|
07:30 De wekker maakt mij wakker. Ik sta op en ga alvast wat spullen inpakken en naar de auto brengen. Daarna nuttig ik - als een van de eerste - een ontbijtje. Daarna is het afrekenen bij Katharina (dat is niet de schoonmaakster, deze dame zit in de ochtend bij de balie en is de vriendin van Kostas) en bedank haar hartelijk. Dan schud ik ook Kostas de hand en geef hem nogmaals de complimenten.
De laatste spullen gaan in de auto en ik controleer de kamer nog eenmaal. Dan neem ik afscheid van schoonmaakster Katharina. Als ik een reden zou moeten noemen om terug te keren naar Evia en Edipsos dan zou zij zeker in de top 3 eindigen. Gewoon een schat!
De auto wordt gestart en ik rijd naar de haven. Er ligt een boot te wachten die al om 9:00 vertrekt, maar na ampele overwegingen besluit ik die toch niet te nemen. Ik ben vroeg genoeg en als ik echt vette pech krijg dan maakt het uurtje ook niet veel meer uit. Dus ga ik naar mijn favoriete koffebar, neem een freddo en stuur een sms naar het jarige broertje Berry. Ik bel niet want hij kan liggen slapen. Als de boot vertrokken is kan ik pas mijn tickets ophalen. Die heb ik al snel en geniet nog even van de koffie en het ontwakende Edipsos. Ik zit net in de auto als Berry belt. Ik feliciteer hem nogmaals en hij zit vandaag tussen de paarden.
De boot is er op tijd. Het is nog even dringen om de boot op te komen en ik ben even bang dat er teveel auto's zijn. Maar uiteindelijk past alles goed op de boot en kan de overtocht beginnen. Een kleine drie kwartier later ben ik weer op het vaste land en ontdek dat de snelweg slechts een kilometer van de haven is. Dus deze oversteek was op de heenreis ook beter geweest, ook omdat ze ieder uur gaan en tot later in de avond.
Op de snelweg is het goed vertroeven. Ik merk wel dat er meer tolpoortjes zijn en dat ze duurder zijn geworden. Maar de rit naar Pireaus verloopt goed, onderweg nog even een stop voor een broodje, en om 12:45 ben ik in de haven. De boot ligt er en de auto's rijden erop. Ik ga langszij in de schaduw staan wachten. Ik wil er pas later op. Een leesboek doodt de tijd en pas om 13:40 rijd ik de boot op. Niet meer in de kelder maar op het grote dek. Ik sta met mijn neus richting uitgang, dus dat moet goed en snel gaan bij de ontscheping. Nadeel is wel dat alle goede stoelen al bezet zijn. Toch vind ik bij de poolbar een tafeltje met 1 Griek. Ik mag erbij komen zitten.
De boot vertrekt keurig om 14:00, ik kijk er al niet meer naar om. Met het leesboek, het netbook en de daarop staande muziek wordt de overtocht overleefd. Het is een gekakel van jewelste maar ik zit in een prima stoel en beschut tegen de wind. Om 20:15 komt de kust van Kreta in zicht en ga ik richting auto. Helaas zijn er altijd weer zoekende Grieken (waar heb ik toch mijn auto gelaten?) die jouw vertrek dwarsbomen. Maar goed, uiteindelijk zoekt iedereen zo snel mogelijk de snelweg op en dirigeren agenten deze grote stroom auto's in ordelijke banen.
Om 21:15 ben ik in Malia aangekomen. Op de boot had ik Stavroula nogmaals gebeld en die heeft een scooter laten brengen en de sleutel in kamer 103 laten leggen (die is open, sleutel zit aan de binnenkant van de deur). Dat is mijn kamer voor de komende 3 nachten. Ik pak dus slechts het hoogstnoodzakelijke uit en neem een douche. Dan stap ik op de scooter en ontdek ik dat de tank bijna leeg is. Dus eerst tanken. Dat kost tegenwoordig 12 euro! Een liter kost 1,78 euro en deze scooter is een zuiperd. Ook een rokende, ontdek ik later, als Ruud mij erop wijst. Want die kom ik in de hoofdstraat tegen als ik op weg ben naar hun huis. De begroeting is kort want ik sta midden op de weg. Zij gaan Emmanuela halen en komen dan naar huis.
Ik kom dus eerder bij huize Jongeneelen aan en wordt begroet door de moeder van Maria. Even later kan ik dan ook Maria, Emmanuela en Ruud in mijn armen sluiten. Goed om ze weer te zien. Ruud blijft Ruud, Maria heeft een leuk kapsel en Emmanuela is nu echt een hele dame geworden. Op het balkon wordt genoten van pizza en bier terwijl we elkaar op de hoogte brengen van de stand van zaken in het leven. Gaat toch altijd net iets vollediger dan via telefoon of mail. Maria zoekt iets eerder haar bedje op maar Ruud houdt het toch tot 01:30 vol. En dat terwijl de wekker om 6:00 gaat. Ik wens hem een goede nacht en ga richting huis. Daar moet de airco even vlot er tegenaan want het is warm binnen (terwijl het buiten al lekker is afgekoeld). Ik sluit om 02:00 mijn luiken.
|
