|
10:30 Elsbeth belt terwijl ik nog wat lig te soezen. We besluiten er een stranddag van te maken, lekker relaxed. Van Andonis mogen we een sterke scooter meenemen en met Elsbeth achterop ga ik richting Valtos Beach. Daar drinken we eerst een koffie en dan gaat het richting ligbedjes waar Andonis ons al staat op te wachten.
Ik blijf goed in de schaduw want mijn huidje is twee weken geleden nog gescrubd. Elsbeth heeft al een mooie ondergrond qua tint en gaat lekker in de zon liggen. Ze besluit zich te laten masseren door een Chinese. Dat ziet er beter uit dan dat Duracel konijn wat ik op Kreta heb gezien. Ik besluit mij dan ook te laten masseren en merk dat de Chinese sterk genoeg is om ook mij los te werken. Ik moet de scooter nog volgooien en verlaat het strand dus even om te tanken. Onderweg ontmoet ik Jorgos voor zijn broodjeszaak en ik kom niet snel weg als hij begint over de crisis en de afgelopen twee jaar.
De lunch annex ontbijt wordt in een strandtent genuttigd. Dan is het toch wel tijd om het zeewater te verkennen. En dat is nog best fris! Maar als je er doorheen bent is het echt wel lekker. Ik kruip weer in mijn boek, Elsbeth in de tijdschriften zodat ze op de hoogte is van de laatste roddels in Nederland.
Dan ga ik terug naar de strandtent en kruip daar in de vollere schaduw. Ik merk dat mijn huid toch al in de schaduw van de parasol heeft gereageerd en kleurt. We drinken beide wel voldoende water wat bij Elsbeth resulteert in een regelmatig terugkerende lichaamsbeweging. Bij deze informatie hou ik mij, ik roddel en speculeer niet graag over bepaalde lichamelijke karakteristieken (wat zeg ik dat toch weer mooi).
Om 17:00 gaan we richting kamer, kleden ons om en gaan Parga in. Zonnebrillen, kleding, sieraden, je kan er zoveel krijgen. Elsbeth vindt het een leuk dorp en dat roep ik al jaren. Na diverse omzwervingen belanden we in restaurant Castello. Dit is een wat chiquer restaurant maar dat zie je niet echt terug in de prijzen. Wel in de hele uitstraling. We genieten van een goede fles witte wijn en heerlijk eten.
Het is al bijna middernacht als we het restaurant verlaten en ons klimmend naar Sail-In begeven. Daar herkent Stefanos mij al van verre en word ik hartelijk begroet door hem en niet veel later door Marianthi. Deze schoonheid is nog steeds een en al hartelijkheid en al snel zitten we met wat drank te praten. Twee jaar geleden was ik in Parga toen het dochtertje van Stefanos werd gedoopt. Nu verwacht hij zijn tweede kindje. Felicia, zijn vrouw is terug naar Zweden want deze tweede gaat in Zweden ter wereld komen, de eerste kwam in Athene. Stefanos vertrekt over 12 dagen naar Zweden en komt pas na de geboorte terug. Marianthi en een goede vriend houden de bar draaiend.
Elsbeth kan veel makkelijker (in het Grieks) met ze communiceren en ik ben wel jaloers op haar. Maar ik kan het meeste tegenwoordig wel redelijk volgen hoewel sommige mij echt te snel praten. Parga gaat zeker nog eens bezocht worden door Elsbeth en dan met de familie. Nu de snelweg af is, is het ook een rit die goed te doen is.
Het is 02:30 als we de bar hebben verlaten (het is duidelijk nog voorseizoen) en we met de scooter weer naar de kamers zijn gereden. Daar sluiten we dan lekker onze luikjes terwijl de handdoeken voor de ramen in de deur hangen.
|
