Reisverslag  Dag 64 - Zondag 7 augustus 2011

 

08:30 Wakker. Vandaag is een rustdag. Eerst eens dit stadje een beetje verkennen en acclimatiseren. Dus ik begeef mij op mijn gemak naar de ontbijtzaal. Daar moet ik geruime tijd wachten op een tafeltje. Er zijn niet veel tafeltjes voor het aantal kamers en zeker de oudjes keuvelen een tijd door. Maar goed, ik kan een tafeltje bemachtigen en het ontbijtbuffet verlossen van wat brood en beleg.

Daarna ga ik aan de straatkant zitten bij het aangrenzende café en bestel er een frappee. Heel veel oudjes schuifelen langs mij. Later zou blijken dat het zwembad van het hotel (met therapeutisch water uit de bronnen) in de ochtend en aan het eind van de middag voor het publiek (tegen betaling) open is. Tussen 12:30 en 16:30 hebben hotelgasten het voor zichzelf, maar wij hoeven in ieder geval nooit te betalen.

Het binnenzwembad is kleiner dan op de site en minder sfeervol. Maar dat gebeurt met alle foto's die in dit kader gemaakt worden. Ik begrijp van de vrouw die het binnengedeelte van de spa beheert (en geen woord Engels spreekt) dat de masseuse er morgen weer is. Ik heb - als spa manager - wel weer voldoende gezien, het is een typische Griekse spa. Met dan als uitzondering de behandelbaden waarin met water uit de bronnen, therapeutische behandelingen gegeven kunnen worden. Het is geen wonderwater dus hoeven jullie, lieve platbuislezers, geen wonderen bij mij te verwachten. Zowel lichamelijk als geestelijk zal ik weinig veranderen.

Van de oudere Kostas krijg ik wat informatie over Evia en routes die daarbij vooral aan te raden zijn. Hij is echter vrij snel klaar en ik krijg het vermoeden dat er niet heel veel bijzondere zaken op het (schier-)eiland is. Het is wel groot, op Kreta na het grootste. En Kreat rijd je ook niet in een dag rond (hoewel sommige dat wel beweren te kunnen).

Ik loop Edipsos wat rond en zie dat er buiten de boulevard weinig te vinden is. Geen centrum maar alles langs de zeekant. Veel hotels en de overige toeristbenodigdheden zoals restaurants, bars, speelplaats voor kinderen en een toeristentreintje. Die laatste is snel klaar, langzaam langs de boulevard en dan via de achterstraatjes het rondje maken. Volgende!

Bij de veerboot die bij Edipsos aankomt zie ik dat deze wel in de avond doorvaart. Ik had dus beter de snelweg bij Lamia kunnen volgen en in Arkitsa op de boot kunnen stappen. Maar dat was niet de beste weg volgens site van het hotel en mijn tomtom. Enfin, ik besluit om deze boot wel te nemen als ik naar Pireaus ga om naar Kreta te vertrekken (aanstaande vrijdag). Ik krijg van de man het schema mee en reken onderweg al uit dat ik de boot van 6:00 moet hebben wil ik de boot van 11:00 naar Kreta halen. Dat uitrekenen gebeurt bij een loungebar met zicht op het (grote kiezel) strand onder het genot van een freddo.

Thuis gekomen hoor ik wat druppelen, maar dat blijk ik zelf te zijn. Het is hier bloedheet! Dus zet ik de airco aan en start ik de laptop aan. De middag wordt gekoeld doorgebracht met wat werken, wat lezen, een siësta en wat internetten. Old Shatterhand en Winnetoe hebben elkaar zojuist net ontmoet.

De avond begint te vallen en als ik naar buiten kijk zie ik een zwembad leeglopen! Dat duurt een tijdje (de vorm is grillig maar ik schat ca 20 bij 6 meter, maximaal 1,60 meter diep) want dat is een fikse hoeveelheid water. Maar toch zie ik daarna mensen het zwembad met hoge druk spuiten schoonmaken, lopend op de bodem van een leeg zwembad. Dat heb ik eerder eens gezien (in Parga, eind september 2003) maar dat zwembad werd niet meer gevuld. Hier zie ik na de schoonmaak weer water in het zwembad komen, net voordat de duisternis het zwembad in donker hult.

Ook nu is het weer enorm druk op de boulevard als ik richting eten ga. Slechts een enkele "Benidorm basterd" is te zien, ik zou hier niet op mijn gemak lopen als al die oude Grieken op een scootmobiel zouden zitten! Maar de gezellige drukte heeft ook wel zijn charmes, die mensen genieten nog echt van het leven en zitten niet opgesloten achter de geraniums te wachten tot ze een keer in bad mogen.

Thuis gekomen is het leesboek natuurlijk weer aan de beurt en maakt de airco het weer behaaglijk. Het koelt hier zeker niet zo af als in Ano Pedina (maar dat doet het in een bejaardentehuis ook nooit, haha). Al lezend is de nacht al ingetreden. Ik sluit mijn luiken om 01:15.


Vorige dagVolgende dag

De vakantiedagen van 2011 op een rijtje