Doordat je vroeg gaat slapen, sta je ook vroeger op. Dat is een bekend Grieks gezegde en ik dien mij daar bij aan te sluiten want ik heb een inburgeringcursus Grieks gehad. Dus ben ik om 08:15 wakker en eet ik een broodje. Mijn maag- en darmstelsel heeft zich de rest van de nacht goed gehouden. En ik voel mij nu goed en uitgerust (waarom spookt meteen de zin "je zal het wel nodig gehad hebben" door mijn hoofd?).

Katharina is ook al wakker en van haar krijg ik een frappee terwijl ik vertel wat ik vandaag ga doen. Ik ga een rondje binnenland doen. Om iets voor negenen verlaat ik Parga met mijn Mazda en ga richting Igoumenitsa. Even tanken voor 93 cent de liter (6 cent goedkoper dan de meeste tankstations hier) en dan bereik ik Igoumenitsa. Ik zoek er een hotel voor de laatste nacht van mijn rondreis maar die bij de haven zijn redelijk onguur en ik weet uit ervaring dat er tijdens de donkere uren genoeg ongure types rondlopen. Ik zou dan zomaar met een lege auto of lopend de boot op moeten gaan. Ook buiten het havengebied is er weinig te vinden.

Wel vind ik een Mazda garage en van een man krijg ik te horen dat ik een navigatie-cd met Griekenland erop wel kan vergeten. Hier levert Mazda helemaal geen navigatiesystemen uit. Hij raadt mij aan om op internet te zoeken en dat verzoek zal ik bij HarryBol.com gaan neerleggen. Ik worstel mij weer door de wegen in Igoumenitsa en pak de Egnatia Odos, de nieuwe snelweg die helemaal van west naar oost Griekenland loopt. Hij is zo goed als klaar, enkel een paar stukjes bij wat lastige bergen. Het is een enorm project en je gaat van tunnel, over viaduct langs een uitgegraven stuk bergwand. Hier zijn letterlijk bergen verzet.

Het rijdt zo goed dat ik binnen 45 minuten in Ioannina ben. Daar kan ik de laatste ochtend mee leven en dus probeer ik hier een slaapplek te regelen. Na een druk centrum - waarbij ik halverwege maar omgekeerd ben - en een leeg familiehotel kom ik aan de andere kant van de snelweg terecht. Daar is een 5 sterren hotel, Epirus Palace genaamd. Ik loop er binnen en kom in stijl en klasse terecht. Ik vraag of er op 12 augustus een kamer is en die is er. Het zal vast de duurste kamer worden tijdens deze rondreis maar hij blijft onder de 100 euro en daarvoor krijg je in Nederland niet veel. Dus ik besluit de laatste nacht in stijl te eindigen en reserveer de kamer.

Daarna rijd ik door richting Arta en moet op een bepaald stuk wel even aan Berry denken. Daar hebben we geparkeerd gestaan en tijdens het wegrijden kregen we even een ruzie. Kan gebeuren tussen broertjes maar dat duurt gelukkig nooit lang bij ons. Hij zal het zich vast anders herinneren maar de schuld lag volgens mij toch echt bij hem.

Ik draai de weg vanaf Preveza richting Parga op en stop in Ligia. Daar vind ik een leuke taverna onder vele bomen en met uitzicht op een mooi ongerept stuk strand. Slechts 3 personen liggen er op een stuk van 400 meter. Ik eet er een salade en haal daarna mijn laptop. Ik heb hier zowaar een openliggende draadloze verbinding en kan mij email checken. Ik heb antwoord vanuit Ano Pedina en mag er vanaf maandag 15 juni vijf dagen verblijven. Ben heel benieuwd maar het contact per email beloofd veel goeds.

Onder de bomen zit ik een paar dagen van het verslag weg te tikken totdat de accu van de laptop leeg is. Om 17:00 stap ik in de auto en rijd naar huis. Ik plons nog even lekker in het zwembad om de rondrit van vandaag van mij af te spoelen. Lekker lezend lig ik op te drogen en ga dan de kamer in. Ik rijd daarna naar Tolis waar ik een paniekerige stemming aan tref. Apostolis heeft de andere website om zeep geholpen door er een omleiding op te plaatsen. Nu bellen er gasten en kan hij geen foto's van de kamers meer laten zien. Ik maak hem duidelijk dat het zijn probleem is en dat hij dat maar niet had moeten doen. Ik zal hem helpen de foto's op de nieuwe site te plaatsen, maar niet vanavond. Jammer voor hem maar had hij maar niet onder druk van zijn vader iets moeten doen zonder mij te consulteren. Zo werkt hij ook bij Vijfhart (althans, dat is mijn mening maar de familie Janssen denkt daar nog wel eens anders over, haha).

Terug op de kamer doorloop ik het avondritueel en ga daarna richting Sakis. Ik eet er een Sakis special en neem weer de kotopita. Ik blijf een langere tijd heerlijk uitbuiken en krijg diverse ouzo. Hostess Katharina komt langs en we praten wat bij. Ook moeder Maria is klaar in de keuken en komt erbij ziten. Sakis heeft heel wat meer ouzo's achter de kiezen en kijkt glazig voor zich uit. Om 0:30 verlaat ik de taverna met de verzekering van Vangelis dat hij over een half uur ook naar Sail-In zal komen.

Dat komt hij inderdaad. Het is heel rustig en iedereen zit in het achterste gedeelte. We drinken er een paar en verhuizen dan naar Camares. Akis en Kostas zijn blij ons te zien wat ook daar is het rustig. Na nog een paar drankjes houdt Vangelis (Vangos voor vrienden) het voor gezien. En ik volg hem al vrij snel maar niet direct omdat ik nog een drankje van Akis aangeboden heb gekregen. Het is 04:00 als ik mijn luiken sluit.

De vakantiedagen van 2009 op een rijtje