Reisverslag  Dag 52 - Dinsdag 21 Juli 2009

 

06:45 De wekker gaat en ik maak mij snel gereed. De meeste spullen liggen al klaar en dus kan ik snel naar de eetzaal voor een ontbijt. Het buffet wordt al omzwermd door Japanners, hoewel het ook Chinezen kunnen zijn. Ik scharrel snel mijn kostje bij elkaar en ontbijt. Dan ga ik direct door nar de auto en rijd om 07:40 richting kloosters.

Het is een mooie en onbewolkte dag en de opkomende zon zorgt voor schitterende lichtspelen op de rotsen en de daarop gebouwde kloosters. Ik rijd wat rond en schiet vele plaatjes. Dan stop ik bij het klooster met de naam Varlaam. Het opent om 09:00 maar ik ben er ruimschoots op tijd. In een van de kraampjes, die voor de ingang staan, ontdek ik een oude bekende (zie dinsdag 12 juni 2007), Jorgos. Hij herkent mij niet meer maar doordat ik bepaalde dingen weet, twijfelt hij er niet aan dat ik hier eerder ben geweest.

We staan een tijdje te praten terwijl ik wat bij hem koop. Dan zegt hij dat ik richting klooster moet gaan omdat zo de eerste bussen eraan zullen komen. Hij heeft gelijk want als ik de treden heb beklommen en voor de deur sta te wachten, komt de eerste bus toeristen (uit Spanje) aan. Ik ben om 09:00 dus ook voor de horde toeristen aan in het klooster en de kerk. Ik erger mij aan diverse mannen en vrouwen die totaal zonder respect met veel lawaai naar binnen willen. En dan soms dusdanig ongekleed dat ze bij de ingang van lappen stof worden voorzien die ze even later toch weer af doen. In de buurt van het strand prima om naar te kijken, maar op deze plek mag toch iets meer respect getoond worden tegenover zijn bewoners. Al belijdt je het geloof normaal naakt dan nog moet je dat hier aanpassen.

Ik verlaat het klooster en uit mijn verontwaardiging bij Jorgos. Die is het geheel met mij eens maar haalt dan zijn schouders op met de woorden "wat kunnen we eraan doen?". Ondertussen is de kantine wagen gekomen en ik neem een frappee terwijl ik Jorgos ook wat aanbiedt. Daarna koop ik bij hem de dvd's want die zijn bij hem goedkoper dan in het klooster zelf. Als dank begint hij mij allerlei geschenken aan te bieden waarvan ik vele beleefd afsla. Ondertussen moet ik lachen om de wijze waarop hij met de toeristen om gaat. Van alle talen spreekt hij wel een woordje (hij is nu 70 jaar) en je kunt bij hem zelfs met Roemeens geld betalen. Blijkbaar tegen een goede koers want diverse Roemenen kopen wat bij hem.

Ik neem afscheid van hem en rijd verder naar het grootste klooster. Dat is vandaag gesloten - dat wist ik, net als in 2007 - maar toch ga ik erheen. Onder de eerste trappen is namelijk een kapelletje uitgehakt waar ik een paar kaarsjes aansteek voor eenieder die ik liefheb. Het is er rustig en ik geniet even van die stilte. Dan stap ik weer in de auto en verlaat het gebied, op weg naar Kalambaka. Onderweg stop ik bij een café en bestel er een freddo cappuccino.

Met de kaart op mijn schoot kijk ik wat de mogelijkheden voor morgen zijn. Nu de snelweg klaar is, is Ioannina niet zo heel ver weg. Ik vraag het aan de dame en die zegt meteen een uur en 10 minuten. Dat is goed te doen! En meteen weet ik het doel voor morgen, Ano Pedina. Ik schat in totaal iets meer dan 2 uur - enkele reis - en dat is prima te doen als je maar bijtijds vertrekt. Dan kan ik de sleutel alvast terugbrengen en ze verrassen.

Voor vandaag is het nu genoeg geweest, en het is pas 11:00. Maar de warmte begint al richting hitte te gaan en dat merk ik zeker als ik over een markt loop die achter het station is opgebouwd. Overal in Griekenland wordt Panagia gevierd en dat gebeurt met vele kraampjes en vaak ook een kermis. Alles is in gereedheid gebracht voor een drukke avond en nacht, want dat gaat door tot in de kleine uurtjes. Het meeste van de uitgestalde waar is echter van spiegeltjes en kralen nivo en ik loop weer snel richting auto.

Op de kamer begin ik beide laptops aan het werk te zetten. De ene maakt mp3 bestanden van alle cd's en op de andere ga ik nog wat volleybalzaken doorlopen. Dan wordt die ingezet om de dvd's te back-uppen en lig ik ondertussen te lezen of tv te kijken. Lekker relaxed en zo verstrijkt de tijd dan toch nog snel.

Ik heb weinig trek en die stil ik met een halve liter aardbeienyoghurt. Komt waarschijnlijk ook omdat ik de hele dag wel veel gedronken heb (nee, water en Max). Het boek is bijna niet weg te leggen maar toch doe ik het want morgen staat de wekker ook weer op 06:45. En aldus sluit ik om 23:00 mijn luiken.


De vakantiedagen van 2009 op een rijtje