Reisverslag  Dag 13 - Vrijdag 12 Juni 2009

 

07:00 Wakker. Dat komt er nou van als je zo vroeg naar bed gaat. Een ontbijt en dan achter de laptop. Ik bereid alvast wat werk voor en vertrek om 9 uur naar Apostolis. Pa en ma hebben de receptie al geopend, Apostolis ligt nog te slapen. Ik open mijn kantoor en ga aan het werk.

De dag verstrijkt snel en ik werk lekker door. Apostolis verzorgt mij goed, ik kom niets te kort en vaak vraagt hij bezorgd of ik toch nog iets nodig heb. Kan ik zo iemand ook op kantoor krijgen? Claire komt Apostolis (en zijn vader) helpen met het inboeken van de facturen in een Excel sheet. Het zijn zulke wonderen met computers en Claire en ik hebben veel schik als we allerlei steken geven die ze beiden toch niet snappen. Daarvoor moet je de Engelse humor begrijpen. Wij liggen af en toe in een deuk en dat kijkt Apostolis mij vragend aan. Hij vraagt het niet aan Claire omdat die hem dan nog meer in de zeik neemt. En ik hou maar op met het uitleggen.

Ons drukke mannetje moet deze dag wel een paar keer in zijn nekvel gegrepen worden als ik wil dat hij wat doet voor de site. Hij is zo snel afgeleidt. Als dat door klanten is dan vind ik dat niet erg, maar als hij met voorbijkomende vrienden gaat praten is het toch echt afgelopen. Dus spreek ik hem toe en maak hem wel wat regels duidelijk. Hij ziet mij als zijn oudere broer (hij is 33) en heeft duidelijk wel veel respect voor mij. Dus daarna is het prima en kan ik weer een mooie update live zetten.

Het is 17:30 als ik het kantoor sluit en naar het strand stuif. Aleco is weer met die Italiaanse kippetjes in de weer. Het is geen straf om er naar te moeten kijken, dat geef ik meteen toe. Maar voor een goed gesprek hoef je niet bij ze aan te kloppen. Na het strand bel ik Katharina op en we ontmoeten elkaar bij Jorgos zijn Pepper bar voor een koffie. Even later komt ook Jorgos erbij zitten en hebben we het over het optreden van Lucy wat vanavond bij de boulevard zal zijn. Ik zal dus laat bij Sakis aan tafel gaan schuiven.

Ik kleed mij om en ga naar de boulevard van Parga. Daar zit Katharina al met de tante van Felicia en twee nichtjes (kunnen jullie de namen nog allemaal onthouden, weet je nog wie wie is?). Lucy is er natuurlijk ook en bereidt zich voor. Om iets na tienen begint ze met haar voorstelling. Het is een aaneenschakeling van korte sketches met diverse types. Grieken en Engelsen, ze krijgen beiden een goede veeg uit de pan. Als echte karikaturen worden ze door Lucy neergezet en ze blijft doorspelen ondanks dat een groepje Griekse vrouwen luid aan het praten is.

Het is 23:15 als ze het laatste applaus in ontvangst neemt en ik even met haar praat. Dan naar Sakis waar Maria mij verteld dat de keuken natuurlijk nog open is (moet je in Nederland eens proberen). Stefanos en Felicia zitten er ook te eten en ik geef ze een drankje. Die krijg ik natuurlijk dubbel en dwars terug als ik wat later in de Sail-In bar opduik. Het was een vermoeiende dag en mijn ogen branden. Toch mag ik niet zo snel weg en zit een tijd met Stefanos te praten. Uiteindelijk vertrek ik toch en sluit om 02:30 mijn luiken.


De vakantiedagen van 2009 op een rijtje