|
08:00 Ik ben wakker en begin alvast wat in te pakken. Om 10:15 zouden we vertrekken naar Ioannina om daar bij Alecca thuis een massage te nemen. Nu heeft ook Yiannis afgehaakt, hij blijft thuis voor de laatste zaken. En Rita weet het nog niet want ze moet ook met Alecca nog een arrangement live zetten (vanaf 17 juli met yoga, reiki en een week lang ontspannen). Dat ontspannen is dus niet aan Rita besteedt want ze is er behoorlijk druk mee (kijk ook eens naar de recepten op www.porfyron.com ).
We nemen mijn auto en dus om 10:10 rijd ik met Rita naar Ioannina. We kunnen dichtbij parkeren want Rita is nu mijn tomtom. Eerst help ik bij Alecca thuis de dames met internetverbinding en het aanpassen van een facebook pagina over de behandelingen. Dan neemt Alecca mij mee naar het huis van haar moeder voor een uurtje heerlijke massage.
Bij terugkomst in het huis van Alecca is Rita toch wel wat opgeschoten en heeft Yiannis al gebeld. We gaan dus terug naar Ano Pedina maar onderweg wel even een stop voor de flappentap. Thuis aangekomen gooi ik al mijn spullen in de auto, de jam, wijnazijn en tsipouro gaan in de koelbox (hoewel die niet koelt) en ben ik klaar voor vertrek. Ook Yiannis en Rita zijn zo goed als klaar en ik help ze nog wat inladen. Wat er allemaal meegaat dat laat ik in het midden maar deze opmerking is voor mij voldoende om het complete plaatje weer te krijgen en een glimlach op mijn gezicht te toveren (nee, geen aardappelen!).
Ik neem afscheid van Yiannis en Rita. Deze mensen zitten diep in mijn hart en ik hoop ze volgend jaar weer te zien. Achter hun Audi aanhobbelend (zouden ze volgend jaar een andere auto hebben?) rijd ik het dorp uit. Daar slaan zij links af richting Ioannina en ik rechts richting Konitsa.
Die rit leidt door een mooi gebied en dit was vroeger een van de hoofdwegen richting het oosten. Nu is het echter doodstil, slechts af en toe zie ik een auto en al bijna helemaal geen vrachtverkeer. Dat de weg niet meer vaak gebruikt wordt blijkt als ik ineens borden in zicht krijg waarop staat dat de weg is afgesloten. Dat is lekker! Het blijkt dat meer dan de helft van de weg is weggezakt richting afgrond. En nu? Het is meer dan 40 kilometer terug. Maar dan blijkt dat men ondertussen een pad tegen de berg aan heeft gemaakt. Langzaam rijdend kun je zo toch langs de afzetting komen en langs het weggeslagen gedeelte (nee mam, er bleef minimaal 3 meter speling over!). Ik was een bus tegengekomen en die heeft dit ongetwijfeld ook gedaan. Daarna ligt de weg er weer redelijk bij en gaat de rit verder naar Kastoria. Uit de bergen gekomen kan ik zelfs kiezen voor een nieuwe snelweg die nog niet op mijn tomtom staat!
Om 18:05 ben ik langs het schiereiland van Kastoria gekomen en heb de nieuwe wijk van Kastoria bereikt. Daar ligt hotel Chloe en daar zal ik tot vrijdag blijven. Er is net een bus Jappanners, Chinezen of Koreanen ontploft, maar die staan niet bij de balie. Ik vraag of er plek is en die is er. Een mooie kamer op de derde verdieping voor 55 euro per nacht inclusief ontbijt. En draadloos internet door het hele hotel tot op de kamer. Met mijn mobiel check ik dat. De kamer ziet er prachtig mooi uit, maar dit hotel is dan ook nog geen paar jaar oud.
Ik sleep wat spullen naar boven en installeer mij op de kamer. Prima de luxe! Hier vermaak ik mij wel een klein weekje. Ik stap weer in de auto want ik wil wat eten. Het hoeft niet veel te zijn en daarom kies ik een pitta gyros tentje. Ik sta net te bestellen als Ruud belt. Hij kan mij nog even helpen met het bestellen en terwijl ik wacht op het eten praat ik met hem. We zijn weer bij als ik het eten krijg. Ik eet dat buiten aan de straat op.
Terug op het hotel ga ik wat e-mail controleren en lees ik het boek van Rita verder uit. Het is dan ondertussen 23:00 en ik begin slaap te krijgen. Dus duik ik het bed in en niet veel later sluit ik mijn luiken.
|
