Reisverslag  Dag 62 - Vrijdag 31 Juli 2009

 

06:00 Ik word wakker van binnenvallend licht en straatracers. Die zijn op de buitenste weg rond de stad een sprintwedstrijd aan het houden. Ik schroef het luik dicht en sluit daarna mijn eigen luiken nog even.

08:30 Ik word wakker en even later meld ik mij bij Frances. Berry blijkt nu op de fiets brood te zijn gaan halen. Wij dekken de tafel en wachten op zijn thuiskomst. Die is even later en hij is flink bezweet. Het is de hoger wordende luchtvochtigheid en Berry moet even uitblazen voordat hij aan de ontbijttafel verschijnt.

Na het ontbijt gaan we op ons gemak nog wat voor ons zelf doen en iets na 11:00 vertrekken we dan richting Dafni. Daar ontmoet ik Ellen en sta een tijdje met haar te praten. Dan bestellen we bij haar wat frisdrank en een frappee voor mij en Rocco. Rocco vindt het echter niet lekker wat ik best kan voorstellen. De eerste vond ik ook minder lekker, net als het eerste biertje. Maar nu lust ik van beiden best wel wat.

We plonzen wat in het zwembad, imiteren haaien, maken schuimbaden, zwemmen tegen de stroom in en spetteren er op los. Kortom, we vermaken ons prima. Daarna kruip ik in een schaduwrijk hoekje met mijn leesboek en lig een tijdje te lezen.

Het is alweer 14:00 als we het zwembad verlaten en terugkeren naar onze kamers voor een kort slaapje. Want een uurtje later is het alweer vertrektijd richting paradijs. Ik slaap niet in dat uurtje maar lig lekker te lezen.

Paradise Beach is nu ook weer vol met auto's maar we hebben weer geluk en kunnen onze auto's kwijt. Dit keer zonder dat Jenny verdedigende acties hoeft te ondernemen. Van een golfslag is nu helemaal geen sprake meer, de zee is bijna spiegelglad. Op zich mooi om in te zwemmen maar dat moet niet te lang duren want de kuststrook wordt dan niet ververst en het water wordt dan vies warm. Nu genieten we ervan en gaan achter de dames aan die op een ligbed richting gele boei drijven. Julia is nu helemaal gewend aan de zee en dobbert en zwemt rustig met ons mee.

Ze had haar moeder al toegeroepen dat ze elkaar in Nederland weer zouden zien. Berry zou dan haar tweede moeder worden, inclusief rokjes en bijbehorende heuvels aan de voorkant die zij op een zuiver Drentse manier aanduidt (tit'n). We halen de dames in en bereiken de gele boei. Daarna terug naar het strand waarbij we proberen de dames van het luchtbed af te krijgen. Bij Frances is dat geen probleem maar de felheid van Jenny is een ander geval. Die is gewend op bokkende paarden te zitten en een luchtbed vormt dan ook geen probleem. De mannen krijgen haar er pas af als ze vaste grond onder de voeten hebben en zelfs dan nog met moeite. Arme paarden, hahaha.

Er komt een dichte en ook donkere laag bewolking vanuit het noorden op het strand af. Voordat de zon achter de heuvel kan verdwijnen heeft de bewolking al voor verdwijning van de zon gezorgd. Ik heb ondertussen weer wat cd's van de zwarte mensch gekocht en houd nu echt op met kopen van cd's. Na een lekker ijsje kleden we ons aan en gaan richting huis. Onderweg stoppen we bij een flappentap die na ons bezoek een stuk lichter is. De pot kan weer gevuld worden en dan is de potbewaarder - Berry - ook weer tevreden. En er kan weer gegeten worden.

We gaan om 20:30 richting Sirtaki omdat daar live muziek is. We gaan weer op het strand zitten, onder de overkapping is het broeiend warm. Na een fiks aantal voorgerechten hebben we nog steeds trek en dus worden de hoofdgerechten besteld. Ik ga voor de paidakia nadat ik van Akis te horen krijg dat de gyrosmachine kapot is. Julia is van al dat zwemmen best wel vermoeid geraakt en heeft niet geslapen tussen de middag. De beide vrouwen offeren zich op en dus blijven enkel de mannen over.

We rekenen af bij Akis en lopen dan naar de bar op het uiteinde van de rots. Daar drinken we een cocktail en zitten te praten. We zien de maan achter de heuvels verdwijnen en dan gaat ineens het licht uit om ons heen. De asbakken worden opgehaald en het is duidelijk het sein dat ze willen gaan sluiten. Wij lopen maar richting auto en Berry - handig zo'n BOB - rijdt ons richting huis. Om 01:15 sluit ik mijn luiken.


De vakantiedagen van 2009 op een rijtje