08:30 De wekker gaat en ik ga snel brood halen. Berry en Frances zijn ondertussen ook wakker en we eten ons ontbijt op het terras (of balkon want we zitten op circa anderhalve meter boven het maaiveld). Ik breng hun daarna naar Eros2 want zij hebben vandaag hun bootdag. Het is bijna onbewolkt, al lekker warm en er staat een lekker briesje. Nadat ik hun bij de boot heb afgeleverd ga ik terug naar huis en loop naar boven. Daar is Elsbeth met de au-pair en Ioli bezig. Ioli gaat met de au-pair naar het strand, dus heeft Elsbeth haar handen vrij. Ze hoort dat ik richting Golden Beach wil om de Nigerianen met hun cd's op te zoeken. Zij wil daar naar een supermarkt die ook ligbedden verkopen, want ze heeft die nodig voor bij hun eigen nieuwe zwembad.

Dus rijden we om 11:00 weg en gaan als eerste naar de supermarkt. Daar vindt Elsbeth een ligbed wat haar aan staat maar helaas hebben ze er maar twee en wil ze er vier of zes hebben. Ze kunnen helaas niet meer besteld worden en dat vindt Elsbeth wel heel jammer. Ti nakanoume? Wat kunnen we eraan doen? Tipota! Helemaal niets! Dat hoor je in Griekenland wel vaak.

Ze heeft via vrienden vernomen dat er een nieuw complex gebouwd worden met villa's die voorzien zijn van gouden daken. Ze moet de concurrentie natuurlijk in de gaten houden en dus gaan we op zoek naar die gouden daken. Ondertussen speur ik ook het strand af op zoek naar de cd mannen. We vinden de gouden daken en het blijkt nog een compleet bouwterrein te zijn. We parkeren de auto en lopen er naar toe. Hier kun je daar gewoon doorheen lopen, in Nederland zou je er niet eens in de buurt komen. We zien dat de villa's echt klein zijn, met een piepklein zwembadje en vastgeplakt aan je buurman. Totaal niets vergeleken met de Thassian Villa's. En ze zijn nog lang niet af.

Het complex wordt doorsneden door een rivierbedding. Daar loopt een mooie brug overheen maar die rivier staat nu droog op wat losse poelen na. Dat zijn prachtige broedplekken voor muggen dus of ze moeten daar straks iets op vinden en anders verga je daar vlakbij van de stank en de muggen.

We lopen door en komen in Potamia. Daar lopen we een winkel binnen want Elsbeth heeft slippers voor Tim nodig. We worden geholpen door een Griek die heel goed Nederlands spreekt en die ik ken van vorig jaar, Chris. Petra komt even later de winkel binnenlopen en we krijgen een fiks gesprek over de economie van het eiland. Ondertussen is Elsbeth geslaagd voor haar slippers en heb ik weer een flesje jasmijnolie te pakken (Eva kan weer beginnen met een massage met jasmijnolie).

We gaan verderop bij een bar onder de bomen zitten want we hebben beide nu wel zin in verkoeling en koffie. De ober kent geen Grieks maar enkel Engels. Volgens mij is het een goedkope kracht uit het voormalig Oostblok want vorig jaar stonden hier twee Tsjechische meiden in de bediening. We schieten beide compleet in de lach als we een man langs zien lopen in een iets te klein en strak broekje. Billen strak alsof er nog een stukje in zit. Elsbeth komt al met beelden van negers aan - daar ga ik verder niets van in het verslag zetten - en we liggen nu in een complete lachstuip.

We zijn weer wat afgekoeld, lopen verder, komen bijna aan het einde van de stranden en nog steeds niets van de cd mannen. Elsbeth heeft hier een vriendin die ligbedden en scooters verhuurt.Die vertelt dat ze net voorbij zijn gelopen. We lopen terug en treffen de mannen onder de bomen aan. Ik zit al snel met een stapel cd's op schoot en heb er naar een tijdje 19 uitgekozen. Elsbeth heeft er 5 en heeft al betaald. Zij zoekt de zon even op want door de harde wind vindt zij het hier iets te koel. Ik krijg nog wat van de prijs af en bedank de heren.

Missie geslaagd, nu terug naar de auto. Dat valt in de hitte niet mee en we hebben best een stuk gelopen. De auto is gloeiend heet maar de airco weet daar gelukkig wel verandering in te brengen. We rijden terug naar huis waarbij ik onderweg Ioli en een vriendinnetje van het strand op haal.

Ik ga de cd's controleren en er blijkt er een te zijn die niet goed afspeelt. Die kan ik gewoon bij Michael omruilen. Ik lig nog even op bed te soezen als de telefoon gaat. Berry en Frances zijn in de haven aangekomen en gaan richting loukoumades tentje om wat te drinken en te eten. Ik stap in de auto en kom erbij zitten. We praten elkaar bij en drinken onze drankjes op. Daarna weer richting huis waar beide een verdiende siësta gaan houden. Ik duik het lounge terras op en nestel mij met een goed boek in een van de stoelen.

Berry komt na anderhalf uur te voorschijn en gaat met Ioli aan de gang. Hij laat haar foto's zien en dan mag zij als volleerd fotomodel voor de camera verschijnen. Ik heb ondertussen mijn boek uit en ga binnen met Elsbeth staan kletsen die eten voor Ioli staat te bereiden. Ze geeft nogmaals als tip een nieuwe taverna aan de haven op.

Die tip volgen we dit keer op en we zitten - lekker beschut tegen de wind - al snel naar een uitgebreide menukaart te kijken. De saganaki hebben ze hier in een speciale variant, met een honing-siroop sausje. Het is een aanrader van een van de vele obers en is zeker geen slechte aanrader. De rest van het eten is ook uitstekend en we hebben bij de bestelling al rekening gehouden met een toetje. Want ze hebben hier - als een van de weinige taverna's - kormos op de kaart staan. Echter, als ik Eva gebeld heb en terug kom, blijkt die kormos uitverkocht te zijn. We krijgen nog een leuke discussie hierover maar die laat ik buiten het verslag. Enkel de betrokken personen zullen hierbij een glimlach op hun gezicht krijgen, de ene een iets grotere dan de andere.

Teleurgesteld rekenen we af en gaan richting huis. O ja, ik heb het daarstraks Eva verteld en zal het jullie nu ook vertellen, ik ga terug naar Kreta. Het besluit is genomen, morgen probeer ik de boottickets te regelen. Het voelt goed en dat gevoel moet ik gewoon volgen. We zien wel hoe het verder loopt, ik wil niet achteraf met een "Wat als ik . . ." vraag overblijven. Eva is er blij mee en ik ook. Dus sluit ik met een glimlach op de lippen om 0:30 mijn luiken.

De vakantiedagen van 2008 op een rijtje