|
07:10 Ik ben al eerder wakker geworden en lig nog wat te soezen en te lezen. Na een douche en een ontbijt meld ik mij op het station. De trein van 8:45 vertrekt weer keurig op tijd. En weer volgt een mooie rit door de Vouriakos kloof. Dit keer stap ik uit als het mooiste stuk geweest is, namelijk op het station van Zachlorou, ook wel station Mega Spileon genaamd. Die laatste naam stamt af van het klooster wat 200 meter hoger tegen een bergwand is gebouwd. Ik kijk wat rond in het dorp Zachlorou en op de rails bij het station. Er rijpt een plan in mijn hoofd. Welk plan? Dan moet je doorlezen tot morgen want dat plan heb ik ook uitgevoerd.
Nu drink ik na de rondwandeling een frappee bij een van de twee taverna's bij het station. De trein komt even later vanuit Kalavrita weer terug en ik stap op. Dan gaat de rit weer terug naar Diakopto en onderweg kijk ik goed of mijn plan voor morgen zal gaan werken. Ik zie wandelaars langs het spoor en zie ook dat deze trein breder is dan het oude treintje. Maar toch zal het goed gaan morgen. Ook op deze terugweg maak ik vele foto's.
Terug in Diakopto is het eerst tijd voor een freddo, dan een duik in het zwembad. Naar zee zal ik niet gaan. Het is een rotskust en de wind is aardig aangetrokken uit het noorden. Dan is het niet echt een lolletje aan het strand. In de bergen is er minder van te merken, maar ook aan het zwembad (hoewel dat beschut ligt tussen woningen) voel je af en toe een fikse windvlaag.
Op mijn kamer bekijk ik de foto's en ontdek ik dat de nieuwe geheugenkaart in de camera problemen heeft gegeven. Niet alle foto's zijn goed opgeslagen. Gelukkig ben ik hier nog even, dus kan nog meer foto's maken. Ik formateer opnieuw de kaart en doe diverse testen. Nu blijkt hij wel goed te werken. De foto's had ik daarvoor wel op de laptop opgeslagen. Daarna is een siësta en een hele boel lezen verantwoordelijk voor het verstrijken van de middag en het begin van de avond.
Dan loop ik naar de kust en ontdek dat er heel veel wind staat. Eerst drink ik bij de bar een normale frappee terwijl de Grieken naar de Griekse versie van Studio Sport zitten te kijken. Mijn serveerster van gisteren staat nu achter de bar maar heeft mij al wel herkend en begroet. Omdat het hard waait ga ik bij de buurman zitten eten aan een tafeltje dicht bij de keuken. De mensen die op het terras bij de zee zitten komen soms ook snel terug om beschutting te zoeken.
Na het eten ga ik terug naar de bar en neem plaats op een barkruk. De barvrouw stelt zich voor als Despoina (spreek uit Despina), spreekt mondjesmaat Engels maar heeft wel een meer open karakter dan vele gebiedsgenoten. Eindelijk een zuiderling die openstaat voor vreemdelingen. Onder het genot van een tsipouro beginnen we een gesprek. Als mijn vakantie ter sprake komt, beginnen ook andere gasten aan de bar zich ermee te bemoeien. Men is benieuwd wat ik doe, hoe ik tegen de crisis aan kijk en tegen de Grieken.
Ondertussen zijn er al 2 tsipouro's extra genoten en krijg ik van Despoina nog een tsipouro aangeboden. Ze maakt duidelijk dat ze het gezellig vindt en ik antwoord dat het wederzijds is. We zitten nog een tijdje te praten terwijl ze ook druk bezig is de bestelde drankjes te maken. Want het is vanavond erg druk. Ik begrijp van diverse mensen dat veel Grieken vandaag richting huis gaan, de vakantie zit erop. Bij mij duurt het nog even maar ik kan het gevoel nu al begrijpen. Om 23:30 wens ik ze een goedenacht en loop terug naar het hotel. Nog heel even lezen en dan sluiten mijn luiken om 0:30.
|
