08:30 Wakker. Vandaag een rustdag en kijken of ik Rita kan helpen met wat computerproblemen. Maar eerst een ontbijt en afscheid nemen van de twee koppels uit Parga. Die gaan weer terug en vonden het hier toch wel heel gezellig. Ik ga binnen met de laptop zitten en stel de foto's veilig en besteed wat tijd aan volleybalzaken. De tijd verstrijkt snel en Rita vraagt of ik haar nu even kan helpen. Dat verloopt vrij voorspoedig en ik kan toch wat zaken voor haar regelen.

Yiannis en Rita gaan aan de lunch en ik neem een choriatiki. Dan ruim ik het kantoor op zodat Yiannis kan slapen. Rita gaat in hun huis een dutje doen en ik verdwijn naar mijn kamer. Ik slaap en lig daarna lekker te lezen. Dan verkas ik naar het terras en ga met de dongle wat zaken in Nederland controleren en kan een probleempje verhelpen. De verbinding is zeker niet optimaal maar dat is hier ook met de mobiele telefoon. De verbinding kan zomaar wegvallen en als je tussen de bergen rijd is de ontvangst helemaal wisselvallig.

Verderop in de bergen onweert het aardig maar de donkere dreigende lucht komt niet onze kant op. Helaas geen regen voorspelt Yiannis die graag wat water van boven had gehad voor de tuin - die er overigens schitterend bij ligt. Er is wel veel wind en dat maakt het voor je gevoel toch wel wat frisser. De thermometer geeft 27 graden aan en we zitten te praten over fris. Wie is er dan gek? Ik krijg uit Nederland ook weer heel goed nieuws: alle vijf meiden die examen moesten doen zijn geslaagd!

De geur uit de keuken doet mij heel erg trek krijgen. Ik hoorde vanochtend Yiannis al praten over paidakia toen hij naar Ioannina ging om boodschappen te doen. En inderdaad, die liggen nu op de grill. Eerst een vooraf van gigantes (Griekse bonen) en salade en dan verschijnt een fikse schotel paidakia. De eerste lading is voor Bert, Yvonne en mij. De rest mag een tijdlang toe zitten kijken hoe wij zitten te smikkelen en smullen alvorens zij de schotel krijgen (er paste niet meer op de grill). Heerlijk!! Dit is Griekenland op zijn best en dat laat ik ook merken ook. Helaas is het feest dan voorbij maar aan al het goede moet een einde komen.

De odondoglyfydes (tandenstokers) halen de laatste restjes lam tussen de tanden weg en dan is het weer tijd voor een gezinsverpakking tsipouro die Rita met een glimlach inschenkt. Buiten op het terras zitten we weer gezellig na te tafelen en zo slaat al snel de klok middernacht. Om 0:30 sluit ik dan mijn luiken.

De vakantiedagen van 2009 op een rijtje