11:00 Wakker. Ik heb nu wel wat trek en vertrek naar Sakis voor een frappee en de wereldberoemde omelet van Maria. Dat smaakt prima en is een goede start voor tweede pinksterdag. De politie was al druk bezig bepaalde bermen af te zetten met lint. En die denken dat een Griek die dichtbij het strand wil parkeren zich daardoor laat tegenhouden? Ik denk het niet.

Het is al snel weer flink druk in de beachbars en op het strand. Ik open mijn kantoor weer bij Tolis. Eerst het Vijfhart probleem want ik heb toch wat zaken over het hoofd gezien (en op het toilet krijg ik daarvoor altijd de beste ingevingen terwijl ik Davids uit de selectie aan het zetten ben). Volgens mij heb ik de zaak nu redelijk onder controle maar meer kan ik daarover niet zeggen want dat valt onder bedrijfsgeheim. Zouden jullie dat hier wel lezen dan ben ik genoodzaakt om jullie op te sporen en te vermoorden. Net als in het leuke boek wat ik nu aan het lezen ben. Voor diegene die denken dat ik altijd maar achter die laptop zit, dat klopt wel maar ik heb genoeg tijd over om te lezen, te slapen, te eten, te relaxen en alle andere zaken te doen die mij het Zwitserleven gevoel geven.

Om 18:00 is het kantoor gesloten en ga ik richting strand. Daar duik ik in een lekker verfrissende zee. Dat doet een mens goed, of toch niet? Want al snel voel ik een aandrang die meer is dan een bruine fax uit Darmstadt. Ik zie dat Berry gebeld heeft maar dat moet wachten, ik moet eerst dubbel aan de race. Eerst naar huis en dan op de pot. Verdere details vallen onder het medisch geheim maar alles is te lezen op mijn patiënten dossier wat blijkbaar zo openbaar is als het maar kan zijn (zie geheim ).

Toch houdt het mij de rest van de avond in een foetushouding en zie ik af van een bezoek aan Sakis. Ik lig wat te lezen - zo goed als het gaat - en sluit al heel vroeg (22:30) mijn luiken.

De vakantiedagen van 2009 op een rijtje