|
08:30 Wakker voor de wekker. Het is een korte nacht maar dat komt wel goed in Ano Pedina. Ik sleep de spullen naar de auto waarbij de vader van Apostolis vraagt of hij moet helpen. Ik maak hem duidelijk dat ik al bijna klaar ben. Dan komt Andonis eraan, die is op weg naar het strand. Hij bedankt mij hartelijk voor alles en wenst mij een goed vervolg van mijn vakantie. Dan gaat het afscheidsrondje beginnen. Ik ga als eerste met de scooter naar Parga want ik moet nog wat geld uit de flappentap halen. Ook wel makkelijk omdat je in Ano Pedina geen geldautomaat hebt.
Tolis zit beneden met zijn laptop en ik help hem nog even met het verwijderen van rijen in Excel. Tammara komt ook binnen en ik neem afscheid van haar. Tolis zie ik straks nog bij het appartementencomplex maar ik geef hem nu alvast het geld.
Dan rijd ik met de scooter naar Vizantio. Daar krijg ik van Vangelis een frappee en zit ik nog even te praten met hem. Ook dan is het tijd voor afscheid en ik bedank hem voor de goede zorgen en tijd. Ik krijg een fles ouzo (Tsovilis, hun eigen merk), het is al bijna traditie.
Dan rijd ik terug naar het appartement en parkeer mijn scooter. De auto wordt gestart en langs de weg neergezet. Tolis gaat nog even een blik halen want ik krijg 5 liter olijfolie mee. Vader en zoon nemen daarna afscheid van mij. Vooral Tolis heeft er moeite mee, hij zal mij erg missen. Dat is niet gespeeld, zo voelt hij zich echt. Het kan een druk baasje zijn maar we hebben elkaar wel leren waarderen.
Met de auto rijd ik bovenlangs Parga uit maar stop nog even bij hotel Akrothea waar Dimitris is. Ook van hem neem ik afscheid en we houden contact via de skype. Dan is het echt bye-bye-Parga en rijd ik met gemengde gevoelens weg uit dit dorp. Soms kunnen bepaalde vrienden een druk opleggen maar het is altijd goed bedoeld en uiteindelijk pakt het altijd goed uit.
De weg naar de snelweg is zo goed als verlaten en ook op de snelweg is weinig verkeer. Ik bereik dus al tegen 13:00 Ioannina en rijd meteen door de Zagori in. De weg is bekend en ik ben dus ruim voor de siësta op de parkeerplek voor hotel Porfyron. Als ik uitstap zie ik Yiannis die boodschappen uit zijn auto loopt te halen. Hij begroet mij hartelijk want nu herkent hij mij meteen (lees 2 jaar geleden anders maar, 15 juni 2009). Ik pak wat boodschappen en loop direct door naar de keuken. Ik voel mij hier zo thuis. Dan ontmoet ik ook Rita en Elena. Beiden begroeten mij ook heel hartelijk waarbij Elena mij meteen omdoopt tot Yianaki (kleine John) om onderscheid te maken tussen Yiannis en mij. Het is een naam die op mijn lijf geschreven is, daar past gemakkelijk nog een volledige volzin bij.
Aangezien kamer 5 bezet is door een vrouw alleen, krijg ik (voorlopig) kamer 2 op de begane grond en voorzien van een badkamer in de kelder met een bubbelbad. De draaitrap naar de kelder is wel een uitdaging, zeker als je wat op hebt. Al had Rita voor mij de bezemkast, ik accepteer alles, ik wil hier graag blijven.
Ik pak wat noodzakelijke zaken uit de auto en installeer die op de kamer. Ik ben zelfs op tijd voor de lunch. Aangezien ik nog helemaal niets gegeten heb, komt dat aanbod als een geschenk uit de hemel. Na de lunch, waarbij we wat hebben kunnen bijkletsen, gaan ze voor de siësta. Dat gebeurt nu om de beurt. Het kan dus niet gebeuren dat Yiannis op de bank ligt te slapen. Ik volg het voorbeeld en duik een heerlijk bed in en terwijl de mussen in de dakgoot zingen en kwetteren verzink ik in een diepe slaap.
Zo gaat de middag stil voorbij want het is al na 19:00 als ik wakker word. Ik heb prima geslapen en neem een douche om mij daarna te melden voor het avondeten. Dat is hier altijd hemels lekker en zo ook nu. Ik eet met smaak alles op en eindig met een tsipouro. Verderop in de bergen is het nog aan het regenen, hier spettert het een beetje. Ik breng het goede weer mee uit Parga want de laatste weken hebben ze hier iedere middag en avond regen gehad, en niet zo een klein beetje ook! Ik voel de rust over mij heen dalen en de andere gasten gaan richting bed. Hoewel ik er bijna net uitkom, besluit ik hun voorbeeld te volgen en sluit om 22:30(!) weer mijn luiken.
|
