|
07:00 ik ben ruim voor de wekker (08:00) wakker. Dus ik pak een douche, mijn camera en wat andere spullen en dan maak ik een ontbijtje. Ik heb om 09:00 afgesproken en ben ruim op tijd bij huize Jongeneelen waar Ruud meteen naar beneden komt. Ik ga voorin de Landrover Defender zitten en we rijden naar onze eerste ophaalstop, Malia Bay. Daar komen een moeder en dochter in de auto erbij, ze blijken niet uit Duitsland maar uit Oostenrijk te komen. Ze spreken helaas niet goed Engels dus dat betekent dar Ruud vandaag twee talen moet gaan spreken.
Hierna rijden we naar Agios waar we 5 Engelsen op moeten halen. Er komen er maar 4 aanlopen. Een ouder echtpaar (eind zeventig) met hun dochter en een vriendin van haar. De kleindochter zou de vijfde persoon zijn maar heeft toch afgehaakt, had geen zin. Het zijn welgestelde Engelsen, we halen ze bij een 5 sterrenhotel op, maar ze blijken heel gezellig in de omgang.
En tot enorme verbazing van Ruud en mij spreekt het ouder echtpaar en hun dochter perfect Duits!! Het blijkt dat ze een paar jaar in Duitsland hebben gewoond toen de man bij het leger zat. Vast met een hoge rang. Dus Ruud hoeft eigenlijk enkel in het Duits te praten, de dochter vertaald het voor haar vriendin.
We gaan naar Kritsa waar we de eerste stop hebben. Ik loop het plaatsje niet door maar blijf bij Ruud en we nemen een koffie. Na deze stop rijden we door naar de Katharo hoogvlakte waarbij ik nu achterin de jeep stap. Ik moet nu wel goed mijn hoofd in de gaten houden, niet teveel rechtop zitten want we verlaten het asfalt en gaan offroad.
We stoppen een paar keer voor het uitzicht en dan bij een taverna waar Yiannis de scepter zwaait. Echte bergbewoner hoewel hij ook in de politiek heeft gezeten. Hij heeft fossiele beenderen gevonden van een kleine olifant en nijlpaard van 450 miljoen jaar geleden. Toen was deze grond nog onderdeel van wat nu Afrika heet. Ik leer nog meer van Ruud want ik wist niet dat op Kreta eucalyptusbomen groeide. Maar hij pakt een paar bladeren en als we die kneuzen en aan ruiken is het onmiskenbaar de eucalyptus die je ruikt.
Onderweg was het voor dochter en vriendin een paar keer slikken want ze hebben beide hoogtevrees en tja, je rijdt wel eens langs een fikse afgrond. Ruud grapt dan dat er niets kan gebeuren, hij heeft al twee weken zijn rijbewijs. Nadat de dames bij Yiannis een limonadeglas wijn hebben genuttigd (ik hield het bij een raki en een jus), is van de hele hoogtevrees niets meer over en wordt het echt gezellig. Ook de Oostenrijkse afdeling komt langzamerhand wat los. We zijn ondertussen afgedaald naar het Lasithi plateau en gaan richting lunch.
We hebben de lunch bij Zorbas en de sfeer zit er goed in. Ruud eet snel wat bij de chauffeurs en gaat dan de auto wassen en tanken. Daarna stappen we weer in waarbij ik nu op de middenbank bij de Oostenrijkse moeder en dochter zitten. De sfeer zit er nu zo goed in dat ik tussen hun in moet gaan zitten (ja, ik begrijp het wel, zij willen bij het raampje zitten). Maar ik heb echt niet te klagen.
Een bezoek aan de grot van Zeus doen we niet, niemand heeft zin om ondergronds te gaan. Het beloofde een hete dag te worden maar op deze hoogte valt het gelukkig heel erg mee, ook dankzij het windje en de open ramen in de auto. Dus bezoeken we een eco park (waar ik met Ruud een koffie drink en al snel de andere gasten zich bij ons voegen) en nog een klein klooster.
Dan is het goed geweest en verlaten we Lasithi en rijden naar Malia. Daar nemen we afscheid van de Oostenrijkse dames, er wordt driftig gezoend. Hierna gaan we naar Agios, het moet wel want de Engelse gasten willen ook thuis gebracht worden. Ik rijd met Ruud mee zodat ik hem op de terugreis gezelschap kan houden. De grappen vliegen in het rond en de sfeer wordt nog vrijer. Net voor Agios zit zelfs het oudere echtpaar luidkeels mee te zingen met de songs uit de jaren tachtig die Ruud opgezet heeft.
Het afscheid van de Engelse gasten is hartelijk en volgens Ruud (en ik moet hem daarin gelijk geven) had de dochter duidelijk wel zin in iets meer met mij. Maar als sidekick van de bestuurder ben ik professioneel gebleven (ik kan ook zeggen: ze was heel aardig maar niet mijn type).
Onderweg naar Malia bespreken Ruud en ik de dag. Ik vind dat hij het echt uitstekend doet maar merk dat hij de lat voor zichzelf nog steeds hoog legt. Het is natuurlijk ook een nieuwe baan maar ik vind dat hij het echt in zich heeft en ik heb mij prima vermaakt bij hem. Natuurlijk bepalen de gasten van die dag ook heel veel en je hebt er wel eens stille groepen bij zitten. Dat ligt dan zeker niet aan Ruud en hij krijgt vast de ervaring dat hij dat dan los moet laten.
Ik blijf bij huize Jongeneelen, help Ruud met het schoonmaken van de jeep en daarna blijven we in de tuin. Er is vanavond een bbq, er komen vrienden en we gaan gezamenlijk lekker zitten eten. Maar eerst houdt Cooper ons wel bezig. Als het 20:00 is, steekt de vader van Maria de bbq aan en even later komen ook de gasten binnen. Mike, Pellagia en het zoontje van Armandos en Rosa, Matheo genaamd. Ook Katharina, Manolis, Maria en Sotiris (het tandartsen echtpaar) komen erbij.
Er is genoeg vlees voor het halve dorp, er wordt altijd ruim ingekocht. De moeder van Maria heeft ook nog lamsvlees in de oven gezet. Veel teveel dus. Maar er wordt flink aangevallen en het vlees wordt begeleidt door salade, brood, saganaki en retsina. Ja, ik heb het weer zwaar. En als niemand meer boe of bah kan zeggen komt er ook nog een lading toetjes op tafel.
Ik kan dus geen pap meer zeggen en merk dat mijn spijsvertering flink wat bloed vraagt. Mijn oogleden worden zwaarder. De vriendengroep discussieert nog maar even verder over de politiek, ik ga richting huis en naar bed. Ik sluit om 23:15 mijn luiken.
|
