|
08:00 De wekker gaat en dapper sta ik op. Niet zeuren, dit soort korte nachten heb je de rest van het jaar ook wel, zeg ik tegen mij zelf. Toch valt het niet mee om het felle licht in mijn ogen te krijgen als de luiken opengaan. Maar goed, ik zet door en ben binnen een uur alle ochtendrituelen door, zelfs meteen een tafeltje kunnen bemachtigen in de ontbijtzaal.
De auto wordt om 9:00 gestart en ik verlaat mijn plekje bij het hotel waar het meeste van de dag de schaduw van het gebouw mijn auto beschermd tegen teveel hitte. Ik maak vandaag een rondje over het noordelijke gedeelte van Evia. Dus rijd ik Edipsos uit, na eerst een freddo gescoord te hebben door op Griekse wijze dubbel te parkeren met de alarmlichten aan. Een agent komt even later ook een koffie halen maar zegt er niets van.
Ik rijd eerst zuidwaarts langs de westkust, richting Limni. Die plaats ga ik ook even in en zie een flappentap. Daar tap ik wat geld en wil daarna weer terug. Maar dankzij miepie tomtom kom ik totaal verkeerd boven het dorp op een weg te zitten die in een karrenspoor eindigt. Oh, wat ben ik blij met parkeersensoren voor en achter! Want ik kan de wagen met moeite keren, dan is een grote wagen duidelijk in het nadeel. Ik let nu ook wat beter op de borden maar dat wordt bemoeilijkt door overal geparkeerde auto's en begroeide borden.
Maar uiteindelijk ben ik het plaatsje uit en kan de reis richting oostkust. Dit gedeelte van het eiland is groen, veel olijfbomen maar ook grotere loofbomen. En bergachtig. Maar de dorpjes zijn gewoon, hebben weinig uitzonderlijks zoals in Pelion of de Zagoria. Ik kan niet voor heel Evia spreken maar dit gedeelte lijkt op het midden van de Peleponissos maar dan met bergen. Niet bijzonder dus.
De rondrit wordt voortgezet en uiteindelijk beland ik weer in Edipsos. Het is dan 13:30. Mijn parkeerplekje is weg, dat was te verwachten. Ik rijd 2 rondjes in de omliggende straten en kan hem uiteindelijk (dankzij een vertrekkende gast) kwijt achter het hotel, aan de zijkant van het zwembad. Ik kan er vanuit mijn kamer op neerkijken maar hij staat wel de hele dag in de zon te bakken. Het is niet anders.
Ik gebruik de middag om eerst even lekker in het zwembad te plonzen (had ik al verteld dat het water licht zoutig is en vol met mineralen zit?) en daarna ga ik liggen lezen op mijn kamer. Ik ga vandaag niet aan het werk maar tik wel 2 dagen voor het verslag. Terwijl ik dat doe, krijg ik telefoon van Berry en Frances. Ze zouden maar wat graag naar Griekenland komen maar vanwege het slechte weer gaan de prijzen zeker niet dalen. Ze gaan bij de Boni een pizza halen en dat vind ik een goed idee, zodat ik besluit vanavond ook voor een pizza te gaan.
Doordat ik nu ieder moment de site kan bijwerken, is de kreet "wordt vervolgd" komen te vervallen. Ik begrijp van een aantal platbuislezers dat zij dit als lastig beschouwen, anderen hebben een feilloze administratie (hey Pa!) en weten precies waar ze gebleven zijn. Toch verander ik het niet, er zouden teveel vervolgjes in de tekst opduiken. Dus een virtuele boekenlegger is de uitkomst. Hoe die eruit ziet mag u geheel zelf bedenken.
Ook deze avond gaat het zwembad leeg en begeef ik mij naar de boulevard. Ik ben nu wat vroeger, dus het is nog wat rustiger op straat. Na het weekend is het niet noemenswaardig rustiger geworden, de ouderen hebben altijd vakantie en de jongeren nu ook. Ik eet een pizza en heb als voorgerecht een saganaki avga (ei). Een soort eibaksel uit de oven met ham en spek. Als je wat probeert, ontdek je nog wel eens wat lekkers! Want dat is het. Toch de komende dagen eens bezoeken als het iets rustiger is (de vooravond) en vragen hoe ze het maken.
Daarna bij een bar met lekkere muziek (tot ontsteltenis van een zeurend oud wijf, iets anders kan ik haar niet noemen) nog twee metaxa-cola weggetikt. Dan naar huis en nog even lezen. Het is 01:00 als ik mijn luiken sluit.
|
