|
08:00 Wakker. Na het ontbijt gaan de spullen richting auto en ga ik afrekenen. Nog even de tank vullen en dan verlaat ik Diakopto. Ik denk nog wel aan de trein, dit jaar dus geen rit.
Ik duik de bergen in richting Kalavrita en daarna door naar de oostkust, naar Tolo. Daar ben ik in 2003 met Berry geweest. Ik heb nu een ander hotel geboekt dan toen maar ben benieuwd of ik het plaatsje nog herken.
Onderweg gaat het schuifdak open, zo lekker! Ik ben blij dat ik die optie erbij heb gekozen. Wel laat ik het zonnescherm dicht zitten. Vooral ook om te voorkomen dat insecten naar binnen vliegen en mij het rijden lastig maken. En dan moet het dak toch echt helemaal dicht. Er waren al steeds meer wolken in de bergen en die kregen een steeds donker wordend uiterlijk. Er vallen grote druppels naar beneden en even later zit ik in een echte stortbui. De temperatuur duikt van 28 naar 16 graden!
Bij de kust is er echter weer geen vuiltje aan de lucht en met open dak rijd ik om 13:30 Tolo binnen met 29 graden op de meter. Ondanks een verkeerd adres is hotel Viaros snel gevonden. Het laatste stukje gaat stijl de berg op maar de automaat van de auto geeft geen krimp. Ik rijd zeer relaxed door de bergen. Geen geschakel, de automaat doet uitstekend zijn werk.
Bij de receptie zit niemand maar bij de poolbar ontmoet ik George. Hij leidt mij naar kamer 1, begane grond aan de zijkant. Mooie ruime kamer en badkamer met stortdouche. Hier ga ik mij prima vermaken. Ik haal weer enkel het hoognodige uit de auto en loop daarna naar het centrum. Ik herken een paar punten (althans, ze komen mij bekend voor). En ik zie dat de kapster morgen om 10:00 open gaat. De zomer moet ook tot mijn haardracht door gaan dringen.
Ik strijk neer bij een bar aan het strand (de zee is 3 meter van mij verwijderd). De zon is nu verdrongen door de wolken en er waait een koel windje vanaf zee. Genietend van mijn koffie staar ik een tijd over zee uit. Hierna kies ik een supermarkt uit en loop ik terug naar het hotel. Ja, dat laatste stukje in venijnig maar ook met twee tassen boodschappen wel te doen. En de airco op de kamer helpt mij daarna wel weer afkoelen.
Ik eet dus op de kamer samen met een heel goed leesboek van ik van Ton en Jenny mocht lenen. Het verhaal zal mij 600 pagina's in de greep houden. Het is 23:45 als ik mijn luiken sluit.
|
