|
Natuurlijk begint de dag vandaag iets later, namelijk om 11:30. Ik haal een sandwich voor mijzelf als ontbijt en koffie voor Tolis en mij. Gelukkig heb ik gisteren genoeg water gedronken en ik heb dus geen last van de alcohol. Ik praat Tolis bij en vertel hem dan dat ik zo een ritje op de scooter ga maken. Het is vandaag onbewolkt.
Ik vertrek richting Anthousa, rijd mij daar een slag in de rondte en keer dan terug naar het centrum van Parga. Ik hou de zuidkant aan en strijk bij een loungebar neer op een lekkere bank. Ik heb mijn leesboek bij mij en krijg al snel een freddo voor mijn neus.
Zo verloopt de middag maar ik krijg het wel steeds kouder. De wind is opgestoken en komt over de koude zee. De zon kan dan nog wel schijnen maar ik zit in de schaduw omdat ik tijdens de scooterrit al voldoende zon voor een dag heb gehad.
Ik vertrek weer naar huis en voel mijn hoofd toch wat trekken. Ondanks de zonnebril moest ik regelmatig met mijn ogen knijpen als ik steil omhoog rijdend bijna in de zon zat te kijken. En dus voel ik licht wat hoofdpijn opkomen. Ik neem een aspirine en ga even plat. Dat helpt goed en om 18:30 meld ik mij met mijn laptop bij de receptie. Samen met Tolis loop ik de wijzigingen in de website door en bepalen we welke foto's we waar willen hebben.
Dan is het 21:30 en vertrek ik naar Sakis. Tolis wacht mij later op in het centrum. Ik heb weer een smakelijke maaltijd bij taverna Sakis en dol wat met Dimitris en Vangelis. Aan het eind zit ik even bij de heer Fotis, die iedere avond een klein hapje en een wijntje komt nuttigen. Hij blijkt ook 75 jaar te zijn, net als mijn vader, maar vergeleken met Fotis is mijn pappa nog een jonge gazelle. De man ziet er veel ouder uit en komt kreunend en steunend richting taverna.
Ik reken af en ga richting centrum. Daar aangekomen bel ik Tolis maar die blijkt op de bank in slaap gevallen te zijn. Het leven van een pappa is zwaar! Ik wens hem een goede nacht en het komt mij eigenlijk wel goed uit. Ik keer terug naar mijn appartement en ga nog even wat lezen. Daardoor wordt het toch nog 02:00 alvorens ik mijn luiken sluit.
|
