Reisverslag  Dag 66 - Dinsdag 4 Augustus 2009

 

07:30 Wekker. Snel aankleden en meteen de auto in. We rijden even langs Dafni en zien de Micra er niet staan. Die zijn dus al richting boot. Dat hadden we mis, ze zijn al OP de boot! Want in de haven zien we ook geen Micra maar krijgen we wel telefoon. Jenny belt en we zien haar zwaaien. Ze waren zo vroeg in de haven dat ze de boot van 07:45 hebben genomen. Nog iets meer marge om goed naar Thessaloniki te komen en de auto in te leveren.

Wel een vreemd afscheid, zo telefonisch. Voor hen beter maar wij blijven toch even onrealistisch achter. Dan terug naar huis en een ontbijtje gemaakt. Berry en ik gaan bij Elsbeth op de koffie (/thee). Frances heeft wat hoofdpijn en duikt het bed in. Wij zitten een hele tijd gezellig met Elsbeth te praten en komen uit op een onbekende (jonge-)dame die wij twee avonden geleden een auto hebben zien wisselen. Ze kwam in de wagen van Stelios en reed met de auto van Elsbeth weg. Het blijkt het zusje van Stelios te zijn, Chrisa, en we krijgen te horen dat onze ogen niet deugen. Het blijkt dat Chrisa voorbij de 35 jaar is en wij schatten 'het meisje' op half twintig. Ik mag haar straks bij daglicht zien want ik breng Elsbeth via het kantoor even naar haar scooter, die bij Sirtaki staat.

Het gesprek met Elsbeth gaat nog even verder en als we weer naar beneden willen gaan komt Frances erbij. Berry heeft ondertussen onze strandlakens al gewassen en heeft de helft in de droger zitten (die het weer doet). Hij is vandaag ons wasvrouwtje. Ik breng Elsbeth weg en we rijden eerst langs kantoor. Elsbeth loopt het kantoor van Stelios binnen en geeft hem zijn mobiel die hij vergeten was en de hele ochtend in huis heeft liggen rinkelen. Daar ontmoet ik Chrisa, die bij Stelios in bespreking is. Ze stelt zich zelf voor als de vrouw die ons ontmoette bij de auto's en daarmee is het een feit. Ik zie haar nu inderdaad wat beter en blijf nog steeds van mening dat ze er heel goed uitziet maar dat 25 inderdaad aan de lage kant geschat was.

Ik breng Elsbeth daarna naar haar scooter en ga via de supermarkt weer op huis aan. Berry en Frances zijn met een verwaarloosd zwembad bezig. Omdat de kinderen er niet in zwemmen heeft de man die de zwembaden onderhoudt zich niet met dit zwembad bezig gehouden (enkel die bij de villa's). En dus ligt er voldoende rotzooi op de bodem, is het water wat groenig en is er zoveel water verdampt dat de pompen bijna drooglopen. Frances is met de zeef en bezem bezig en ik ga op zoek naar de "poolboy". Via de schoonmaakster komt uiteindelijk de oudere Bulgaar eraan sloffen. Hij overziet zijn fouten en zucht. Even later ligt de tuinslang in het zwembad (dat bijvullen gaat nog even duren) en heeft hij chloorblokken in de filters gegooid.

Ik plons niet maar ga liggen lezen. Berry en Frances doen even een slaapje en ik moet toegeven dat beide veel minder liggen te snurken dan voorgaande jaren. Ze hadden aangedrongen dat ik dit zou vermelden, vanwaar akte. Dan is het alweer 15:00 en tijd voor Paradise Beach.

Als de zon achter de berg verdwijnt gaan we in de auto maar niet richting huis. Berry en Frances willen nog een boottocht en willen dit wel eens bij de zuidkust proberen. Dus rijd ik door naar Limenaria. Eerst stoppen we bij Alexander Beach. Ik bezoek de spa en krijg informatie. Als ze hier met de boot gaan dan laat ik mij hier wel masseren. Dan rijden we naar de haven van Limenaria. Echter, de boten die daar liggen zijn te groot (teveel mensen, te toeristisch) en dus gaat een boottocht hier niet door. Ik rijd naar huis waardoor we weer een rondje eiland hebben gemaakt en om 21:00 thuis zijn.

Omkleden en richting centrum. Eerst even bij de bootjes en Berry en Frances komen tevreden terug. Ze hebben een privé boot en die voor donderdag vastgelegd. Zes uur dobberen vind ik niets en ik bedank vriendelijk. Dus gaan ze waarschijnlijk met z'n tweetjes tenzij ze Elsbeth meekrijgen. Het eten doen we bij Mesologi. De saganaki met honingsausje komt op tafel en ik ga voor de yiaourtlou varkenssouvlaki. Prima eten en smaakt uitstekend. Aan het eind vraagt Berry naar Kormos want dat staat hier op de kaart. Dan herinnert de ober ons van vorig jaar en krijgen we onze kormos en daarna een ouzo van het huis. Die mag ik natuurlijk weer opdrinken. Daardoor krijgt Berry de sleutels en rijd ons terug naar huis. Om 0:15 is het rustig en na wat gelezen te hebben sluit ook ik mijn luiken.


De vakantiedagen van 2009 op een rijtje