|
7:00 Wakker. De spullen worden ingepakt, de auto naar het huis gereden en ingeladen. Dat geldt zeker voor de auto's van Berry en Martin (mijn zwager). Die moeten echt proppen om alles erin te krijgen. Als de broodjes zijn afgebakken gaan we bezig aan ons laatste gezamenlijke ontbijt.
Dan de laatste zaken in de auto's, het huis nakijken en een groet aan de eigenaresse. De familie gaat naar Nederland (linksaf), ik naar het Zillertal (rechtsaf) dus we nemen afscheid. Het was een heerlijke en gezellige week. Qua weer hebben we enorm geboft, wij hebben het meeste van de tijd (zeker als we buiten de auto waren) het droog kunnen houden. En andere delen van Oostenrijk hebben zelfs natte voeten gekregen.
Met veel getoeter rijden we weg en er valt een oorverdovende stilte! Geen "nuttige" communicatie via het bakkie, geen ongein in de auto. Het is toch even wennen.
Maar het went snel, want ik ben dat al jaren zo gewend. Ik ga dus eerst naar het Zillertal waar ik de stoomtrein onderschep en op de foto zet. Daarna ga ik naar de Achenseebahn in Jenbach. Hier ging mijn normale lens van mijn fototoestel kapot waardoor ik een nieuwe lens moest aanschaffen. Gelukkig had de Mediamarkt in Worgl een mooie aanbieding waardoor ik een alles in 1 lens heb (dichtbij en veraf). Kost even wat maar nu hoef ik niet van lens te wisselen. Puristen zullen dit verafschuwen maar ik beschouw mij als een hobby fotograaf (hoewel er een foto van mij in een mooi kookboek staat) en voor mij is het voldoende.
Op de navigatie stippel ik een route uit die mij van Jenbach, via de Achensee naar Duitsland voert, naar Mittenwald. Vanuit daar ga ik dan terug Oostenrijk in en via Innsbruck de Brennerpas op en naar mijn hotel in Steinach am Brenner. Zo gezegd, zo gedaan. Ik kom in Duitsland wel op een priveweg welke door een natuurgebied leidt. Voor 4 euro mag ik de weg gebruiken.
Onderweg krijg ik wel een paar wolkbreuken over mij heen, maar het is een mooie route. Wel frappant dat ik nu diverse keren de grens oversteek en geen enkele controle tegenkom. Op de snelweg kom ik die wel tegen bij de grens. Het is dus puur een cosmetische zaak, die grenscontroles. Ik ben er wel blij mee anders mag ik iedere keer uitleggen waarom een zwaar beladen auto met 1 persoon hier aan het rondrijden is.
Ik ben om 16:15 bij het hotel. Krijg gratis toegang tot het internet (vaste gast) en verneem dat de kok ziek is en er dus geen maaltijden zijn. Dus loop ik het dorp in, haal bij de supermarkt wat licht verteerbaars (heb geen zin om uit eten te gaan), koop ook nog wat t-shirts en ga dan terug naar mijn kamer. Met een leesboek en tv wordt er gegeten en ga ik lekker liggen op bed.
De familie is om 23:30 veilig thuis gekomen. Toen had ik al even geslapen en daarna kon ik echt mij aan Klaas Vaak overgeven.
|
