07:30 Wakker, zomaar uit mijzelf. Het is buiten nog relatief koel en ik besluit hiervan gebruik te maken door de auto alvast weer in te gaan richten zodat straks alle spullen erin passen. Ik prop de dekbedden dus weer tussen de voorstoelen en de achterbank - moet wel een extra gat maken in de verpakking zodat ik beter de lucht eruit kan persen - en haal daarna wat spullen uit mijn kamer en vul daarmee al een flink stuk van de auto.

Ondertussen heb ik ook alle vuile was weer verzameld en die gaat om 09:30 richting wasserette. Ik rijd daarna door naar de boekwinkel van Pellagia waar ik ook Mike aantref. Ik nodig ze uit voor vanavond bij Nemo bar en ze zullen er zijn. We kijken met verbazing naar een elektricien die nu al dagen bezig is om de verlichting in de nieuwe stoep te maken. Die moet de kerk mooi gaan uitlichten. De man doet dat echt op zijn uiterste gemak, ondanks allerlei opmerkingen die hij van Mike en Pella's vader krijgt toegespeeld.

Mike gaat naar de mini golf en ik volg hem niet veel later (nadat ik eerst wat liedjes van Pella heb aangehoord). Bij de mini golf is het helemaal stil. Ik reken met Mike de kamerhuur af en rond het naar boven af (wat extra voor de baby van Armandos en Rosa). Ik krijg van Mike een schilderij aangeboden en dat vind ik toch wel heel speciaal. Ik mag deze man toch ondertussen wel als goede vriend beschouwen. We zitten nog even wat over schilderijen en lijsten te praten. Dan vertrek ik richting Manos en Maria. Maria bewaakt de juwelierswinkel weer want Manos ligt in zee. Ik kan daar niet op wachten want moet nog een paar zaken doen voor de massage en neem dus afscheid van Maria.

Een van die zaken is omkleden en een ander is nog wat eten bij Anita (Nemo Bar). Ik neem afscheid van haar en meld bij George dat ik vanavond met wat mensen nog langskom. Dan gaat de scooter richting Caldera Spa en lig ik even later te relaxen op een heerlijk bed. De massage daarna is weer dusdanig heerlijk dat hij voorbij is voordat je het weet. Ongelofelijk dat lekkere dingen toch altijd zo voorbij zijn terwijl nare dingen bijna eeuwig kunnen blijven duren. Enfin, dat schijnt het leven te zijn. Gewoon maar van genieten dus.

Op de terugweg haal ik meteen de schone was op en kleed mij daarna om. Ik zit bijtijds aan tafel als Stavroula belt (van de scooterverhuur). Die zou mij een keer bellen om uit eten te gaan maar ze was het helemaal vergeten. Ik had haar ook toen al gezegd dat de laatste avond sowieso niet gaat lukken omdat ik dan andere plannen heb. Dus spreek ik haar vast volgend jaar wel en herhaal dat ik de scooter bij het appartement laat staan met de sleutel en helm afgesloten onder de zitting.

De laatste avond bij Cretan Family en dan speelt traditie een rol. Ik bestel dus een saganaki en een paidakia. Gelukkig voor de broers is het vanavond weer druk, ze zitten zelfs bijna vol! Zo onvoorspelbaar zijn dan toeristen. Bij mij staat de raki fles op tafel en de hele avond door komen Jorgos, Aristo en Eddy proosten. Aan het eind krijg ik een fles raki mee en de allerbeste wensen. Dat wens ik hen ook en dan moeten ze door want vanuit de keuken wordt er druk gebeld dat er schotels klaar zijn.

Ik rijd naar Nemo Bar en niet veel later komen Ruud en Maria er al aan. Maria heeft wel wat voor mij over gehad want ze zijn op de scooter en iedere bult en kuil heeft ze in haar rug gevoeld. Niet veel later melden ook Mike en Pella zich en is de bende van 5 compleet. Deze vier mensen bezorgen mij het gevoel van een tweede huis op Kreta maar daar gaat vanavond het gesprek niet over.

Het gaat over begrafenissen en protocollen daar omheen. Een oom van Pella is morgen een jaar geleden overleden en dan is er weer een bijeenkomst. Dat komt ook omdat men hier dezelfde dag of de volgende dag al begraven wordt zodat er voor rouwen wel heel weinig tijd is. Dat doet men dus tot 40 dagen na de begrafenis en daarna nog een paar jaar jaarlijks. Iedere cultuur een eigen wijze en we bespreken de verschillen met Nederland hierin.

Dan is het middernacht geweest en gaan Ruud en Maria richting bed. Ik zie ze morgenochtend dus wens ze nu enkel een goedenacht. Na een tijdje vertrekken ook de overgeblevenen. Pella gaat morgenochtend dus naar die herdenking en ik neem nu afscheid van haar. Mike zie ik morgenochtend want hij wil mij nog wel aan wat raki helpen, dus ga ik morgenochtend bij hun huis nog even langs. Van George en Kostas neem ik nu afscheid en wens ze nog een goede en drukke zomer. Om 01:15 sluit ik mijn luiken.

De vakantiedagen van 2009 op een rijtje