11:00 Wakker. Zo, dat is lekker uitslapen. Dat lukt mij nooit in het werkzame deel van het jaar. Ik neem als ontbijt een lekkere bak koffie en ga daarna naar het strand. Het is vandaag eerste pinksterdag, maar dan volgens de Grieks-orthodoxe kerk. Een week geleden vertrok ik uit Nederland. Het lijkt alweer zolang geleden. Enfin, de Grieken hebben nu dus een lang weekend en dat zullen we weten. Ze zijn massaal naar Parga gekomen voor zon, zee, strand en lol. Terwijl ik in de relatief koude zee lig te dobberen zie ik het met de minuut drukker worden.

Na anderhalf uur vind ik het genoeg en ga richting Sakis voor een frappee. Natuurlijk staat die voor mij klaar. Als ik terug rijd naar mijn kamer zie ik al een totale chaos doordat de Grieken allemaal twee stappen van het strand willen parkeren. Dat gaat natuurlijk niet lukken maar ze krijgen het voor elkaar om een brede straat te reduceren tot een nauwe doorgang waar toch tweerichtingsverkeer doorheen moet gaan. Ben ik blij dat ik met de scooter ben!

Ik ga met de laptop naar Apostolis en open mijn kantoor. Griekse feestdag of niet, er zal gewerkt worden. Om 17:00 maak ik kennis met Claire een vrouw die zowel het Engels als het Grieks goed beheerst en ook nog wat van domeinen weet. Dankzij haar worden ook www.pargapalace.net, www.pargapalace.info en www.pargapalace.gr geclaimd (er moet heel wat ingevuld worden op diverse websites). Ik plaats al snel daarna omleidingen zodat ze allemaal naar www.pargapalace.com leiden. Tolis is in zijn nopjes en ik bedank Claire maar omdat Tolis alweer met andere zaken bezig is. Over twee jaar lopen de domeinen af tenzij hij betaald. Hij kan zich daar nu al druk over maken. Hoe gaat dat dan? Kan ik dat wel? Claire en ik barsten in lachen uit. Het lijkt zo'n zakenman maar soms is het nog net een klein kind.

Het kantoor blijft open en ik werk nog wat door. Dan ontmoet ik Elenia, de Griekse die Tolis heeft geregeld voor de vertalingen naar het Grieks. Ze kent Tolis ook al wat langer dan vandaag en staat haar mannetje tegenover zijn verbale geweld. Ik tik wat verslag weg en zit nog wat op internet te neuzen. Om 21:00 is het genoeg. Ik heb een werkende versie van de site opgeleverd en getracht Vijfhart voor schadeclaims te behoeden. Alles bij elkaar een productieve dag.

Bij Sakis zit ik een choriatiki, een saganaki en een gyros schotel weg te werken. Veel moeite kost het niet want ik heb vandaag nog niet zoveel gegeten, zeg maar gerust niets (sorry Ma, maar het gaat toch goed met mij). Daarna zak ik het centrum in en ontmoet Tolis in de Rock bar. Hij is daar samen met Lefteris, een van de broertjes die ik beschouw als de familie "missing-link". Ik heb daar eerder over geschreven en als je dus meer info wil, dan zou ik je adviseren om vanaf 2003 alles door te lezen. Ben je lekker een tijdje zoet mee.

Elenia komt ons gezelschap aanvullen en we verhuizen naar een andere bar. Tolis heeft nu echt een slaapgebrek en zit totaal in te kakken. Hij valt bijna in slaap ondanks het volume wat uit de diverse bars over de boulevard wordt gestrooid. Zij gaan dus naar huis en ik ga richting Sail-In. Peppe, Stefanos en Marianthi verwelkomen mij weer en ik zit aan de bar een metaxa-cola weg te nippen. Ik hoor een heel bekende stem van iemand die met haar rug naar mij toe staat. Het is Lucy, die stem herken ik uit duizenden. Ik roep haar naam en ze draait zich verrast om en roept meteen mijn naam "John!".

We staan al snel elkaar bij te praten over de afgelopen twee jaar. Ze is toch blijven plakken in Parga en heeft een Griekse vriend. In de winter staat ze soms in Londen op de planken maar in de zomermaanden heeft ze hier optredens. Aanstaande vrijdag is er weer een in Parga en ik beloof haar aanwezig te zullen zijn. Om 04:00 ben ik thuis en sluit ik mijn luiken.

De vakantiedagen van 2009 op een rijtje