08:30 Wakker. Ontbijtje en even online. Wel makkelijk, die permanente verbinding. Ik krijg van Ruud door dat hij 10:00 bij de scooterzaak is en ik sta hem daar op te wachten. Dan naar huize Jongeneelen maar onderweg nog stoppen bij diverse banken, de apotheek en de supermarkt. Ik zie Sotiris en zijn dochters en koop bij de apotheek wat aspirines. Die retsina van gisteren is slecht gevallen en ik heb wat koppijn. Van de hoeveelheid drank zal het niet zijn want dat was in Parga aanzienlijk meer.

Op het balkon zit ik wat met Maria te praten terwijl de pijnstillers hun werk gaan doen. Ook zij heeft ze genomen want ze stond al met hoofdpijn op. De afgelopen weken waren erg druk en dat komt op een rustdag naar boven (ik ken dat). Ruud is ondertussen het computerburo in de slaapkamer aan het demonteren. Er komt daar een kledingkast want de computer werd al bijna niet meer gebruikt nadat ze een laptop genomen hadden.

De hoofdpijn is gezakt en ik help Ruud de zaak opruimen. Planken naar de garage en pc aan de straat. Ook de cd's worden uitgezocht. Hij heeft zijn spullen ook tig keer in zijn handen alvorens hij een besluit neemt. Dus ma, zo erg is dat niet! Dan vindt Maria het genoeg en tijd voor het strand. Ik ga mijn strandspullen halen en zie ze daarna op het strand. Bij de bergen hangen wat donkere wolken maar de zee is heerlijk en de zon schijnt op het strand nog volop. Zo erg zelfs dat ik op een bepaald moment diep onder de parasol kruip en blootliggende lichaamsdelen met handdoeken bescherm.

Ik heb genoeg zon gehad en ga richting huis voor een slaapje. Om 18:30 ben ik weer bij huize Jongeneelen maar nu met de auto (zoom-zoom-zoom!). Hij wordt bewonderd door Ruud en ook Maria kan hem wel waarderen. Eerste stop is het kamp waar Emmanuela nu leidster is. De kinderen maken een verschrikkelijk kabaal maar dat deert de leiding niet. Ik word door Emmanuela veel minder verlegen begroet dan vroeger. Het karakter blijft ingetogen maar ik ben geen gekke vreemde voor haar. Ze wordt al een echte vrouw ook al is het soms nog dat kleine meisje wat ik van vroeger ken.

De tweede stop is bij het klooster van Selinas waar we een kaarsje opsteken voor iedereen die we liefhebben. Dan rijden we door via Agios Nicolaos en Ellounda naar Plaka. Daar is een mooi en goed restaurant met een schitterend uitzicht over zee. We eten er meze wat wil zeggen dat er allerlei kleine voorgerechtjes op tafel komen. Daar kun je jezelf echt vol aan eten en dat doen we dan ook. Dan wordt de terugrit alweer ingezet en is het donker geworden. Nog even op het balkon zitten maar dan zit hun vrije dag er alweer op. Om 0:15 sluit ik mijn luiken.

De vakantiedagen van 2009 op een rijtje