|
08:00 Wakker en ik daal af naar de kelder voor de douche. Daarna een ontbijtje en de dag kan beginnen. Vandaag is er een memorial in de kerk. Omdat de begraafplaats hier klein is, liggen de mensen daar maar een paar jaar. Dan worden ze opgegraven en worden de restanten naar het knekelhuisje bij de kerk gebracht. Dit wordt afgesloten met een kerkdienst voor de overledene en aansluitend wat eten.
Dat eten gebeurt dit keer bij Porfyron en men verwacht ongeveer 40 mensen die blijven eten. Yiannis en Rita hebben hulp van Elena maar dat is te weinig. Dus heb ik ook mijn hulp aangeboden, ik vind het wel interessant om dit mee te maken. Dus sta ik voor het ontbijt Yiannis al te helpen met het verplaatsen van de banken, het leeg maken van de leestafel en andere opschoonacties. Doet mij denken aan verjaardagen bij Pa en Ma maar hier hebben ze geen wieltjes onder de banken.
Na het ontbijt kleed ik mij om in stemmig zwart en zit ik buiten wat te praten als Yiannis mij wenkt. We gaan naar de kerk waar de dienst al bezig is. We komen op het juiste moment en staan - met een kaarsje in de hand - de laatste delen van de dienst bij te wonen. Hier kun je tijdens de dienst gewoon naar binnen of buiten lopen zonder dat iemand daar wat van zegt. Het zonlicht komt mooi als stralen door de ramen wat het geheel een mooi beeld oplevert.
Voor het echte einde gaan Yiannis en ik terug naar Porfyron (tegenover de kerk). We duiken de keuken in en als eerste zal er wat metaxa en Griekse koffie geserveerd worden. Dat gaat prima, ik help het meeste in de keuken met de Griekse koffie. Die maak ik thuis ook wel dus dat gaat mij prima af. Ook komen er kannen water op tafel en zoetigheid welke door de familie is meegenomen.
Daarna is het tijd voor het eten. Dus brood in mandjes op de tafels, bestek en servetten en peper/zout stelletjes. Het is een drukte van belang want er wordt flink gekwekt. Dan gaan de salades naar buiten. Mitsos, een buurman die ook zanger in de kerk was, helpt mee om alles uit te serveren. In de keuken scheppen Yiannis (vlees), Elena (aardappelen uit de oven) en Rita (rijst) op borden die Mitsos en ik naar de tafels brengen. Uiteindelijk is er net genoeg om iedereen van eten te voorzien. Ik ga buiten even met een tsipouro zitten, een arbo-technische pauze.
Het afruimen gebeurt onder leiding van Mitsos. Die vraagt aan de mensen of ze klaar zijn en stapelt dan mijn armen vol. Ik kan meer aan dan hij denkt en daar heeft hij moeite mee om te begrijpen. Maar uiteindelijk gaat het goed en zijn de meeste tafels leeg. Elena heeft de grote vaat al bijna weggewerkt en de vaatwasser doet de rest.
De laatste van de familie is om 13:30 vertrokken en dan kan het personeel ook aan de lunch. Buiten zitten we lekker van een salade en wat overgebleven zaken te snoepen. Daarna de broodnodige rust in de vorm van een siësta. Als die voltooid is, is het begin van de avond al gekomen. Met een leesboek voor de neus wacht ik op het diner. Ja, het is zwaar vol te houden. Het weer wordt steeds beter, de wolkjes die nu eind middag verschijnen resulteren niet meer in regen in de bergen.
Na het diner is nog even lekker uitbuiken op de bank. Het is heerlijk die stilte hier. De rust die dan over je komt zorgt ervoor dat je echt tot rust komt. De vermoeidheid komt eruit en dus beginnen mijn luiken al te zakken. Ik geef er aan toe en sluit de luiken om 23:30.
|
