|
08:15 Prima geslapen. Ook Toula heeft goed geslapen. Na het ontbijt blijf ik echter wel binnen want het is fris buiten, de zon is wel terug maar heeft de vochtigheid van de nacht nog niet goed verdreven.
Met Toula zit ik een hele tijd binnen te praten. Gezellige meid en ik begrijp steeds meer van de Griekse verhalen die ze mij verteld. Ik besteed de ochtend aan lezen, internetten en dus praten met Toula, die regelmatig even wat moet doen maar daarna weer bij mij neerstrijkt.
Het is bijna 13:00 als ik naar mijn restaurant loop want ik heb een koffie afspraakje met Athina. Toula begreep dat ik naar Athene wilde rijden om een koffie met Dimitris te drinken. Zo zie je maar, Grieks spreken is iets anders dan het verstaan.
Athina is nog met Nikos in de tegenovergelegen kinderopvang. Dimitris geeft mij een koffie en probeert wat met mij te praten. Maar dat gaat met Athina toch gemakkelijker omdat ze ook redelijk goed Engels spreekt. Dat is na de bevalling van Nikos wel wat roestig geworden maar ze heeft nu de kans om het weer wat op te vijzelen. Ik zit dus een tijdje met haar te praten en hoor dat ze begin augustus naar de Peleponissos willen komen. Ik vertel van Diakopto en het treintje en ik hoop dat ze mij dan zal bellen en we wat af kunnen spreken.
Uiteindelijk moet Nikos eten en voor mij is het tijd om weer wat benen te strekken. Ik zie dreigende wolken bij de bergen. Er zal vanavond vast weer wat uit de wolken gaan vallen. Ik heb in juni nog nooit zulk wisselvallig weer in Griekenland gehad! Na een kleine rustpauze (geen slaapje) zit ik op het terras met Nikos en een frappee. Dan komt Toula langs om afscheid te nemen. Drie dikke pakkerds voor mij. Ze is 38 jaar en heeft twee kinderen maar ziet er nog steeds betoverend uit. Uit die betovering wordt ik ruw gewekt want dan komt Kostas langs, een vriend van Akis. Met hem zit ik nog een tijd te praten over wijn onder het genot van een biertje. Zo kan het lopen.
Terwijl ik mij op mijn kamer gereed maak voor de avond begint het te regenen. In een droger moment loop ik naar mijn restaurant waar ik onder de luifel plaatsneem. Ik zit er net onder als de bui goed losbreekt, maar dit treft niet mijzelf of mijn eten. Ik neem iets later afscheid van Athina want Nikos is slaperig. Na de maaltijd neem ik ook afscheid van moeders en Dimitris. Na wat stugge jaren komt hij nu steeds meer los.
Het is ondertussen weer droog geworden en ik loop naar het hotel terug. Akis is nog langs geweest om afscheid te nemen maar is nu al gaan slapen want hij moet er morgen 05:30 uit om perziken te plukken. Op mijn kamer ontdek ik in de badkamer twee kratjes perziken en een stuk gebakken cake van de moeder van Dimitra en Katharina. Ik lig nog even te lezen en ga daarna slapen. Mijn luiken sluiten zich om 0:15.
|
