10:30 Wakker! Kijk, dat krijg je met luiken, die houden het donker en je dus slapende. Mocht ik nog ideeën hebben gehad over een ochtendprogramma dan kan ik dat nu wel vergeten. Het is buiten al 35 graden en het kwik stijgt snel. Ik krijg mijn ontbijt weer bij de taverna en dat bestaat uit dezelfde ingrediënten.

Daarna weer als een stewardess door de straten en ik kom bij Enalion. Daar kom ik middenin een discussie tussen Kostas en een verstokte communist. Grappig om te volgen. Het gaat er gepassioneerd aan toe maar wel met respect en dat terwijl de communist ouder dan 60 jaar is, hij respecteert Kostas wel (maar is het zeker oneens met diens gedachtegoed).

Ik vertrek weer naar binnen en open kantoor. Ik moet ook Nikki duidelijk maken dat ik niet zit te werken maar een hobby bedrijf want ze begint zich grote zorgen om mij te maken. Ze geeft mij daarna wel gelijk want ze heeft het ook bloedheet tijdens de schoonmaak. Ik ga weer verder met het volleybalportaal en de bijna 300 verzamelde documenten.

Het begin van de avond is aangebroken en dus tijd voor zon, zee en strand. Ongelofelijk dat er mensen zijn die hier de hele dag liggen. Dat kan niet goed voor je zijn! Katharina heeft nu muziek draaien en dat fleurt de zaak lekker op. Heerlijk beachmuziek en ik lig lekker op mijn zonbedje te genieten van een verse jus. "Mister John" - zo noemen Kostas en Katharina mij - heeft het prima naar zijn zin!

Op de terugweg naar de kamer stop ik bij een telefooncel waarvan de telefoon het nog wel doet. Ik bel met mijn ouders - eindelijk - maar zoveel heb ik ze niet te vertellen, dat lezen ze in het verslag. Ik krijg wel de toestand van hen en de familie te horen en gelukkig gaat alles goed. Na het avondritueel is het weer eten bij o Paris. Saganaki en een schnitzel met champignonsaus. Evert werkt morgen niet en dus neem ik nu afscheid van hem. Om 0:30 sluit ik mijn luiken.

De vakantiedagen van 2009 op een rijtje