09:00 Wakker en heel lekker geslapen. Na het ontbijtbuffet sta ik een tijdje met Charlies te praten alvorens de werkplicht roept. Charlies kan echter mij niet voorzien van een freddo, dat mag Christos voor mij regelen. Na twee uurtjes werk meld ik mij weer bij hem voor een nieuwe freddo. Hij vraagt verbaasd hoeveel koffie ik drink en als ik hem vertel dat het minder is dan normaal in Nederland valt hij bijna van zijn stoel. Ik ga weer aan het werk, the job must be done. Ik werk tussen de vakantie door en zorg ervoor dat ik wel het vakantiegevoel blijf behouden. Nu bepaal ik de werkuren.
Om 13:30 is het tijd voor mijn lunchafspraak met Jorgos. Ik rijd naar de Varlaam en merk dat het hier goed heet is. Toch komen er nog steeds bussen met toeristen. Jorgos vindt het echter ook wel welletjes, de zon komt bijna zijn hokje in. Dus help ik hem afsluiten terwijl de rest van de verkopers nog even doorgaan. Voor hem is het een bonus, hij heeft geen stress meer als hij te weinig verkoopt. Ik zou (met moeite) de voorstoel vrij kunnen maken, de rest van de auto zit vol. Maar Jorgos kan een lift krijgen van iemand anders en dus volg ik die richting Kastraki.
Daar eindigen we bij een taverna die erboven ook kamers verhuurt. Een blik op de (wazige) familie die het runt, besluit mij Jorgos te vertellen dat ik een goed hotel heb. Periclies is de kok en eigenaar, hij heeft een autistische zoon Nikos die je meteen de dag kan vertellen bij een bepaalde datum (zonder computer!) en een broer Yiannis die houthakker is en wel ontzettend rap praat. Grieken zijn snel met praten maar hij spant echt de kroon. Voor mij niet te volgen. De taverna levert wel heerlijke souvlaki stokjes van een houtskool vuur, tsjonge daar had Jogos geen letter van gelogen!
Ik merk dat Jorgos verlangt om te gaan slapen. Hij is iedere dag - behalve vrijdags - ook wel om 6 uur in de ochtend al in touw. Ik betaal alles en je ziet dat hij dat waardeert. Zijn vrouw zal wel weer op hem foeteren dat hij buiten de deur gegeten heeft maar hoewel hij het beeld van een sprookjeshuwelijk schetst (met thuis een heks op de bank! bron: Jochem Myjer), denk ik toch dat hij niet zonder haar zou kunnen. Ik word duizendmaal bedankt en tegen iedereen die het maar horen wil, vertelt Jorgos dat ik zijn beste vriend uit Holland ben. Hij wordt door Periclies naar huis gebracht (hogerop Kastraki) en ik rijd naar huis.
Er zijn wat wolkjes die zich ontwikkelen tot wat donkere koppen. En de internetverbinding is nu zo traag dat ik geen goede verbinding krijg. Er zijn namelijk twee bussen met Russen gearriveerd en volgens Charlies maken die altijd druk gebruik van de internetverbinding. Vandaar dat ze vanaf dit jaar voor de receptie een eigen verbinding hebben. Ik ga dus verder met het leesboek en lig lekker op bed te luieren.
Dan word ik wakker van een vreemd geluid. Het spettert op het balkon. Vreemd want ik heb geen bovenburen. Eigenlijk wel eentje maar die was ik even vergeten. En die laat op dit moment het water met bakken uit de hemel vallen. Af en toe een onweersklap erbij en nu is de internetverbinding helemaal weg! Tja, de bekabeling in Griekenland is gevoeliger voor storingen want ze lopen bovengronds.
Even later is het weer droog geworden en klaart de lucht wat op. Ik heb niet veel trek en besluit tot een pitta gyros bij een tentje aan het plein. Daar tegenover is een bar die mij daarna voorziet van een glaasje tsipouro. Het zullen er een paar worden. Ik zet lekker te genieten door mensen te bekijken en zo is het 02:00 als ik afreken en naar de hotelkamer vertrek. Het is 02:45 als ik mijn luiken sluit.
|