn auto ergens aan de kant te zetten maar wegen in de bergen zijn nou eenmaal niet erg breed. Ergens valt de ontvangst weg en Berry probeert een plekje met goede ontvangst te zoeken. Helaas blijkt die plek enkel geschikt te zijn voor noodoproepen maar ze hadden er wel lekker ijs. Even later belt Ruud weer en kan ik hem snel aan de kant zetten. Berry heeft echter de telefoon en ik mag aanhoren hoe er flink over mij en Eva gepraat (of kan ik zeggen: geroddeld?) wordt. Daarna mag ik de telefoon ook nog even vasthouden. We praten elkaar bij over van alles en nog wat terwijl mijn medepassagiers wat voor zichzelf gaan doen.

Daarna rijden we terug naar huis en spoelen ons schoon van zand en zeezout. Ik ben wat sneller klaar en ga met de auto op zoek naar een telefooncel. Ik bel Eva en dat scheelt mij wat geld want mobiel bellen tikt hier aardig aan. We hebben een heel goed gesprek waarbij bepaalde zaken nogmaals benadrukt worden maar ook heel duidelijk door haar aangegeven wordt dat ze mij terug wil zien. Ze dacht dat ik maar een week op Thassos zou zijn en klinkt teleurgesteld als ik vertel dat het twee weken zijn. Ik geef aan dat ik even goed moet nadenken over wat ik wil. Het hart zegt ja, het verstand zegt nee en op dit moment is het onbeslist. Ik wens haar een goedenacht en ik spreek haar morgen.

We gaan eten bij Syrtaki en ik zit tussen de rondes eten ook veel te malen maar dan met mijn hersenen. Soms mag het leven best wel wat minder ingewikkeld zijn, alhoewel ik meteen besef dat ik totaal niet mag klagen. We zitten weer in het Nederlands tegen Akis te praten, hoewel ik toch ook mijn Grieks probeer te oefenen. Het is een grappige vent en we kunnen het goed met hem vinden. Dan rijdt Berry de auto weer richting huis en Berry en Frances sluiten om 0:00 de luiken. Ik hou die van mij nog even flink open om door te tochten. Er is geen airco en ik moet het nu hebben van de koele avondlucht. Ik luister nog wat muziek terwijl ik - door de deuren naar buiten - de lichtjes van Thassos stad zie. Om 0:45 sluit ik ook mijn luiken.

De vakantiedagen van 2008 op een rijtje