|
07:15 Wakker. Hoewel de ontbijtzaal pas vanaf 8:00 open zou gaan kan ik er al om 07:50 terecht. Na het ontbijt weer meteen de auto in. Nu staat het eiland Spetses op de lijst. De afstand vanaf de vaste wal is slechts 3 kilometer maar de ferry die ertussen vaart gaat maar een paar keer per dag. De andere mogelijkheden zijn een kaiki en watertaxi's. De zee is wat onrustiger vandaag en na anderhalf uur rijden kom ik in Kosta aan en zie de kaiki schommelend aan de kade liggen. Ik wacht wel op de ferry, die vertrekt om 10:30.
Ondertussen zie ik diverse watertaxi's over het water schieten tussen het vaste land en Spetses. Dat gaat zo hard dat die niet gaan schommelen. Ook de ferry ligt kalm op het water. En zo kom ik om 11:00 op Spetses aan. Enkel auto's met een vergunning mogen op dat eiland rondrijden, het is er dus autoluw. Ik loop wat langs de boulevard en door het centrum.
Na een freddo loop ik weer verder en zie de watertaxi's liggen. Een ritje kost 20 euro en maximaal 8 personen mogen mee. Ze zijn 24 uur per dag paraat en ik vermoed dat de eilandbewoners korting krijgen.
De dag was al begonnen met wat sluierbewolking en nu beginnen er wat wolken te vormen en begint de wind op te steken. Ik heb het centrum na 1,5 uur wel gezien en besluit niet met de ferry terug te gaan (zou ik nog een uur moeten wachten) maar een watertaxi te nemen. Ik vraag om de snelste maar ze handelen netjes de rij af. Toch is het voor de bestuurder een teken om de gashendel flink open te trekken. Ik ga achter hem staan en zo knallen we over het water richting vaste land.
Met een glimlach van oor tot oor stap ik uit wat voor de bestuurder ook een reden is om te lachen. Wow, dat was de 20 euro wel waard! Totaal is anders dan een pruttelende diesel. Ik stap weer in mijn auto en ga langs de kust deze vinger van de Peloponnesos langs totdat ik in Galatas van gisteren kom. Dan is het bekende weg en rijd ik vlot terug naar huis.
Om 15:15 ben ik thuis en vertelt de beheerder dat de wifi verbeterd is. Dat klopt inderdaad, hoewel hij er nog wel een keertje uit klapt is hier mee te werken. Helaas. Maar ja, dat was de deal, er moet soms ook gewerkt worden.
De avond wordt doorgebracht bij Acrogiali. Lekkere maaltijd en een afsluiting met tsipouro. Om 23:15 sluit ik mijn luiken.
|
