Reisverslag Dag 70 - Zaterdag 8 Augustus 2009 |
08:30 Wakker. We kunnen elkaar bellen en ik bel na een tijdje kamer 31 (met een twee ervoor). Beneden aangekomen ontmoeten ze Katharina. Voor mij is het ontbijt bekend maar Berry en Frances moeten nog even wennen, maar leren snel. Het is echter drukker in de ontbijtkamer dan ik hier ooit heb meegemaakt maar ik ben dan ook nooit in augustus hier geweest. Na het ontbijt rommelen we nog even wat aan, ik breng een volle wastas naar Nicoletta en pakken dan de zwemspullen. We gaan naar de bronnen van Loutraki, voor mij ook nieuw. Na 6 jaar Naousa heeft Akis - net voordat ik Berry en Frances op ging halen - verteld over deze bronnen. We krijgen van Katharina nog even wat tips voor een mooie route en met Bert Visscher erbij komen we er dan wel. Om 12:30 bereiken we het gebied, in de bergen en met vele hoge bomen. Het is er druk, voornamelijk met Grieken, maar we vinden een mooi parkeerplekje. Het is mooi aangelegd rond een riviertje wat uit de bergen komt en diverse hete bronnen waaruit geneeskrachtig water stroomt. Na wat gedronken te hebben gaan we op verkenning uit. Frances met haar voeten in een heet water badje achterlatend gaan Berry en ik met de camera er opuit. Ik ben eerder terug en besluit mij te gaan onderwerpen aan het water. Het weer is wisselend, dan brand de zon hard op je in en even later begint het iets te spetteren. Ik lig eerst even in wat warm water maar ga al snel richting waterval. Langzaam ga ik er steeds verder onder, iedere keer even verder met je hoofd in de neervallende watermassa. Een jongen denkt dat hij de grootste waterval meteen kan bedwingen en wordt keihard terug geslagen. Ik ben helemaal door en spetter heerlijk onder het koele bergwater. Berry heeft de tijd van zijn leven met zijn watervaste camera en die levert inderdaad leuke plaatjes op onder de waterval. Hij gaat er echter niet helemaal onder en Frances zullen we nog met geen honderd stokslagen uit die warmwaterpoel kunnen krijgen. Na een tijdje rondspetteren is het voor mij voldoende en ik laat mij opdrogen. Berry en Frances gaan nog even in een wat grotere warmwaterpoel liggen. We eten bij de taverna. Daar ontdekken we nog meer warmwaterpoelen en besluiten dat we misschien maandag hier naartoe terug gaan. Omdat we niet weten of we vanavond wat kunnen eten, besluiten we nu voor de hoofdmaaltijd te gaan. Wat voorgerechten en ik neem een kipschnitzel. Wat we vanavond dan gaan doen? Lees maar verder, dan kom je het vanzelf te weten. Het spettert ondertussen wat maar zet niet door. We stappen in de auto en nemen de snelle weg terug. Daardoor zijn we binnen een uurtje terug bij het hotel waar we ons gereedmaken voor een dansavond. Nee, wij kijken enkel. Akis komt om 17:30 en ik stel hem aan Berry en Frances voor. In zijn Fiat Tipo (heb ik ooit ook nog gehad) rijden we naar het theater want daar vertrekt de bus met het dansgezelschap richting Goumenissa. Die bus laat nog even op zich wachten maar komt om 18:00. Volgens de geleerden zou het een uurtje rijden zijn maar diezelfde geleerden gaan ook met de buschauffeur in discussie omdat hij - volgens hen - een toeristische route neemt. Enfin, bijna twee uur later komen we in Goumenissa aan. Akis heeft ondertussen wel de Shell in Naousa gebeld en een afspraak gemaakt voor maandagochtend. Om 10:00 wordt mijn auto van binnen en buiten gereinigd want hij ziet er nu uit als een rijdende zandbak. Akis en de dansgroep gaan zich omkleden want over iets meer dan een uur moeten ze op en het aantrekken van de traditionele kostuums kost wel wat tijd. Er zijn daarom ook aankleedmoeders mee. Wij eten een ijsje en strijken daarna op een paar goede stoelen neer, niet die plastic stoeltjes van de gemeente. Het is de eerste dag van een negen dagen durende feestweek in Goumenissa en iedereen moet weer even zijn plekje vinden, ook de volop aanwezige zigeuners die dit soort festivals afrijden om hun spullen aan de man te brengen (en ondertussen allerlei andere zaken te doen). Vooral Berry houdt ze scherp in de gaten, als gewezen agent kun je die bewakingsdienst wel aan hem overlaten. De stoeltjes blijken van de bar verderop in de straat te zijn. We bestellen dus wat drank en vinden dat we een goed plekje hebben. De groep van Naousa staat een uur te dansen. Hoewel de dansen veel op elkaar lijken vinden Berry en Frances het wel leuk om te zien. Gelukkig maar want dat was voor mij toch wel een gok. Het is een andere kant van Griekenland en niet iedereen vindt dat even mooi. Maar ze genieten, ook van de groep uit Florina die erna danst. Die hebben wat meer spektakel en dat mistte Berry wel bij het optreden van Naousa. Om 22:30 is het - ook tot mijn verbazing - voorbij. Iedereen vertrekt en wij melden ons weer bij de groep van Naousa. We mogen aanschuiven bij de gedekte tafels van de taverna aan het plein. Daardoor moeten er nog een tafel en wat stoelen bij gepakt worden maar je hoort niemand opmerkingen daarover maken. In Nederland zou iedereen er vragen over stellen waarom er ineens drie eters meer zijn, hier is het gewoon aanschuiven en eten maar. Berry en Frances zitten op een hoek maar gelukkig in gezelschap van twee jongens - Stelios en Yiannis - die goed Engels kunnen spreken. Ik zit naast Akis en tegenover Petros die mij iedere keer bier inschenkt. Dimitris en Eleni zitten daarnaast en vooral Dimitris is geïnteresseerd in mijn werk. Maar de gespreksonderwerpen variëren van vervallen fabrieken via voetbal naar psoli (vraag Berry maar) en de kamasoutra. Ik volg rechts de Griekse gesprekken en links de Engelse waarbij ik af en toe Berry mag helpen aan een Engels woord of term. De avond verstrijkt zodoende snel en om 0:00 gaan we richting bus. Het is de hele avond gelukkig droog gebleven en hoeveel geluk dat is blijkt wel als we onderweg naar huis toch fikse regen krijgen. In een nat en donker Naousa komen we rond 02:00 aan. We nemen afscheid van de dansgroep. Akis brengt ons naar het hotel. Hij heeft morgenochtend ontbijtdienst maar kan nog niet gaan slapen. Eerst moet hij naar de boerderij (perzikbomen) om de irrigatie te regelen. Wij gaan wel richting bed en om 02:30 sluit ik mijn luiken. |
De vakantiedagen van 2009 op een rijtje |