|
07:45 Wakker. Het is een mooie heldere dag, geen wolkje meer aan de lucht. Vandaag verlaat ik Kalambaka en dus breng ik - op weg naar het ontbijt - al wat zaken naar de auto. Het ontbijt is al snel weer genuttigd en dan pak ik de laatste spullen en stop die in de auto. Tijd om te betalen bij Charlies die weer het stralend middelpunt van de receptie vormt. Ik bedank haar hartelijk voor de gastvrijheid en de gezellige gesprekken die ik met haar heb gevoerd.
Het is 08:50 als ik de auto start en richting Ioannina stuur. De weg is bekend, de bewegwijzering geeft het ook goed aan. Ik slinger eerst door de bergen en stuur dan de snelweg op. Daar gaat het in rap tempo de berghellingen af en kom ik iets over tienen bij de afslag van Ioannina aan. Omdat ik tijd zat heb, besluit ik richting Jumbo te rijden. Ja, ik ben verslaafd aan de Jumbo!
Daarna rijd ik naar Ano Pedina waar ik 11:55 aankom. Hartelijk word ik begroet door Yiannis, Rita en zoon Kimon. Kimon studeert in Nederland en is nu thuis en helpt wat in het hotel en gaat in de avond met vrienden op stap. Broer Staas zit in het leger maar kan in augustus toch een week vrij krijgen om vakantie met zijn broer te vieren. Er is nog een familielid aanwezig, Merel. Een achternichtje van Rita die op werkvakantie hier is. Het werken bestaat uit schoonmaken van de kamers, de vakantie bestaat uit verblijf hier in het hotel. Lena heeft hierdoor wat dagen vrij kunnen nemen maar moet morgen en het weekend wel weer werken omdat het hotel dan vol zit. Ja, de zoveelste herhaling van hun uitzending bij Herrie in het Hotel heeft weer boekingen opgeleverd.
We zitten een tijd bij te praten als het tijd is voor de lunch. Ik behoor al zo tot de familie dat er niets gevraagd wordt maar meteen een extra bordje neergezet wordt. Zo voel je jezelf echt thuis. Na de maaltijd is het wel even tijd voor wat rust. Ik heb kamer 6 gekregen maar moet nog wel een keer verhuizen naar kamer 5. Daar verblijft nu Merel maar die moet er ook uit vanwege gasten. Ik duik even lekker het bed in en word na een uurtje weer verfrist wakker.
Ik zit net buiten te lezen als Rita vraagt of ik ook mee wil. Een excursie door haar voor Merel naar wat oude boogbruggen in de streek. Wil ik wel en dus stap ik achterin de Audi en ga met de meisjes op stap. De tocht gaat via Kipi (waar we wat gaan drinken) en Kipouli weer naar huis. Maar dan zijn we twee uur verder en hebben we veel lol gehad. De 18 jarige Merel is een leuke meid en we hebben vooral lol als we in Kipouli op wat geiten en een oude geitenhoeder stuiten. Die slaat eerst met zijn stok wat vruchten van de bomen zodat de geiten die op kunnen eten. Als er toch een paar geiten denken wat tuinen te kunnen bezoeken, ontsteekt hij in een hees geschreeuw terwijl hij met zijn stok zwaait. Ik heb er wel een foto van.
Later thuis zitten we te bedenken dat we video hadden moeten maken hiervan. Geitenhoeder in da house, zijn schreeuw sampelen, een vette beat eronder, wat geitengemekker erbij en we hebben een gigantische hit. Het nadoen van de geitenhoeder zal ons de komende dagen nog steeds op de lachspieren werken.
Ondertussen zijn ook andere gasten terug en wordt het avondmaal geserveerd. Het betrekt iets maar het blijft droog. Wel steekt er een windje op en is het net zo fris als meer dan een maand geleden, terwijl het nu augustus is! Dan komt er ook nog een zwerm vliegende mieren aan en vlucht ik naar binnen alvorens ik mijn toetje eet. Daarna is het tijd voor een frappee Porfyron en heb ik Merel overgehaald om er ook een te proberen. Samen met Rita zitten we een tijd te praten totdat Rita verstandig besluit om te gaan slapen. Yiannis zit met de buurman te praten en Merel en ik hebben het over allerlei cabaretiers. Dan vind ik het ook welletjes en Merel ook wel, Ik wens Yiannis, de buurman en Merel welterusten en stap kamer 6 binnen. Maar het duurt toch nog even voordat ik in slaap val. Om circa 02:00 sluit ik dan mijn luiken.
|
