|
07:20 De wekker. Ik zal moeten gaan wennen aan het werkritme wat ik straks weer op ga pakken. De trein vertrekt dit jaar niet meer om 06:58, maar pas om 08:45, dus ik kan toch nog iets uitslapen. Tevens is het loket nog afgesloten, dat gaat pas om 8:00 open. Dus loop ik terug naar het hotel en krijg ik van Paula dus eerst een ontbijtje. Na het ontbijt weer terug naar het station (ca 100meter lopen) en koop ik een retourtje
De trein vertrekt keurig op tijd en naast mij gaat een oudere vrouw zitten. Het blijkt een Griekse verslaggeefster uit Athene te zijn. Ze spreekt heel goed Engels en dus gaat de communicatie gemakkelijk. Ze is nu bij vrienden hier op vakantie en wilde wel weer een keer de mooie kloof zien waar het treintje zich doorheen worstelt. Het is nog steeds een indrukwekkende rit.
Als we in Kalavrita aankomen zal de trein binnen 10 minuten weer vertrekken. Geen tijd voor een bakje Griekse koffie zoals vroeger. Dus ga ik naar mijn plekje voor de terugreis (de tickets worden op plaatsnummer verstrekt). Daar krijg ik gezelschap van een oudere Griekse man. Ook deze man sprak heel goed Engels. Het is een scheikundige van 73 jaar uit Athene. Vorige maand is zijn vrouw overleden en hij bracht nu wat dagen bij vrienden in Kalavrita door om weer tot zichzelf te komen. Zijn kinderen wonen in USA en Zweden. Nu is hij weer op weg naar huis.
Om 11:10 ben ik weer in Diakopto. Als eerste koop ik een ticket voor de trein. Ik ga iedere ochtend met de trein. Nu ga ik niet naar Kalavrita maar bestel een retourtje Zachlorou. Ik drink daarna een freddo bij de bar aan het station. De bar die in het station zit is gesloten en onbewoond. De kalender staat op maart 2011. Wat er met de oudere man, de eigenaar, gebeurt is kom ik echter niet te weten. Na de freddo loop ik wat rond. De treinverbinding van Patras naar Athene is ook op de schop. Samen met de snelweg worden ze tegelijkertijd aangepakt. Dat resulteert in een heel rustig station. Want er komen dus totaal geen treinen langs, behalve die naar Kalavrita. Misschien is dat ook wel de reden dat de bar in het station is gesloten. Het vervoer naar Patras en Athene geschiedt met bussen (u wordt met bussen vervoerd).
Ik loop door naar de supermarkt en haal wat belegde broodjes. Terug bij het hotel duik ik eerst in het zwembad. Lekker op laten drogen in de zon (wat zal ik die gaan missen in Nederland!) en dan weer een duik. Dan droog ik weer op en ga via de auto naar de kamer. Bij de auto haal ik het olijfboompje eruit en zet die voor de neus van de auto. Zodoende zal ik hem zien als ik wegrijd want ik wil niet ook dit vergeten. Terug op de kamer ga ik op bed liggen lezen nadat ik de broodjes heb opgepeuzeld. Dan is het tijd voor een siësta en ik geef mij daar ook graag aan over.
Het is 19:30 als ik naar de kust loop. Er gaat een stoet auto's door Diakopto, druk toeterend. Een bruiloft dus en niet veel later komen ze langs mij gereden. Ik loop nog wat langs de kust en keer dan terug naar het haventje. Daar is een taverna waar ik ga zitten eten. De taverna aan het begin van het dorp is er ook nog maar daar zullen ze mij nooit meer zien (zie een paar jaar geleden). Ik zie de kust van het vaste land langzaam verdwijnen in het donker terwijl ik aan een heerlijke souvlaki zit.
Na het eten ga ik naar de mooie loungebar waar ik al eens eerder heb gezeten. De serveerster spreekt niet heel veel Engels dus ik vraag eerst om de kaart. Ik zie op de kaart dat een frappee Porfyron mogelijk is. Je kunt namelijk een frappee bestellen voor 2,50 en daar dan ijs en alcohol bij krijgen voor 2 euro per toevoeging. Alles bij elkaar kost dit je dus 6,50 maar hij is het waard. Heerlijk! Dus zit ik een tijdje lekker voor mij uit te staren totdat ik op mijn mobiel zie dat hier open internet is. En dus zit ik op mijn mobiel even te internetten. Niet snel maar ik kan wat nieuws uit Nederland lezen. Onder andere een code oranje in verband met overtrekkende zware onweersbuien.
Nadat de frappee - lekker langzaam - is opgedronken, loop ik weer terug naar het hotel. Het is een wandeling van ca 1 kilometer. Zo kom ik toch wat aan mijn beweging. Thuis op de hotelkamer staat de airco gelukkig aan en ga ik nog even liggen lezen. Om 0:15 sluit ik mijn luiken.
|
