Reisverslag  Dag 45 - Zondag 29 Juni 2014

 

7:30 Wakker. Ondanks dat het raam uitkijkt op een luchtkoker (maakt mij niet uit, ik slaap in de kamer, van het uitzicht genieten doe ik wel buiten), komt er voldoende licht binnen om mij voor de wekker wakker te maken. Na een douche pak ik alle spullen in, verlaat de kamer en stop de spullen beneden in de auto. Dan loop ik naar de buren voor een ontbijt.

Maar eerst, en dat wist ik via een berichtje op facebook, ontmoet ik Charlies achter de balie. Ze had haar moeder even op bezoek en was voor twee dagen even naar Pileon (het welbekende Kala Nera) gegaan. Dus nu, net voordat ik vertrek, kan ik nog even bijpraten met haar. We kletsen elkaar wat bij en ondertussen maakt Christos een frappee voor mij klaar. Ik ploeter mij weer door het ontbijtbuffet en ga daarna afrekenen bij Charlies. Ons contact was ditmaal kort maar krachtig. Ik wens haar een fijne zomer en alle goeds en wil net weglopen als Christos mij roept. Ik krijg van hem nog een fles rode kloosterwijn. Heel aardig. Ik bedank ze allemaal weer voor het prettige verblijf en ga richting auto.

De weg is weer open, dat was hij zojuist nog niet want toen zouden de wielrijders de volgende etappe beginnen. Of die nu uitgesteld is of wat, dat bleef onduidelijk maar ineens was de weg weer open. Er stopt een bus voor mijn auto met een hele kudde Koreanen die het hotel binnen gaan. Ik manoeuvreer mijn auto achter de bus weg, geholpen door Christos die kijkt of er geen verkeer aan komt. Ik verlaat dus veilig Kalambaka en rijd de weg richting Trikala en Lamia op.

Het is een bekende route waarbij ik dan normaal richting Pileon rijd. Nu gaat het richting Katerini want daar, bij het plaatsje Litochori, is de Mylos strandbar en dat is mijn doel. Een stranddag dus voordat ik naar het hotel in Naousa ga. Het is wel om maar ik wil nu toch echt in de zee duiken.

Om 11:00 bereik in de Mylos bar, het is er al druk aan het worden maar ik heb geluk en vind een plekje dichtbij doordat er een auto al vertrekt. Helaas ben ik geen VIP en mag ik niet op de heerlijke zitzakken onder een camouflage tent plaatsnemen. Maar later ben je daar blij om omdat het ook vlakbij de DJ set is en de speakers behoorlijk hard staan qua volume.

Dus een gewoon ligbedje met houten parasol uitgekozen. Je hoeft niet te betalen zolang je maar iets besteld. En dat is natuurlijk koffie. Ik bestel een freddo en een frappee. De eerste om snel aan de koffiebehoefte te voldoen, de tweede omdat die langer sterk blijft. Ik ben hier ook een keer geweest en toen bleef de zee leeg vanwege kwallen, nu zijn er al voldoende mensen ingedoken om te veronderstellen dat ik er ook gewoon in kan duiken.

Na een tijdje in de zon wil ik dan ook echt een frisse duik. Het is een deels zand en deels kiezel combinatie hier. Maar als je daar met je voeten (heet, heet) overheen hebt gezet dan is de duik in de zee heerlijk. Er staan best wel leuke golven maar doordat het hier snel diep wordt, is er moeilijker in te duiken. Het is geen Paradise Beach op Thassos, maar dat komt nog! En de golven hebben hier wat zeegras los gewoeld en je moet even door die verzamelde hoopjes heen. Maar voor de rest is het heerlijk, je hoort mij dus niet klagen.

De dag verstrijkt weer veel te snel en om 16:30 pak ik mijn boeltje en ga ik richting auto. Ik had vanochtend broodjes gesmeerd dus ik heb de hele dag door wat te eten gehad. Ik kan dus zo naar Naousa rijden en naar het hotel daar. Ik kom bij hotel Hayiati aan om 18:00 aan en wordt meteen hartelijk begroet door Dimitra die net naar buiten komt. Ze ziet meteen mijn andere uiterlijk, ik leg uit dat ik wat kilo's kwijt ben en ze neemt mij naar binnen en roept Akis, haar man. Die begroet mij ook hartelijk en dan moet ik alles vertellen. Akis helpt af en toe want Dimitra (kortweg Toula) spreekt en verstaat nog steeds weinig Engels. Dus vertaalt hij dan mijn verhaal. Beide vinden dat ik goed bezig ben en dat moet gevierd worden met een biertje. En laat ik daar nou net ook aan denken.

We praten nog wat verder als de aflossing komt, Nikos. De zussen en hun mannen zijn iedere keer 24 uur met het hotel bezig en rond 19:00 is dan de wisseling van de wacht. Daarnaast zorgen de zussen voor hun gezin en hun mannen hebben ook nog een andere baan ernaast. En dan is nu ook weer het oogsten van de perziken bezig. Hoezo luie Grieken?

Griekenland speelt vanavond op het WK en ik ontkom er niet aan, ik word geacht te kijken. Heb de Grieken al weg gezegd dat als ze doorgaan dat ik dan voor Griekenland ben, ze moeten daarna dan tegen Nederland. Alleen al om het thuisfront te frustreren ben ik dan voor de Grieken. Maar zover komt het niet, Tot ontzetting van de aanwezige kijkers wordt Griekenland uitgeschakeld door penalty's tegen Costa Rica. Maar de wedstrijd begon pas om 23:00, met verlenging en penalty's betekent dat het ondertussen 2:00 is geworden voordat ik naar mijn kamer 12 vertrek. De verdere nabeschouwing van de Grieken geloof ik wel. Ik sluit om 2:30 mijn luiken.


Vorige dagVolgende dag

De vakantiedagen van 2014 op een rijtje