|
08:30 Wakker. Het is te laat voor Appie maar ik krijg wel steeds berichtjes van een buurvrouw die de zaterdagen af loopt te tellen. Ook ben ik dan weer bij voor wat betreft het koffieclubje. Daarnaast is er de geodriehoekspecialist. Ook die volgt mij op de voet en zijn mailtjes zouden eigenlijk gebundeld moeten worden. Daar kan je een heel leuk boekje van maken. Hij zou met dat schrijven iets moeten doen, bijvoorbeeld op zijn eigen website.
Terwijl ik het ontbijt sta te maken zie ik donkere wolken boven de bergen. Die zijn dusdanig dat ik een geplande bergrit maar vergeet. Dus ga ik na het ontbijt naar Greg. Wat ik daar aantref is weer ongelofelijk. De Engelsen hebben gisterenavond een bbq bij het appartement gehad. Maar sommige zijn daarna de beachroad nog op geweest en zijn nu hier teruggekomen om verder te gaan waar ze gebleven zijn. Compleet lazerus en toch door drinken. Toch is deze groep niet vervelend maar ze weten echt niet meer waar ze zijn. Ik hoor van Greg dat er een aantal na aankomst, 4 dagen geleden, niet meer nuchter zijn geweest.
Nu zie ik ook waarom sommige nog steeds Engelsen willen hebben. Deze gasten geven fiks geld uit omdat ze geen benul meer van hebben. Ondertussen hebben Greg en ik de grootste lol. Ook hij is gisterenavond aan de boemel geweest, maar hij drinkt nu nog maar een keer in de week en wel op bbq avond. Dan werkt hij ook door achter de bar, normaal werkt hij van 9 tot 5 (overdag). Ik heb normaal al moeite om sommige Engelse dialecten - of moet ik zeggen spraakgebrek - te verstaan, nu is het echt niet meer te begrijpen. Zelfs Greg begrijpt ze soms niet en dat wil wat zeggen.
Dan zie ik Greg ineens wegschieten. Er ligt een Engelse jongen op de kant. Het blijkt dat hij een tijdje de bodem van het zwembad heeft bestudeerd met zijn dronken kop en dat vrienden hem blauw naar boven hebben gehaald. Ze krijgen hem weer aan het ademen en hij zakt daarna weer bewusteloos ineen. Maar blijft ademen. Ze bellen de dokter die lang op zich laat wachten. Dan komen er twee vrouwen met korte rokjes uit een oude auto gestapt. Het is dat de ene een witte jas draagt maar anders hadden ze ook als animatieteam voor de Engelsen door kunnen gaan.
Er gaat een kwartier voorbij en de appartementeigenaren zijn al diverse keren door het lint gegaan vanwege het trage optreden. Ondertussen is Greg weer aan het werk, al mopperend dat die Engelse gast zijn zwembad wilde vervuilen en zijn ochtend heeft verpest. De dokter staat er nog steeds maar wat bij totdat ze toch maar een ambulance belt. Ik vertrek ondertussen en hoor zeker een half uur later pas de ziekenwagen met loeiende sirenes langsrijden.
Het is al middag geworden en ik blijf een tijdje op de kamer. De laptop van Pella verder inrichten en lezen. Aan het eind van de middag ga ik naar de kruising van beide beachroads. Daar zit ik met een freddo te kijken hoe de Engelsen als gekken over de kruising scheuren en autohuurders en buschauffeurs tot wanhoop drijven. En geen politie te zien. En dat zou eigenlijk goed moeten veranderen wil Malia weer een goede naam krijgen. Maar er zijn genoeg mensen die het geld boven al het andere stellen en genoeg invloed hebben, ook op de politie.
De avond wordt weer doorgebracht bij de Cretan Family. Met goed eten, lekkere drank en gezellige mensen. Jorgos is weer eens de externe harddisk vergeten. De man heeft gewoon teveel aan zijn hoofd. Maar nu spreek ik af dat ik morgen om 12:00 bij het appartementencomplex de harddisk kom bekijken. Met die verzekering keer ik terug naar huis waar ik nog een fikse tijd lig te lezen. Het zijn zulke leuke boekjes en de verhalen grijpen je. Pas om 2:00 sluit ik mijn luiken.
|
