Reisverslag  Dag 17 - Dinsdag 21 juni 2011

 

06:30 Wakker. Wat een rotnacht! Halverwege de nacht ben ik wakker geworden doordat ik een paar nekspieren heb gekregen die zo strak staan als snaren op een gitaar. Een bekend euvel wat ik echter niet meer gehad heb sinds mijn nieuwe bed (en kussen). Tja, dan slaap je verdomde rot en word je knap vermoeid wakker.

Rita merkt dat ook meteen aan mij als ik mij om iets over achten meld voor een ontbijt. Ik heb voor donderdag een afspraak staan voor een massage. Rita vraagt of ze zal bellen of het vandaag al kan. Ik zeg direct ja, knikken gaat wat moeilijk. Ze belt en ik kan vanmiddag terecht als ik wel naar haar huis in Ioannina kom. Al moet ik naar weet-ik-waar rijden, ik wil een massage. Het is vandaag verhuisdag, ik ga van kamer 4 op de begane grond naar de kamer waar ik 2 jaar geleden ook heb geslapen, kamer 5 de Smolikas. Na twee keer de trap op en neer zijn alle spullen verhuisd. Door mijn zere nek gaat dat op mijn gemak maar ik kom er wel.

De rest van de ochtend wordt rustig doorgebracht met een leesboek en achter de laptop. Alles is vermoeiend maar goed, je moet wat. Begin van de middag neem ik een lichte lunch en daarna rijd ik rustig naar Ioannina. Dankzij de tomtom (Harry, nogmaals bedankt!) kom ik keurig op het adres aan. Ik heb wel haar telefoonnummer en dat moet ik wel gebruiken want Yiannis en Rita wisten niet welk huisnummer. Ik ben echter wel heel vroeg en wacht eerst wat in de schaduw. Ze blijkt op Xaonon 16 te wonen, dat hoor ik als ik haar bel. Ze is geboren in Amerika en spreekt dus prima Engels. Ze heet Alexandra maar hier noemen ze haar Alekka. We gaan naar een ander huis waar ze haar behandelkamer heeft.

Daar bespreekt ze mijn klacht en vertelt ze haar behandelmethode. Ik geef mij er geheel aan over en ga op de massagetafel liggen. Ze is meer dan een uur met mij bezig en het kost haar aardig wat kracht om mijn spieren goed te bereiken en in het gareel te krijgen. Maar ik voel mij enorm opgeknapt! Aan het einde doet ze een voetzoolreflex massage. Verbazend dat ze druk uitvoert op een deel van je voet en dat je in je nek een spier begint te voelen.

Aan het einde zit ze in de woonkamer wat op krachten te komen en zitten we nog wat te praten. Met een veel beter gevoel verlaat ik het huis en rijd ik terug naar Ano Pedina. Daar doe ik mijn verhaal bij Rita en Ans. Donderdag heb ik weer een massage maar dan komt Alekka naar Ano Pedina en gaat ook Ans plat voor een massage.

Ik ga al lezend de avond in. Met Yiannis drink ik een biertje en samen zitten we buiten heerlijk te lezen. Hij moet dan de keuken in en korte tijd later komt er een heerlijke geur uit de keuken. Dat wordt weer smikkelen en smullen! Dat ik gelijk ga krijgen, dat staat hier al vast. Elke avond is het feest met het voedsel wat Yiannis bereidt heeft. En de toetjes van Rita zijn ook om je vingers bij af te likken.

We gaan snel daarna naar binnen want het is buiten nu wel erg koel geworden. De wind zorgt ervoor dat je flink afkoelt. Ik begin tegen Alex over een frappee die ik in Thassos heb gehad met vanille ijs en Tia Maria. Dan hoor ik Rita roepen: 'Maar dat kan ik ook maken!'. En dus zitten Alex en ik niet veel later aan de frappee Porfyron, zoals die door Rita is gedoopt. Ja, ik breng de beschaving toch door heel Griekenland.

Daarna nog een tsipouro en mijn avond zit weer gebakken. De rest van de gasten verdwijnt al vroeg richting bed. Ik wil Rita en Yiannis ook niet van hun slaap afhouden en voel ook mijn ogen branden na die gebroken nacht. Dus om 23:15 sluit ik mijn luiken.


Vorige dagVolgende dag

De vakantiedagen van 2011 op een rijtje