|
10:00 Lekker uitgeslapen, het is tenslotte zondag (dit gezegde drijft Maria tot wanhoop omdat de mensen dan allemaal tegelijk en laat komen ontbijten). Ik neem thuis een eigen ontbijtje en rijd daarna naar de kruising van de beachroad voor een freddo. Om iets over twaalven meld ik mij bij de appartementen van Cretan Family. Ik krijg van Rania te horen dat Jorgos net vertrokken is. Hallo, 5 minuten te laat? Die gelden zeker als Griekse minuten! Rania belt hem op en daarna komt ze er pas achter dat ik de Yiannis ben van de muziek. Ze had mij niet herkend. Het blijkt dat de drukke Jorgos alweer andere zaken had te behartigen en het weer helemaal vergeten was.
Even later komt Jorgos binnen en met een frappee zitten we even te praten. Hij krijgt Katharina niet te pakken maar beloofd dat die straks de harddisk meeneemt als ze om 14:30 bij de bar hier haar dienst begint. Nu vertrekt hij weer en drink ik mijn frappee op. Daarna rijd ik door naar het huis van Mike en Pella. Vandaag is de boekwinkel gesloten en ik tref ze thuis aan. We zitten een tijdje te praten en ik vraag ze waar ik vanavond verwacht wordt. Rosa (van Armandos) viert haar naamdag. Het blijkt bij hen thuis te zijn, aan het begin van Chersonissos. Mike legt het mij uit als hij uit de tuin terugkomt. Hij heeft zojuist wat wortels verwijderd uit een stuk grond wat een grasveld moet worden.
Daarna staan we een tijdje te praten over een vijver die hij wil aanleggen. Hij wil geen elektriciteit gebruiken voor de pomp van het filter maar dat met een windmolen aandrijven. Maar waar de vijver moet komen is het redelijk ingesloten. Ik raad hem aan de windmolen ergens anders te plaatsen en dat die een dynamo aandrijft. De elektriciteit daarvan kan weer een pomp aandrijven. Een autodynamo en een pomp op 12 volt zouden moeten werken. Dan ben je vrij in de plek waar je de windmolen plaatst. Mike vindt het een goed idee. Ach, dat is het verschil tussen hem en mij. Hij heeft goede ideeën en kan ze uitvoeren, bij mij ontbreekt het vaak bij de uitvoering.
Pella is ondertussen een aardappelsalade aan het maken en loukaniko ("prutje" van tomaat, paprika, nog wat zaken en kleine stukjes worst). Dat is voor vanavond. Ze vertelt mij dat ik rond 21:00 mij daar mag melden. Mike heeft een zoon van zijn broer bereidt gevonden de laatste uurtjes op de minigolf van hem over te nemen, zodat hij er ook bij kan zijn. Ruud en Maria komen uit het werk.
Het is iets voor drie uur als ik mij weer bij Cretan Family appartementen meld. Katharina is er en die heeft inderdaad de harddisk. Het is een bekend merk maar de kapotte adapter hebben ze niet meer. Ik vraag haar om hem straks met Jorgos mee te geven naar het restaurant want ik denk dat er een heel gemakkelijke oplossing te vinden is. Waarom ik de harddisk niet meteen meegenomen heb, snap ik nog steeds niet.
Maar goed, ik ga nu eerst plonzen en wel bij Nemo bar. Heerlijk even in de zee liggen dobberen. Daarna laat ik mij opdrogen en ga ik terug naar huis. Ik heb ook twee harddisken bij mij en volgens mij werkt die adapter ook op de harddisk van Jorgos. Ik gebruik ze bijna nooit tegelijkertijd. En ik kan thuis altijd nog op zoek naar een andere voeding. Dus neem ik een van de adapters mee naar taverna Cretan Family. Jorgos heeft inderdaad de harddisk meegenomen! Enkel, geen usb kabel zodat we hem nog niet kunnen controleren. Jorgos vertelt nu dat ik de harddisk moet meenemen, het thuis testen en als het werkt mag ik zoveel muziek van de harddisk kopiëren als ik wil.
De adapter blijkt prima te werken en terwijl ik lig te lezen wordt een grote hoeveelheid Griekse muziek overgehaald. Dan is het tijd om richting Chersonissos te gaan. Ik vind het huis gemakkelijk en word warm verwelkomd. Het is een huurhuis maar wel zeer mooi en groot. Het terras buiten heeft een grote tafel gekregen en de vrouwen zijn druk bezig met de laatste voorbereidingen. Ik ontmoet nu ook Sotiris en Maria en hoor dat Sotiris vandaag 49 is geworden. Maar het zijn naamdagen die ze hier vieren en dus is Rosa aan de beurt. Het zoontje van haar en Armandos heet (ook) Matheo. Het kleine mannetje is eerst nog wat verlegen maar dat veranderd snel gedurende de avond. Ook Manolis komt even een praatje met mij houden en de kinderen van zowel hem en Sotiris komen uit zichzelf naar mij toe om mij een hand te geven. Die jeugd heb ik ook al wat jaren zien groeien en ik hoop dat ze het de komende jaren niet al te zwaar krijgen, want dit is wel de toekomst van Griekenland.
Het eten is heerlijk en gezellig. Matheo is al zijn verlegenheid voorbij en roept regelmatig mijn naam. Hij vindt het prachtig als ik met hem rond sjouw maar nog mooier vindt hij het bij Manolis. Je weet bij die twee niet wie een groter kind is (dat geldt ook voor mijn jongste broertje als hij de mini's traint). Ruud en Maria komen uit hun werk. Zoals beloofd lever ik een koud biertje bij mijn Griekse broertje af. Maria houdt het bij water.
Na het eten komen de taarten op tafel. Ook een voor Sotiris zodat er twee keer gezongen wordt. Ruud en Maria vertrekken al snel weer, hun wekker gaat om 6:00 weer af. De rest zit nog wat na te tafelen. Rosa is ook aan de likeurmakerij begonnen. En haar eerste probeersel, met sinaasappel, is al meteen een grote hit onder de aanwezigen. Ze is nu ook bezig met andere soorten, de weckpotten staan in de vensterbank.
Dan neem ik ook afscheid van de overgeblevenen. Op de heenweg was het al koel op de scooter, nu is het echt fris. Ik twijfel nog even of ik bij Nemo bar een slaapmutsje zal nemen maar besluit het uiteindelijk niet te doen. De muziek is ondertussen veiliggesteld en ik sluit om 01:30 mijn luiken.
|
