08:30 Wakker. Vandaag kan ik, rond het middaguur, mijn was ophalen. En de weersverwachting voor vandaag is regenbuien. Dus maak ik er een thuisblijfdagje van. Na het ontbijt ga ik buiten met een frappee zitten. Nu is er echter nog geen vuiltje aan de lucht. Wel een paar wolkjes maar niet in de categorie bui.
Boven op de kamer heb ik internet maar de verbinding is erg zwak. Dus besluit ik de laptops naar de ontbijtzaal te verhuizen. Alle ontbijters zijn geweest en ik mag van Katharina mijn kantoor hier wel inrichten. En dus zit al ik snel in de ontbijtzaal te werken. Af en toe komt Katharina bezorgt vragen of alles naar wens is, of ik nog een koffie wil, of er licht genoeg is. Maar alles is prima en ik vermaak mij goed.
Ik vergeet bijna om mijn was op te halen bij Nicoletta. Maar even later loop ik met een volle Ikea tas terug naar het hotel. Voor 10 euro, weliswaar ongestreken zoals afgesproken, ben ik weer voorzien van schone kleding. Maar ik had nog genoeg liggen in de kledingkast, zoals ik mijn auto ook wel noem. En op deze manier heb ik de lokale economie weer een heel klein zetje in de goede richting gegeven. Wie het kleine niet eert!
Op mijn kantoor word ik even gestoord door wat kinderen die cornflakes eten, maar die worden wel tot stilte gemaand door Katharina en Dimitra. Even later kunnen de dames zelf niet geheel stil zijn als er wat boodschappen neergezet worden en de inhoud besproken wordt. De dag verstrijkt verder snel en om 15:30 ruim ik mijn kantoor op. Ik pak het leesboek weer en ga liggen lezen. Al snel willen mijn ogen hele andere dingen doen en dat is sluiten. Dat heb ik ook wel eens op kantoor, zo'n siësta neiging maar dan kan en mag ik mij er niet aan overgeven. Hier is dat geen probleem, ik ben nu mijn eigen baas. En dus zak ik weg in een lekkere slaap.
Ik word tegen 19:00 wakker en ga beneden op het terras zitten lezen. Kostas, de peetoom van Georgia is er ook weer en daar zit ik een tijd mee te praten. Mara vraagt mij om de kuikensong nog een keer aan een vriendinnetje te laten horen. Als die je aankijkt dan kan je gewoonweg niet weigeren.
Het eten wordt genuttigd rond 22:00 bij mijn favoriete restaurant. Nog steeds geen Athina en ik vraag aan het einde aan Charis, de ober, waar Athina is. Ze blijkt (zoals ik al gedacht had) moeder te zijn geworden van een zoon. Ik begrijp van Charis dat die 7 dagen oud is, maar als ik Dimitris in de keuken ga feliciteren corrigeert hij mij, het zijn 7 maanden. Maar de blijdschap is er niet minder om en ik word bedankt voor de felicitaties door een trotse vader. Weer een ouderschap die ontstaan is in het jaar afwezigheid. Ik ga hier maar niet verder op door, je weet nooit welke jonge beeldbuislezertjes er mee lezen. Ik zal de term beeldbuislezer toch moeten omzetten naar platteschermlezer, die beeldbuis is zo "van voor de spaceshuttle"! En die spaceshuttle gaat ook nu teneinde.
Terug op de kamer kijk ik nog even tv. American Pie blijft toch altijd wel lachen, gewoon dom vermaak. Om 01:30 sluit ik mijn luiken.
|