|
08:00 Na een redelijke nacht, enkel wakker als ik mij omdraai, en na een ontbijtje is het tijd voor wat werk. Ik heb een sms gekregen met het verzoek om een aantal zaken op te komen lossen. Ik heb dus even een betere internetverbinding nodig waarop ik met mijn eigen laptop kan werken. Rita heeft al geïnformeerd en bij het kafenion in Kato Pedina hebben ze draadloos internet. Maar eerst lopen Alex, Ans en ik achter Rita aan naar hun aangekochte pand. Een categorietje help-mijn-man-is-klusser en bouwval-gezocht in het kwadraat. Maar ik weet wat ze ervan kunnen maken. Het uitzicht vanaf daar is werkelijk schitterend! Je kijkt zo het dal in. Maar toch is de schok groot als je hoort dat Elena hier 6 jaar geleden nog in gewoond heeft. Toen was de trap naar boven ook al voorzien van een waterval (daklekkage). Onder de indruk lopen we terug naar Porfyron.
Ik pak de auto en rijd naar Kato Pedina. Daar aangekomen ben ik de enige gast maar zit al snel met een frappee en een goede verbinding te werken op de veranda. Die ligt aan de noordkant, dus heerlijk in de schaduw maar wel met een machtig mooi uitzicht. Een prima kantooromgeving dus, het Zwitserleven gevoel of die van de Amersfoortse bekruipt mij (mocht iemand van die bedrijven dit lezen: ik sta open voor donaties).
Toch is er meer werk dan gedacht en de accu van mijn laptop is niet meer de sterkste. Dus mag ik van de eigenaar binnen zitten en gebruik maken van een elektriciteitsaansluiting. Met een tweede frappee worden dan de meeste problemen opgelost. Dan hoor ik ineens: 'Yiassou Yianaki!'. Elena komt binnen om te rusten na het werken op het land. Ik ga nog even door met mijn werk en kijk ook naar e-mail en hotels in Kastoria. Ik weet niet hoe het gaat lopen maar ik ben graag een beetje voorbereid. Hotel Chloe gaat het worden als ik naar Kastoria ga. We zullen zien.
Ondertussen heeft Elena al een paar keer geroepen dat ik een biertje moet komen drinken. Ik ruim mijn kantoor op en voldoe graag aan haar verzoek. Samen met Georgia en de eigenaar zitten we wat te praten. Dan ga ik richting Ano Pedina, er moet gerust worden na deze lange werkdag.
Na de siësta kruip ik naast Yiannis op een stoel met een leesboek. Ik heb met Elena afgesproken dat ik om 18:30 bij haar atelier zal zijn. Dat horen Ans en Alex. Ans heeft 4 jaar geleden onder leiding van Elena toen wat vilt bewerkt. Ze willen graag mee en dat is geen probleem. We stappen in hun huurauto en gaan naar Elati. Daar onder het restaurant waar ik de vorige keer met Yiannis en Rita heb zitten eten, is nu het atelier van Elena. Een mooie grote ruimte! We lopen en kijken rond en krijgen uitleg van Elena. Ik mag plaatsnemen achter een weefgetouw en krijg instructies van Elena. Ik weef, dus ik leef! Ik beperk mij tot een klein stukje van een tafelkleedje en ga niet door totdat ik een hoes heb voor een piemelot. Degene die het werk van Bert Visscher kennen, weten wel waarover ik het nu heb.
We zitten even later met een kopje koffie op het balkon van het atelier van het uitzicht te genieten. Elena heeft nu een huis op 500 meter van het atelier dus ook in de winter kan ze naar het atelier lopen als de wegen dicht gesneeuwd zijn. We hadden Yiannis beloofd om 20:30 voor het eten terug te zijn en dus nemen we afscheid van Elena en rijden terug.
Het eten is weer zalig en daarna kruipen we binnen op de bank. Alex wil wel weer een frappee Porfyron, dus die heeft hem echt goed gesmaakt. We zitten nog even lekker uit te buiken en dan gaan er steeds meer richting hun bedje. Als ik mijn tsipouro op heb, ga ik dat voorbeeld volgen. Het is 0:10 als ik mijn luiken sluit.
|
