|
08:45 Het is Zondag dus mag ik wat uitslapen. Op mijn gemak doe ik de dagelijkse zaken die bij het opstaan horen en begeef mij dan naar de ontbijtzaal (eerder ontbijtkamer). Al tijdens het ontbijt krijg ik van Dimitra (Toula) een frappee. Gisterenavond heeft het in de bergen geregend, hier zijn enkel een paar spetters gevallen. Toch merk je dat de luchtvochtigheid hoog is en nog oploopt. Zelfs Toula merkt het.
Ik loop het centrum door en merk dat het echte zondagsrust is. Ik ga richting het kafenion wat ik hier ieder jaar bezoek. Even Akis (een andere dan van het hotel) gedag zeggen en genieten van de oude mannen die met kaartspellen bezig zijn. Ik betreed dus Amonia en word meteen herkend door Akis. Hij heeft het echter even druk en ik ga dus alvast zitten en ga lekker kijken. Ik zie weer vele bekende gezichten.
Wat later komt Akis mij dan echt begroeten en krijg ik een frappee van hem. Niet veel later komt ook zijn vrouw Maria erbij en we zitten even te praten totdat de plicht hun weer roept. Want ook al hebben de mannen alle tijd, als ze bestellen willen ze het snel. Maar wel met een glimlach want er zijn een paar geinponems erbij.
Na nog een limonade verlaat ik het kafenion en loop nog wat rond. Ik merk echter dat het nu drukkend warm is geworden (gevoelstemperatuur zou later op een mooie 27 graden uitkomen). Dus ga ik richting kamer en zorg ik dat de airco mij weer op een aangenamere temperatuur brengt. Ondertussen loopt het bad vol, maar niet met erg warm water. Je merkt dat de bergen in de buurt zijn, koud water is hier echt koud uit de kraan en heerlijk te drinken.
In bad is het heerlijk. Af en toe even wat opvullen want ik krijg de overloop niet geheel dicht. Lekker koel water, af en toe wat warmte erbij en voor de rest relax liggen lezen. Zo verstrijkt een paar uur. Verschrompeld val ik op bed en sluit lekker even mijn ogen.
Als ik ze weer open is het 18:00 en ga ik op het terras wat zitten lezen en letters leggen voor wordfeud. Nikos brengt mij een biertje en wij beiden kijken bezorgd naar de lucht. Want de donkere wolken uit de bergen beginnen nu echt Naousa te bereiken. Ik besluit niet laat even wat te gaan eten en doe dat bij een pita gyros zaakje waar ze mij na al die jaren ook al herkennen en begroeten. Meestal loop ik dan door naar mijn restaurant maar nu eet ik daar 2 pita gyros. Verderop zit een veel grotere pita zaak maar daar krijgt de gyros niet de tijd lekker knapperig te worden. Ze zetten de vlammen gewoon hoger zodat het aanbrandt. Maar hier proef je nog echt de lekker (langzaam) bereidde korst op de gyros.
Terwijl ik weer terug loop naar het hotel zie ik het al flitsen. Ik ben net binnen als het begint te regenen en te onweren. Het onweer sterft al snel weg maar de bui laat een paar keer toch even striemende regen op het wegdek en de daken kletteren. Ik heb het raam open zodat de koelere frisse lucht ook door de kamer kan stromen. Met de airco heb je de ramen dicht en deze frisse lucht is toch wel even nodig.
Ik lig nog even te lezen terwijl de bui verder uitsterft. Ik laat het raam vannacht wel open, maar moet wel even zo met de gordijnen schuiven want ik wil niet bij het eerste zonnestraaltje wakker worden. De luiken worden om 0:30 gesloten.
|
